کتاب آموزش تفکر به کودکان و نوجوانان

کتاب آموزش تفکر به کودکان و نوجوانان، اثری از دارلین سوییت ‌لند و ران استولبرگ با ترجمه سید سینا میرعربشاهی است. این کتاب به والدین و مشاوران کمک می‌کند تا به کودکانشان تفکر انتقادی و خلاقانه و همچنین مهارت حل مساله را آموزش دهند. 

این کتاب در سال ۲۰۱۵ برنده جایزه ملی کتب غیر داستانی شده است.

درباره کتاب آموزش تفکر به کودکان و نوجوانان

آموزش تفکر به کودکان و نوجوانان، اثری مفید است که به تمام والدین کمک می‌کند تا دیدگاه‌ها و ذهنیت اشتباه خود را درباره ارتباط با فرزندانشان اصلاح کنند: کودکان باهوش و متفکر متولد نمی‌شوند، بلکه مهارت تفکر انتقادی و تفکر خلاقانه را می‌آموزند. 

در حقیقت والدین مفهوم مراقبت را با مفهوم برآورده کردن فوری تمام نیازهای کودکان اشتباه گرفته‌اند. والدین به سرعت تمام خواسته‌ها و نیازهای فرزندانشان را برآورده می‌کنند و این موضوع سبب شده است تا آن‌ها توانایی حل ساده‌ترین مسائل و مشکلات را نداشته باشند. در رابطه با مسائل مدرسه، مشکلاتی که با دوستانشان پیدا می‌کنند یا حتی ارتباط میان خودشان همیشه درگیر مشکل شوند و راه نجات از چنین وضعیتی را پدر و مادری می‌دانند که با چوب جادویی از راه می‌رسند و تمام مسائل را حل می‌کند. همیشه خود و نیازهای خود را در اولویت می‌دانند و همین موضوع هم باعث بروز مشکلات بسیاری بین خود و اعضای خانواده‌شان می‌شود. 

کتاب آموزش تفکر به کودکان و نوجوانان، رتبه اول کتب پرورش فرزند در سایت گودریدز (Goodreads) در سال ۲۰۱۵ را از آن خود کرده است.

کتاب آموزش تفکر به کودکان و نوجوانان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

آموزش تفکر به کودکان و نوجوانان را به تمام والدینی که دغدغه تربیت صحیح فرزندانشان را دارند، پیشنهاد می‌کنیم. این کتاب همچنین برای مشاورها و مربیان کودکان و نوجوانان مناسب و کاربردی است.  

درباره دارلین سوییت لند

دارلین سوییت‌لند، روانشناس بالینی دارای بورد تخصصی با بیست سال تجربه در مشاوره کودکان، نوجوانان و جوانان است. او سرپرست گروه روانشناسی در مدارس مخصوص کودکان دارای اختلال در یادگیری و کلینیک‌های درمان اختلالات رشدی و در حال حاضر در مطب خود مشغول فعالیت است. 

از میان کتاب‌های دارلین سوییت لند می‌توان به معلولیت فکری و سلامت ذهنی: راهنمای آموزش در تشخیص دوگانه اشاره کرد که در سال ۲۰۱۱ منتشر شد و مرجعی علمی و عملی در مراکز روانپزشکی و مؤسسات توانبخشی است.

درباره ران استولبرگ

ران استولبرگ، روانشناس بالینی دارای بورد تخصصی و نیز دانشیار دانشگاه بین‌المللی اِلایِنت در کالیفرنیا است. او در حوزه تخصص ی کار با کودکان مبتلا به کنش‌نمایی و خانواده‌هایشان مشغول فعالیت است و از اعضای هیئت مدیره دبیرستان غیرانتفاعی وینستون است؛ این مدرسه در حوزه آموزش نوجوانان مبتلا به اختلالات یادگیری مشغول فعالیت است. 

از میان آثار ران استولبرگ می‌توان به کتاب ارزیابی درمانی اشاره کرد که در سال ۲۰۱۱ منتشر شد.

بخشی از کتاب آموزش تفکر به کودکان و نوجوانان

والدین می‌خواهند هرآنچه را در توان‌شان هست برای فرزند خویش انجام دهند؛ این گرایش به احساسی ختم می‌شود مبنی بر مهیّا کردن فوری همه نیازهای فرزندان. آن‌ها با این کار موجب فعال‌سازی الگوی کامروایی فوری می‌شوند.

به‌نظر می‌رسد برای بسیاری از والدین، مراقبت از فرزند به منزله فراهم آوردن سریع نیازهای او است. گویا اگر بچه چیزی بخواهد و آن‌ها نیز فوراً فراهم کنند، کودک‌شان راضی و شاد خواهد بود. با این‌حال چنین الگویی انتظارات متناسب با کامروایی فوری را تقویت می‌کند. الگوی مذکور را به‌راحتی می‌توان در کودکان و نوجوانان امروزی شناسایی کرد که از انتظار برای هر چیزی کراهت دارند!

«گر صبر کنی، ز غوره حلوا سازی» طی دهه‌های متمادی ضرب‌المثل معروفی بوده است. بااین‌حال ارتباط آن با دنیای رقابتی امروز چیست؟ در شرایطی که دستاوردهای بزرگ تحصیلی و ورود فوری دانش‌آموز به برترین دانشگاه‌ها اصلی‌ترین اولویت است، چگونه می‌توان این درس شکیبایی را با هدف نهایی مرتبط کرد؟

آقای والتِر میشل، روانشناسی است که به‌خاطر تحقیقاتش در زمینه کامروایی تأخیری و رفتار کودکان معروف است و پس از تحقیقی مهم به نام «آب‌نبات استنفورد» به شهرت بیشتری نیز دست یافت. او در این آزمایش دو گزینه جلوی کودکان گذاشت: ۱. خوردن آب‌نباتی که درست جلوی آن‌ها قرار دارد و یا ۲. خوردن دو آب‌نبات در صورتی که حدوداً پانزده دقیقه صبر کنند. سپس دو دسته کودک ـ آن‌هایی که تحمل انتظار را نداشتند و آن‌هایی که منتظر ماندند ـ را با هم مقایسه کرد. دکتر میشل بیست سال بعد دوباره سراغ این بچه‌ها رفت و دریافت آن‌هایی که توانایی به تأخیر انداختن کامروایی را داشتند، در نهایت عملکردِ تحصیلی بهتری نشان داده و نمرات بالاتری کسب کردند. مطالعات مشابه نیز از مسئولیت‌پذیری اجتماعی و دستاوردهای بیشتر آن‌ها پرده برداشتند.

این آزمایش روی‌هم‌رفته نشان داد آن دسته که توانستند کامروایی خود را با هدف کسب نتیجه‌ای بهتر به تعویق بیندازند، از احتمال بالاتری برای تعیین یک هدف آکادمیک و تلاش برای دستیابی به آن برخوردار شدند. فردی که می‌تواند تحقق مقصودش را با دلیلی منطقی به بعد موکول کند، از توانایی برنامه‌ریزی برای رویکردهای حساب‌شده نیز بهره‌مند است و بنابراین تسلیم واکنش‌های عجولانه بر اساس خواسته‌ای ابتدایی نمی‌شود. بخش بزرگی از کار روانشناسان بالینی با کودکان شامل دعوت آن‌ها به توقف با هدف تفکر پیش از اقدام به کار است. واضح است که آموزش انضباط شخصی و کامروایی تأخیری به کودکان برای کمک به کسب موفقیت‌های تحصیلی و پرورش مهارت‌های میان‌فردی، اهمیت بسیار زیادی دارد.