دانلود و خرید کتاب صوتی تسلی بخشی‌ های فلسفه

کتاب صوتی «تسلی بخشی‌ های فلسفه» نوشتهٔ آلن دو باتن با ترجمهٔ رضا اردلان و گویندگی مسعود آشوری در نشر شنیدار منتشر شده است. این اثر خلاصه‌ای از کتاب تسلی بخشی‌ های فلسفه است.

درباره کتاب تسلی بخشی‌ های فلسفه

آلن دوباتن در این کتاب بخش‌هایی از زندگی و دیدگاه‌ها و نظریات فیلسوفان بزرگ جهان از یونان باستان تا قرن بیستم مانند سقراط، اپیکور، سنکا، مونتنی، شوپنهاور و نیچه را بررسی می‌کند. او کتاب تسلی‌بخشی‌های‌ فلسفه‌ را برای نخستین بار در سال ۲۰۰۰ منتشر نمود که از آن زمان تاکنون مورد استقابل گسترده‌ای قرار گرفت و بیش از دویست هزار نسخه از آن به فروش رفت.

در این خلاصه کتاب صوتی یاد می‌گیرید که مخالفت و ناسازگاری دیگران، به‌ هیچ‌وجه نشان‌دهنده اشتباه در طرز تفکر و شیوه زندگی شما نیست؛ از سوی دیگر، پذیرش اکثریت نمی‌تواند گواه حقانیت باورها و اعتقادات شما باشد و هر انسانی می‌تواند با استدلال‌های منطقی، باورهای عامه را زیر سؤال ببرد و مورد تردید قرار دهد. سقراط به شما می‌آموزد چگونه بر احساس ناخوشایند محبوب نبودن غلبه کنید.

اپیکور، لذت‌گرایی را «سرآغاز و هدف یک زندگی سعادتمندانه» می‌داند. به اعتقاد وی، فلسفه باید شما را در جهت درک و شناخت پریشانی‌ها و تمایلات درونی یاری کند تا بر اساس استدلال‌های منطقی، به خوشبختی واقعی دست پیدا کنید. سِنِکا، فلسفه را شیوه‌ای برای کمک به انسان‌ها در جهت غلبه بر تضادهای درونی و ناکامی‌ها می‌داند. به اعتقاد وی، گرچه ناکامی، مفهومی بسیار وسیع و گسترده دارد، اما می‌توان با واکنش هوشمندانه بر آن پیروز شد. بدین ترتیب، شیوه‌های غلبه بر ناکامی را می‌توان در آموزه‌های سنکا یافت.

اندوه و تألمات ناشی از عشق را می‌توان در کلام شوپنهاور بهتر درک کرد. وقتی در عشق دچار یأس و ناامیدی می‌شوید، باعث تسلی خاطر است اگر بفهمید که خوشبختی هیچ‌گاه بخشی از برنامه نبوده است. شما تصور می‌کنید زنده هستید تا خوشبخت باشید و تا زمانی که بر این اشتباه پافشاری می‌کنید، دنیا برایتان پر از تناقض خواهد بود.

نیچه به شما می‌آموزد که دستیابی به رضایت خاطر و خشنودی، بدون گذر از رنج‌ها و ناملایمات زندگی ممکن نیست. اگر کسی طالب بالاترین میزان خشنودی و رضایت باشد، باید به همان میزان دشواری و ناخشنودی را نیز تجربه کرده باشد. پس فقط در صورتی می‌توانید به چالش‌های زندگی غلبه کنید که خودتان را برای سختی‌ها و مشکلاتی که لازمه چیزهای ارزشمند هستند، آماده کرده باشید.

کتاب تسلی بخشی‌ های فلسفه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به کتاب‌های توسعهٔ فردی پیشنهاد می‌شود.

درباره آلن دو باتن

آلن دو باتن، نویسنده، فیلسوف و مجری تلویزیونِ ساکن بریتانیا که دغدغه‌اش نوشتن درباره زندگی روزمره به شیوه‌ای فلسفی است. او در تمام نوشته‌هایش می‌کوشد فلسفه را وارد زندگی عادی انسان کند.

آلن دوباتن نویسنده‌ٔ فلسفی در سال ۱۹۶۹ در شهر زوریخ سوئیس به دنیا آمده است. او اکنون در لندن زندگی می‌کند و مشغول مدیریت در مؤسسه خود یعنی مدرسه‌ٔ زندگی است. این نویسنده اکنون به‌عنوان نویسنده‌ٔ فلسفه‌ٔ روزانه شناخته می‌شود. او درباره‌ٔ موضوعاتی می‌نویسد که هرروزه همه‌ٔ انسان‌ها با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند. موضوعاتی مانند عشق، سفر، هنر، معماری و ادبیات. کتاب‌های آلن دوباتن تاکنون به بیشتر از سی زبان دنیا ازجمله فارسی ترجمه‌ شده‌اند.

دوباتن دورهٔ دکتری فلسفه را در دانشگاه هاروارد آغاز کرد؛ ولی برای نوشتن کتب فلسفی به زبان ساده، آن را نیمه‌کاره رها کرد. مهم‌ترین کتاب‌های آلن دوباتن، تسلی‌بخشی‌های فلسفه و هنر سیروسفر نام دارند.

اولین کتاب آلن دوباتن به نام جستارهایی در باب عشق، در سال ۱۹۹۳ زمانی که او ۲۴ سال داشت، منتشر شد. کتابی که خیلی زود در لیست کتاب‌های پرفروش قرار گرفت و بیش از دو میلیون نسخه از آن به فروش رفت.

