کتاب زنان کوچک

کتاب زنان کوچک داستانی زیبا و اثری به یاد ماندنی از لوئیزا می آلکوت است که در زمان جنگ‌های داخلی آمریکا نوشته شده است. این داستان زندگی پر فراز و نشیب چهار دختر عضو خانواده مارچ را بیان می‌کند. زمانی که پدرشان به جنگ رفته است و در شرایط سختی زندگی می‌کنند.

درباره کتاب زنان کوچک

کتاب زنان کوچک اثر لوییزا می الکات است که داستان چهار خواهر را می‌گوید که برای مبارزه با فقر و برای تبدیل به زنانی مستقل در حال تلاش‌اند. درواقع این کتاب زندگی‌نامه‌ی نویسنده است، او این کتاب را در بوستون درست بعد از تمام شدن جنگ داخلی نوشته است و کتابی خاص از مکتب رومانتیسم است.

رمان زنان کوچک درباره‌ی خانواده‌ی مارچ است که قبلا ثروتمند بودند، ولی الان پدرشان برای کمک به سربازان وطن به جنگ رفته و وضعیت خوبی ندارند، سعی دارند زندگی را به تنهایی اداره کرده و در کنار تمام سختی‌ها و مشقت‌ها به مردم محتاج کمک کنند، همگی سختی‌هایی دارند، ولی از یکدیگر حمایت می‌کنند و ماجرا‌های جالب و جذابی برایشان پیش می‌آید.

مگ بزرگترین خواهر بود، دختری زیبا که به کودکان درس می‌دهد اما در رویای آرزو‌های مادی است و عاشق زندگی تجملاتی. جو دختری خوش‌قلب که عاشق نویسندگی و دختری خوش‌قلب است که نمی‌خواهد به‌خاطر دختر بودنش از کاری منع شود برای همین مانند پسران رفتار می‌کند. بث دختری خجالتی و مهربان که عاشق پیانو است و کوچک‌ترین خواهر ایمی که کمی خود‌خواه، اما بسیار اجتماعی است. در این داستان جو شباهت زیادی به لوییزا می الکات نویسنده‌ی کتاب دارد، با این تفاوت که جو ازدواج می‌کند، ولی در زندگی واقعی چنین اتفاقی برای نویسنده نیفتاد.

با اینکه میان تمام خواهر و برادر‌ها مشکلات و دعوا‌هایی است، ولی محیط خانه همیشه سرشار از عشق بوده و به یکدیگر کمک کرده و در انظار بازگشت پدرشان بودند. در نبود پدر روز‌های سختی همراه با امید و ایثار را تجربه می‌کنند، خیلی زود بزرگ شده و شبیه به خانم‌هایی رفتار می‌کنند، که بسیار زود به بلوغ فکری رسیدند.

.یکی از ویژگی‌های خوب کتاب زنان کوچک این است که به زندگی تک تک دختران خانواده می‌پردازد. در حقیقت نویسنده کاری کرده است تا با خواندن داستان، با همه‌ی شخصیت‌ها ارتباط برقرار کنیم.

رمان زنان کوچک اولین بار در سال ۱۸۶۹ به چاپ رسید و با موفقیت چشم‌گیری روبه‌رو شد. این اثر اکنون به بیش از ۵۰ زبان زنده دنیا ترجمه شده و بارها از روی آن فیلم عاشقانه اقتباسی ساخته شده است.

از کتاب زنان کوچک فیلم و سریال و کارتون ساخته شده است، اولین بار فیلمش در سال ۱۹۴۹ توسط مروین لیروی کارگردانی شده است. در سال ۱۹۹۴ گیلیان آرمسترانگ آن را براساس کتابش کارگردانی کرده که نقش جو نامزد جایزه‌ی اسکار شد، فیلمی عاشقانه که ۱۱۸ دقیقه توانست به خوبی این داستان مشهور را در قالب فیلم عرضه کند. براساس این کتاب، کارتونی ۴۸ قسمتی در ژاپن پخش شد که به فارسی نیز دوبله شد.

در سال ۲۰۱۸ فیلم سینمایی زنان کوچک با بازی لوکاس جرابل و ایان بوهان ساخته شده است، البته جدیدترین اقتباس از این کتاب در سال ۲۰۱۹ با بازی گرتا گرویک، مریل استریپ و اما واتسون است که مورد توجه بسیاری قرار گرفت.

چرا باید کتاب زنان کوچک را مطالعه کنیم؟

لوییزا می الکات در کتاب زنان کوچک به شکل ماهرانه‌ای ظرافت‌هایی را در بین روابطشان نوشته و مخاطب را مشتاق می‌کند که خود را در مراحل متفاوت زندگی‌اش مانند شخصیت‌های کتاب ببیند. او در این کتاب مشکلات زنان در زمان جنگ داخلی آمریکا را توصیف می‌کند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

یکی از برترین‌های ادبیات کلاسیک کتاب زنان کوچک نوشته‌ی لوییزا می الکات است و اگر از خواندن چنین کتاب‌هایی لذت می‌برید، لذت خواندنش را از خودتان محروم نکنید.

