کتاب آتش سپید

کتاب آتش سپید، تعالیم و درون‌بینی‌های موجی، استاد ذن است که با ترجمه دکتر علی سلامی در نشر ترنگ به چاپ رسیده است. 

درباره کتاب آتش سپید

ذن (Zen) مکتبی در مذهب بودایی است. این مکتب در چین پدیدار شده است و از جمله تعالیم اساسی آن، تفکر لحظه به لحظه و ژرف‌نگری به ماهیت اشیا، جانداران و… است که به وسیله تجربه مستقیم حاصل می‌شود. 

ذن، مراقبه‌ یا مدتیشنی چهار مرحله‌ای است که با آرام گرفتن از محیط آغاز می‌شود، سپس با آرامش دادن به ذهن و دور کردن نگرانی‌ها از ذهن و آرامش بخشیدن به جسم و عضلات ادامه پیدا می‌کند. در مرحله آخر نیز تنفس است که با دم و بازدم‌های چهارثانیه‌ای به پایان می‌رسد.

موجی، استاد ذن در کتاب آتش سپید، تعالیم و درون‌‌بینی‌هایش را نوشته است. این کتاب اثری ارزشمند است که به تمام مخاطبانش کمک می‌کند تا به آرامش برسند. حقایق را بپذیرند و زندگی راستین را برای خود رقم بزنند. 

کتاب آتش سپید را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

خواندن کتاب آتش سپید را به تمام علاقه‌مندان به ذن و مراقبه پیشنهاد می‌کنیم. 

بخشی از کتاب آتش سپید

مشکل از این باور به خویشتن سرچشمه می‌گیرد که قصد داری آن را بهتر کنی. این برای آدم‌ها قدرتمند است چون یکی از اصیل‌ترین باورهای ما در این زندگی باور به هویت است. ست‌سانگ بزرگ‌ترین تهدید برای این «هویت» است. در معنویت راستین، ست‌سانگ یک شمشیر است. مسیری مستقیم برای نشان دادن غیرواقعیت این خویشتن حقیر است. سخنان من گاهی شاید بی‌رحمانه یا نامهربانانه به نظر برسند چون واقعاً فکر می‌کنی حالت خوب است و پیشرفت خوبی داری اما به نظر من، تواقعاً در حال غرق شدن در اوهام هستی و خیال می‌کنی به آزادی نزدیک می‌شوی. تمام این‌ها فریب ذهن است. نمی‌توانی به‌عنوان یک شخص آزاد باشی. فقط می‌توانی از این شخصیت رها شوی. اگر بیماری شدید باشد، دارویش نیز به همان میزان قوی است؛ ما درباره عوض کردن لباس صحبت نمی‌کنیم بلکه درباره نیروهایی سخن می‌گویم که می‌تواند ذهنت را شکنجه کنند و آن را به قعر دوزخ بفرستند.

وقتی این‌گونه سخن می‌گویم، شاید مردم واکنش نشان دهند و دلخور شوند اما این درواقع فرصتی برای رستاخیز زندگی ابدی است. اگر قلبت از تپش بایستد، کلمات شیرین نمی‌توانند آن را به تپش دوباره وادارند. به تکانه‌ای نیرومند نیاز داری. گاهی از این لذت نمی‌بری و می‌دانم چه احساسی دارد اما برخی از اوهام را باید بی‌درنگ و بدون هیچ ترحمی خرد کرد – که تصادفاً شفقت راستین است. اگر به‌کندی این کار را انجام دهی، ناگزیر از چیزی حمایت می‌کنی که هستی تو را خفه می‌کند. اگر فقط از مشکلاتت کم کنی، در آخر با من تسویه‌حساب می‌کنی. نمی‌خواهم اظهار عقیده کنم یا مفاهیم را با تو ردوبدل نمایم. بر اساس تجربهٔ خودم سخن می‌گویم که جنبه شخصی ندارد و ازآنجایی‌که شخصی نیست، دارای اقتدار است. کسی که شخصی است برایم اقتداری ندارد؛ نمی‌تواند سخن مرا به چالش بکشد. می‌تواند در برابر آن مقاومت کند اما به‌درستی نمی‌تواند آن را به چالش بکشد چون زمینی که روی آن ایستاده است شن روان است. وقتی با خویشتن یکی پنداشته می‌شویم، قدرتی نداریم – قدرت خیالی و شاید پرخاشگری داشته باشیم اما هرگز قدرت خداوند را نداریم.

لازم است انسان‌ها بیدار شوند و از حفرهٔ خفه‌کنندهٔ هویت خودخواهی بیرون بیایند و قدرت خداوند لایموت را در خودشان بپذیرند. به حیاتی سرشار از شادی و آرامش گام بردارید؛ اندوه، سرمایه‌های عبث و اوهام را پشت سر نهید. از این‌رو من به سبکی نمی‌آیم. با عشق می‌آیم اما همیشه با شاخه گلی نمی‌آیم. با شمشیر می‌آیم، شمشیر زنده و مهرآمیز. مردم قدر شمشیر مهرآمیز را نمی‌دانند تا وقتی سرهایشان را از دست می‌دهند. چنین است قدرت حقیقت.