آلن دوباتن مؤسس مدرسه‌ای به نام مدرسه‌ٔ زندگی است. او با این باور که فرزندان ما در مدرسه راه و روش زندگی‌کردن را نمی‌آموزند مدرسهٔ زندگی را تأسیس کرد. دوباتن معتقد است این فقدان دانش باعث می‌شود کودکان در زندگی بالغانه‌شان با مشکلات زیادی مواجه شوند.

موضوعاتی که در مدرسه زندگی تدریس می‌شوند متنوع‌اند. اما همه‌ٔ این آموزش‌ها در راستای افزایش خودشناسی هستند. زیرا گردانندگان این مدرسه معتقدند تنها با خودشناسی است که می‌توانیم زندگی برتر و رضایت‌بخش‌تری داشته باشیم. مجموعه‌ٔ آموزش‌های این مدرسه در شش دسته‌ٔ کلی تقسیم‌بندی می‌شود. خودشناسی، ارتباطات (Relationships)، کار، آرامش، رفتار‌های اجتماعی و فرهنگ و فراغت.

نویسندگان و فیلسوفان باتجربه‌ای هم در این مؤسسه کار می‌کنند. نکته‌ٔ جالب این است که باتوجه‌به تفاوتِ روش‌های یادگیری، مدرسه‌ٔ زندگی آلن دوباتن، آموزه‌ها یا محصولاتش را به روش‌های مختلفی، مانند کتاب، کارگاه، ویدئو، جلسه‌ روانکاوی و... ارائه می‌کند.

آلن دوباتن تاکنون کتاب‌های بسیاری منتشر کرده است. از میان این آثار، کتاب‌های جستارهایی در باب عشق، معماری خوشبختی، شغل مورد علاقه، خودشناسی، تسلی‌بخشی‌های فلسفه، هنر سیروسفر، اضطراب منزلت، دین برای خداناباوران، سیر عشق، آرامش، هنر همچون درمان و تعدادی از کتاب‌های مدرسهٔ زندگی به فارسی ترجمه‌ شده‌اند و همه‌ٔ آن‌ها در فهرست پرفروش‌ترین کتاب‌های بازار قرار گرفته‌اند.

بخشی از کتاب تسلی بخشی‌ های فلسفه

«در آن تصویر، افلاطون پای تخت نشسته است، قلم و طوماری کنار دستش دارد و زبان بر بی‌عدالتی دولت بسته است. افلاطون در زمان مرگ سقراط، بیست‌ونه سال داشته است، اما داوید او را به‌صورت پیرمردی خشک و جدی با موهای جوگندمی به تصویر کشیده است. نگهبانان زندان، زانتیپی همسر سقراط را در راهرو منتهی به سلول زندان همراهی می‌کنند. هفت نفر از دوستان سقراط، او را احاطه کرده‌اند و در حال سوگواری و مرثیه‌خوانی هستند. نزدیک‌ترین دوست و همراه سقراط، یعنی کریتون نیز در کنار او نشسته و با عشق و نگرانی به استاد خود خیره شده است، اما سقراط با قامتی رشید و عضلاتی نیرومند، بدون آن‌که خم به ابرو بیاورد یا احساس ترس و ندامت داشته باشد، در برابر همگان ایستاده است. اینکه اغلب مردم آتن، او را به حماقت و نادانی متهم کرده‌اند، خللی در باورها و اعتقادات او ایجاد نکرده است. داوید قصد داشته سقراط را در حال نوشیدن زهر به تصویر بکشد، اما شاعر فرانسوی آندره شنیه پیشنهاد می‌کند که سقراط را در حال به سرانجام رساندن یک مطلب فلسفی به تصویر بکشد و در همان حال با آرامش خاطر دستش را به سمت جام زهری دراز کرده باشد که زندگی‌اش را پایان خواهد داد، تا تأثیر دراماتیک بهتری داشته باشد؛ به‌این‌ترتیب از یک‌سو پیروی خود از قوانین آتن و از سوی دیگر، پایبندی به رسالت خویش را نشان خواهد داد. ما شاهد آخرین لحظات روحانی یک انسان متعالی و برجسته هستیم.

شاید علت آن‌که کارت‌پستال تا به این حد مرا تحت تأثیر قرار داد، این بود که رفتار ترسیم‌شده در آن به‌شدت با رفتار من تناقض داشت. همیشه در گفت‌وگوها سعی داشتم حرفی بزنم که مورد تأیید و قبول دیگران قرار بگیرد، نه اینکه صرفاً حقیقت را بگویم. میل به کسب رضایت و خشنودی دیگران باعث شده بود مانند پدر و مادرهایی که در افتتاحیه نمایشنامه مدرسه شرکت می‌کنند، به شوخی‌های ساده و پیش‌پاافتاده بخندم. در مواجهه با غریبه‌ها، مانند دربان هتلی که به مهمانان ثروتمند و متمول خوش‌آمد می‌گوید، رفتاری نوکرمآبانه در پیش می‌گرفتم؛ شور و اشتیاقی مذبوحانه که ناشی از تمایل بیمارگونه و کورکورانه برای جلب‌توجه و علاقه بود. هرگز به‌طور علنی، عقایدی را که اکثریت مردم به آن پایبند بودند، مورد تردید قرار نمی‌دادم. همیشه در پی جلب اعتماد و تأیید شدن از سوی صاحبان قدرت بودم و بعد از دیدار با آنها تا مدت‌ها به این مسئله فکر می‌کردم که آیا در نظر آنان مقبول واقع‌شده‌ام یا نه. هنگام عبور از بازرسی گمرکی یا گذشتن از کنار ماشین‌های پلیس، اشتیاق مبهمی در وجود من شکل می‌گرفت که ای کاش مأموران انتظامی، نظر خوبی راجع به من داشته باشند.»