کتاب خودت را به فنا نده

کتاب خودت را به فنا نده! اثری از گری جان بیشاپ با ترجمه فرشته ابراهیمی خواه است. این کتاب قرار است به مخاطبان کمک کند تا دست از خیال‌پردازی بردارند، افکارشان را رها کنند و به این ترتیب، با زندگی واقعی روبه‌رو شوند. 

درباره کتاب خودت را به فنا نده!

خودت را به فنا نده! اثری عالی است که به تمام افراد کمک می‌کند تا با زندگی واقعی روبه‌رو شوند و اداره و کنترل آن را در دست بگیرند. اما چگونه؟

همه ما در طول روز زمانی را صرف حرف زدن با خودمان می‌کنیم. مطالعات نشان داده است که این گفتگوهای ذهنی، در صورتی که مثبت باشند، می‌توانند تاثیری چشمگیر بر زندگی افراد بگذارند. مثلا روحیه فرد را بهتر کنند، به او اعتماد به نفس ببخشند، بهره‌وری‌اش را بالا ببرند و مزایای خوب دیگری هم به همراه داشته باشند. تا حدی که بتوان آن را یکی از ارکان زندگی موفق و شاد دانست. بنابراین، خوب است از این فرصتی که در اختیارمان داریم استفاده کنیم و از آن در جهت رشد و پیشرفت خودمان بهره ببریم.

گری جان بیشاپ در کتاب خودت را به فنا نده! به مخاطبان می‌آموزد که چگونه ذهنشان را تربیت کنند و به این ترتیب گفتگوهای مثبت ذهنی را افزایش دهیم. به این ترتیب شاهد ایجاد تغییرات مثبت در زندگی خود هستیم.  

کتاب خودت را به فنا نده! را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

تمام علاقه‌مندان به مطالعه کتاب‌های حوزه موفقیت و خودیاری را به خواندن کتاب خودت را به فنا نده! دعوت می‌کنیم. 

درباره گری جان بیشاپ

گری جان بیشاپ در گلاسکوی اسکاتلند متولد شده است. او در زمینه توسعه شخصی، مخصوصاً در هستی‌شناسی و پدیده‌شناسی مطالعه کرده است و سال‌ها است که در این عرصه به فعالیت و تحقیق مشغول است. 

گری جان بیشاپ پس از اقتباس از فلاسفه‌ای همچون مارتین هایدگر، هانس گئورگ گادامر و ادموند هوسرل، بِرند شخصی خود را به نام «فلسفه محلی» ایجاد کرد. او معتقد است که مردم توانایی تغییر را برای اینکه زندگی‌شان را متحول کنند، دارند و این عقیده، انگیزه راه او و فعالیت‌هایش است. 

بخشی از کتاب خودت را به فنا نده!

«دست از سرزنش کردن اقبال خودت و دیگران بردار. بر تأثیر امور خارجی و شرایط محیطی تکیه نکن و به آن‌ها امیدوار نباش.»

تو اکنون همان‌گونه که آرزویش را داشتی زندگی می‌کنی.

در مورد این جمله فکر کن. مشکل چیست؟ سایه‌های همیشگی پلید و تاریک که به نوعی نشاط و شادی زندگی لذت‌بخش تو را تباه کردند؟ آیا از شغلت متنفر هستی؟ آیا گرفتار روابط عاطفی ناخوشایندی شده‌ای؟ آیا سلامتی‌ات دچار مشکل شده است؟

بسیار خوب، یک شغل دیگر انتخاب کن. به آن رابطه ناخوشایند پایان بده. رژیم غذایی‌ات را تغییر بده و برای دست یابی به آنچه باعث بهبود امور و زندگی‌ات می‌شود تمرین و تلاش کن.

این کارها ساده به نظر می‌رسد، این‌طور نیست؟ حتی در مواردی که ظاهراً اصلاً دوست نداری درباره آن‌ها صحبت کنی، مانند مرگ یگانه عشقت یا از دست دادن شغلت، ولی پس از آن اتفاق باز هم زندگی و گفتگوها به‌صورت بسیار عمیق جریان دارد. چنان‌چه مایل به تغییر موقعیت خودت هستی، چه آن را دوست داشته باشی و چه نه، به هر حال، این همان زندگی است که خودت انتخاب کرده‌ای. قبل از این‌که اما و اگر یا هر بهانه دیگری بیاوری، اجازه بده مطلبی بگویم: با حمایت از باقی‌ماندن در موقعیتی که اکنون داری، در واقع نشان می‌دهی که در کدام وضعیت و موقعیت قرار داری. بی‌خیال این کار شو.

تو بهانه‌ای برای ناتوانی در این کار نداری. موقعیت‌ها آنچه را که در سفری کوتاه برای رسیدن به سفری اساسی‌تر نیاز داری، برایت فراهم می‌کنند.

«موقعیت‌ها انسان‌ساز نیستند، آن‌ها فقط استعدادهای بشر را برایش شکوفا می‌کنند.»

اپیکتتوس بر اساس نظر اپیکتتوس، ظاهر تو مشخص نمی‌کند که چه کسی هستی، بلکه روش و منشی که با آن نسبت به موقعیت کنونی خودت واکنش نشان می‌دهی در شناخت شدن تو مؤثر است. برای شروع این فرایند جدید لازم است کارهای دیگر را متوقف کنی.

دست از سرزنش بخت و اقبال بردار.

دست از سرزنش دیگران بردار.

بر حوادث و امور خارجی تکیه نکن و به آن‌ها امیدوار نباش.

از سرزنش کردن کودکی یا همسایگان خود دست بردار.

این رویکرد برای همه برنامه‌هایی که در این صفحات به آن می‌پردازم، اساسی و مؤثر است. تو نمی‌توانی، باز هم تکرار می‌کنم نمی‌توانی در طی زندگی همیشه خودت را سرزنش کنی. این‌که دائم خود را سرزنش می‌کنی کاملاً بی‌فایده است. البته گاهی با موقعیت‌هایی مواجه می‌شوی که ظاهراً قابل کنترل نیستند. حتی ممکن است با موقعیت‌های غم‌انگیزی همچون ناتوانی، بیماری یا مرگِ یکی از عزیزانت مواجه شوی، اما همیشه راهکاری وجود دارد که می‌توانی روی آن موقعیت‌ها تأثیر بگذاری. حتی اگر از سال‌ها پیش با شما بوده باشد و تا زمان حال نتوانسته باشی راهکاری برای آن‌ها پیدا کنی. ولی اول خودت باید بخواهی و اراده کنی. برای رسیدن به این هدف ابتدا باید قبول کنی در زندگی‌ات چیزهایی وجود دارند و اتفاق افتاده‌اند که تو ۱۰۰% نسبت به آن اتفاق و نتیجه آن‌ها مسئولیت داری؛ هیچ‌گاه هیچ بهانه‌ای وجود ندارد. فرهنگ‌های لغت واژه‌هایی همچون «خواسته و اشتیاق» را وضعیت فراهم شده برای بروز استعداد و آمادگی تعریف می‌کنند.