دانلود و خرید کتاب صوتی عذاب وجدان

کتاب صوتی «عذاب وجدان» نوشتهٔ آلبا د سس پدس نویسندهٔ ایتالیایی کوبایی‌تبار با ترجمهٔ بهمن فرزانه و گویندگی آرمان سلطان زاده و مریم پاک‌ذات و جمعی از گویندگان در آوانامه منتشر شده است. 

درباره کتاب صوتی عذاب وجدان

در این اثر که موضوع کلی آن دربارهٔ عشقی نافرجام است، چند داستان موازی با هم پیش می‌روند و از چند راوی و زاویه دید مختلف در روایت آن استفاده می‌شود. شیوهٔ پیش‌رفتن داستان بر پایهٔ نامه‌هایی است که دو دوست با هم در مدت زمانی طولانی ردوبدل می‌کرده‌اند و در میان آن‌ها یادداشت‌های خبرنگار گمنام یک روزنامهٔ پرتیراژ هم دیده می‌شود. داستان با نامه‌های زنی شروع می‌شود که از زندگی یکنواخت خود خسته شده و برای دوستش نامه‌ای می‌فرستد و نوشته‌هایش بین ناامیدی و امید در نوسان است.

کتاب عذاب وجدان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به داستان‌های عاشقانه و سبک نگارش نامه‌نگاری پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب صوتی عذاب وجدان

«سال‌هاست که از تو بی‌خبرم. از خود سؤال می‌کنم آیا هنوز در ورونا هستی؟ در همان خانه‌ای که من همچنان تو را در آن در نظر مجسم می‌کنم؟ حتی می‌ترسم که تو نه آن‌جا باشی و نه هیچ جای دیگر، می‌ترسم مرده باشی و من خبری از مرگ تو به دست نیاورده باشم. این وحشت، گرچه ممکن است پوچ به نظر برسد ولی به تو حالی خواهد کردکه برای من تا چه حد اهمیت دارد بدانم که در جهان یک نفر وجود داردکه بتوانم کورکورانه به او اعتماد کنم. کسی که شاید بتواند به من کمک بکند.

می‌دانم که این اشارات مبهم پریشانحالت می‌کند. هر نامه من، هرملاقات ما، همیشه به نحوی تو را پریشانحال کرده است که من، هرگزدلیل خاصی را در آن درک نکرده‌ام. از اولین روز دوستی ما، تا آخرین باری که برایت نامه‌ای نوشتم، علاقه تو نسبت به من، همیشه آزادی را ازمن سلب کرده است، نگذاشته است تا به میل خود زندگی کنم. تو، از دورهم مرا تعقیب می‌کردی، سؤال‌پیچم می‌کردی. با نوعی نگرانی، می‌خواستی با نگاه خود، چیزی را از من بیرون بکشی. هرچه را که می‌گفتم و یا فکر می‌کردم، هر اتفاقی که برایم رخ می‌داد، هر مشکلی که برایم پیش می‌آمد، هر انتخاب من، در تو چنان عکس‌العمل و واکنش شدیدی ایجاد می‌کرد که عاقبت در مقابل تمام آن اعمال، نسبت به تو احساس مسئولیت می‌کردم. خیال نکن دارم مبالغه می‌کنم. به نظرم می‌رسید که سرنوشت تو بستگی به من دارد. تقدیر تو را من در دست دارم.

شاید هم صرفا به خاطر این بود که تو موجود بی‌نهایت دلسوزی بودی و یا این‌که سعی داشتی طعم آنچه را که در زندگی خودت کم داشتی، از طریق زندگی من، در دهان مزه‌مزه کنی. خودم هم نمی‌دانم، از این گذشته، امروز دیگر از خودم هم چیزی سر در نمی‌آورم، چه رسد به دیگران. در گذشته، نامه‌های من گرچه خطاب به تو بودند، ولی برای تو نوشته نشده بودند. سعی می‌کردم، بیهوده، به نوجوانی خود مراجعت کنم، به نحوی به وجود خودم برگردم تا بلکه شباهتی به وجود فعلی من داشته باشد.»