کتاب اسرار باطنی سلتی

کتاب اسرار باطنی سلتی نوشته جان شارکی است که با ترجمه سپهر توکلی منتشر شده است. این کتاب به تمدن اقوام سلتی می‌پردازد. سلت‌ها اقوامی هستند که به صورت گروه مشخصی از طوایف یا اقوام بین سال‌های ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ قبل از میلاد در راین‌لَند در اروپای مرکزی پدیدار شدند.

درباره کتاب اسرار باطنی سلتی

اسرار باطنی مذهب سِلتی و آئین‌هایی که جوهر آن را شکل می‌دهد، برای همیشه دور از دسترس خواهد ماند. برای بسیاری، عرفان سلتی، با تأکیدش بر قصه‌های پریان و دنیای ارواح، معنویت این مردم جنگجو را دچار ابهام کرده و حتی این واقعیت را نادیده انگاشته که این مردم دارای مذهبی نیز بوده‌اند. در سنت شفاهی باستان، قوانین مذهبی، افسانه‌ها و تعلیمات قومی، به وسیلهٔ حافظهٔ تعلیم‌یافتهٔ گروهی از شاعران و روحانیون حفظ می‌شد و نتیجتاً نوشتن را عملی غیرلازم کرده بود. درست مانند ممنوعیت‌هایی که برای قهرمانان جنگجوی سلتی وجود داشت و زندگی و اعمال آنان را از پیش رقم می‌زد، تحریم نوشتن تا زمانی که مذهب قدیمی باقی بود، ادامه یافت.

نخستین آثار فرهنگ سلتی در اروپای مرکزی مربوط به سال‌های ۴۵۰ تا ۸۰۰ قبل از میلاد و موسوم به فرهنگ هال‌اشتاد است، این انتساب از آن جاست که در گورستانی در هال‌اشتاد اتریش که مرکز استخراج نمک و مس است، تعدادی اشیای فلزی مربوط به این دوره کشف شد. دورهٔ بعدی سلتی، بر مبنای محل دهکده‌ای در سوئیس، لا تِن نام گرفت و در قارهٔ اروپا تا دوران رومی‌ها ادامه داشت. سبک زیورهای مربوط به فرهنگ لاتن، با اشکال پیچیده، تخیلی و تزیینات آئینی با طرح‌های گل و اشکال تجریدی ویژگی خاص فلزکاری، حجاری و تذهیب نسخه‌های خطی سلتی است که حتی بعد از هزاران سال همچنان در انگلستان و ایرلند دیده می‌شود. 

کتاب اسرار باطنی سلتی سعی دارد باورهای این مردمان و نوع زندگیشان را به نمایش بگذارد.

خواندن کتاب اسرار باطنی سلتی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به اسطوره پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب اسرار باطنی سلتی

برای کسانی که به نقاط مختلف زمین کوچ می‌کردند، آب به عنوان نخستین مبنا و اساس همهٔ هستی شناخته می‌شد، چرا که برای تأمین غذا و معاش وابسته به سخاوت زمین بودند. این اعتقاد در تقدیم و وقف سرچشمهٔ رودخانه‌های اصلی اروپای غربی به خدای‌بانوان باروری سلتی و ساختن حرم‌های مقدس برای آنان، بازتاب یافته است. انتخاب نام‌های سلتی برای این مکان‌ها و پیشکش‌های متعدد مانند پیکره‌ها، سنگ‌های قیمتی سلاح‌ها و اشیاء خانگی که از جایگاه‌های مقدس در سراسر اروپا و رودخانه‌ها به دست آمده، تأییدی بر اهمیت این مکان‌هاست.

مارن نام خود را از ماترونا، سه مادر مقدس و سِینت نام خود را از سکوانا، خدای‌بانوی سرچشمه‌اش گرفته است. در سال ۱۹۶۴ حفاری‌هایی که در این جایگاه مقدس انجام شد، حدود ۲۰۰ شئ چوبی و تعداد زیادی پیکره‌های پیشکشی به دست آمد، که نشانهٔ استفاده از این محل به عنوان مکان شفابخش در دوره رومی‌هاست. نام رود راین سلتی است و انشعابات شرقی آن نام‌های سلتی از قبیل، نکار، ماین، لن، رور و لیپه۱۸ دارد. در انگلستان، سِوِرن به یادبود سابرینا نامگذاری شده بود و کلاید نام خود را از خدای‌بانو کلوتا، تطهیرکنندهٔ مقدس گرفته بود، خدای‌بانویی که یادآور افسانهٔ ساحرهٔ آب‌های کم‌عمق خدای‌بانوی مرگ بود و معمولاً رویارو با قهرمانی قرار می‌گرفت که سرنوشت محتوم مرگ بر او رقم خورده بود. قهرمان زمانی که می‌دید خدای‌بانو لباس‌های خونین او را می‌شوید، آگاه می‌شد که مرگش نزدیک است.رودخانه یا جویبار نشانهٔ حیات زندهٔ زمین‌مادر است. ولی این امر به تنهایی آب را مقدس نمی‌سازد. بلکه تقدس آب به خاطر ترکیب استثنایی‌اش از معدنی‌ها، گیاهان و خواص اثیری گوناگون دیگر است که از چشمه‌های خاص در زمان‌های مشخصی از روز یا اهلهٔ قمر، سرچشمه گرفته و نیروهای احیاکننده را به وجود می‌آورد. هر مکان مقدس، روح نگهبان خود را داشت که از او مراقبت می‌کرد و بر انجام شایستهٔ آداب مذهبی روزانه نظارت داشت. این روح ممکن بود به صورت گربه، پرنده، ماهی یا هر شکل دیگری که خدای‌بانو را خشنود سازد مجسم شود، حتی به صورت یک ساحرهٔ ترسناک یا موجودی زیبا، که بستگی به شرایط دیدارکننده یا حضور مزاحمت‌آمیز او داشت. 

چنین مکان‌هایی زهدان، ورودی زمین، مادر بود، که به نام‌ها و صورت‌های مختلف به آن متوسل می‌شدند. تعداد بسیاری نقش غالیایی رومی از ماترونا به دست آمده که در آن مادری سه‌گانه تصویر شده که طرحی معمولی و رایج در هنر و ادبیات سلتی و به صورت کسی است که کودکان را در آغوش دارد. کورنوکوپیا یا شاخ نعمت و سبد میوه حمل می‌کند. تصویر مردم‌پسند دیگر از زمین، مادر اپونا بود که معمولاً سوار بر اسب و گاهی با یک کره اسب ظاهر می‌شد، که ممکن است خاستگاه داستان لیدی گودایوا و سایر افسانه‌های مربوط به اسب باشد.