درباره لوییزا می الکات

لوییزا می الکات متولد سال ۱۸۳۲ در فیلادلفیا در خانواده‌ای مذهبی متولد شد، تاریخ تولد او با پدرش که مردی سخت‌کوش بود و لوییزا را بسیار دوست داشت در یک روز بود. او سه خواهر با نام‌های ابی‌گل، الیزابت و آنا دارد که خلق کتاب زنان کوچک را از آنها الهام گرفته است، او این کتاب را در سی و پنج سالگی با تاثیر از زندگی خود و سه خواهرش نوشته است و زمانی این کتاب را نوشت که ناشرش درخواست کتابی با موضوع دختران کرد، پس از چاپ آن با فروش بسیار فوق‌العاده‌ای روبه‌رو شد.

لوییزا می الکات از اولین زنان نویسنده‌ای بود که توانست امنیت مالی خود را تامین کند، بعد از انتشار کتاب زنان کوچک در سال ۱۸۶۸ کتاب‌هایی چون همسران خوب، مردان کوچک و پسران جو را نوشته و به چاپ رساند، البته به قطع یقین هیچ یک از کتاب‌هایش به موفقیت زنان کوچک نرسید.

خانواده‌ی لوییزا می الکات در دوران کودکی‌اش به بوستون رفتند، او به نوشتن علاقه داشت و شعر‌ها و داستان‌های کوتاهش را در روزنامه‌های مختلفی چاپ می‌کرد. او در دوران جنگ به پرستاری از مجروحین در بیمارستان مشغول بود، برای خانواده‌اش نامه می‌نوشت که البته بعد از جنگ نامه‌هایش را تبدیل به مجموعه‌ای به نام شرح بیمارستان کرده و آن را منتشر کرد. او به ادبیات کودک نیز علاقه داشت و دوره‌ای از زندگی‌اش را سردبیر یک مجله با موضوع کودکان بود.

خانواده‌ی لوییزا می الکات فقیر بودند، پدرش آموزگار بود و با آن‌ها زندگی می‌کردند، از آنجایی که لوئیزا پدرش را بسیار دوست داشت، همیشه تلاش می‌کرد با کار‌های متفاوت در درآمد خانواده سهیم باشد. با کارهایی مثل خدمتکاری یا آموزش کودکان شروع کرد، ولی بعد آن شروع به نوشتن کرد. او فعالیت‌های اجتماعی زیادی انجام می‌داد، مانند: از بین بردن بی‌عدالتی و مخالفت با برده‌داری، او از حقوق اجتماعی برابر دفاع کرده و یکی از دغدغه‌هایش فعالیت در حوزه‌ی زنان بود.

لوییزا می الکات هیچ‌وقت ازدواج نکرد و در سال ۱۸۸۸ که با نام نویسنده‌ی ادبیات کودک مشهور شده بود، درگذشت.

قسمتی از متن کتاب زنان کوچک

«همه به طرف بخاری رفتند. مادر روی صندلی بزرگ نشست و بت روی زمین کنار پایش، مگ و ایمی روی دسته‌ها و جو به پشتی صندلی تکیه داد تا اگر نامه متاثرکننده بود کسی متوجه احساساتش نشود. آن روزها کم‌تر نامه‌ای نوشته می‌شد که متاثرکننده نباشد، به خصوص نامه‌هایی که از طرف پدرها فرستاده می‍‌شد. در این نامه‌، خیلی کم درباره‌ی سختی‌ها، خطرها و یا دلتنگی‌ها نوشته شده بود. این نامه‌ای بود سراسر امید و خوشحالی، پر از توصیف‌های زنده از زندگی در اردوگاه، پیشروی‌ها و اخبار ارتش. فقط در انتهای نامه، احساسات پدرانه غلیان کرده و با آرزوی بازگشت به خانه و دیدن دوباره‌ی دخترهایشان نامه را تمام کرده بود.

به آن‌ها بگو خیلی دوست‌شان دارم و از طرف من همه‌شان را ببوس. بهشان بگو روزها در فکرشان هستم و شب‌ها برای‌شان دعا می‌کنم و عشق و محبت آن‌ها دلم را گرم و خاطرم را آسوده می‌کند. یک سال انتظار برای دیدن دوباره‌ی آ‌ن‌ها زمان زیادی است اما به آن‌ها بگو در دوره‌ی انتظار باید همگی کار کنیم و این روزهای سخت را به بطالت نگذرانیم. می‌دانم که تمام حرف‌هایم را به یاد دارند و دخترهای خوبی برای تو هستند، وظایف‌شان را به خوبی انجام می‌دهند و با دشمن‌های درونی می‌جنگند و بر آن‌ها با زیبایی‌ها غلبه می‌کنند تا زمانی که من برگردم و بیش‌تر از همیشه به زنان کوچکم افتخار کنم.»