تا ۸۰٪ تخفیف خرید اشتراک ۴۶هزار کتاب | با هم برای کتابخانه‌ها در ۱۰سالگی طاقچه

کتاب مقام مردم

نویسنده:محمدرضا فلاح‌شیروانی

انتشارات:انتشارات پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم (ع)

دسته‌بندی:

امتیاز:

۴.۰از ۸ رأیخواندن نظرات

۴٫۰

(۸)

خواندن نظرات

معرفی کتاب مقام مردم

کتاب مقام مردم نوشته محمدرضا فلاح‌شیروانی است. این مقاله تنها سطور مختصری از نگاه او به مردم و مردم‌سالاری را بدون توجه به سطوح راقی هستی‌شناختی به تصویر کشیده است.

حضرت امام(ره) طی سال‌های زندگی‌شان موضع بسیار متفاوتی در باب مردم داشت. این موضع متفاوت شامل نوع نگاه به مردم، نقش، جایگاه و اقتدارات آنها، عواطفی ویژه و پیامبرگونه نسبت به ایشان، تعاملی بسیار کریمانه و انسانی با آنها و در کنار همه‌ی اینها، اعتماد شگفت‌انگیزی بود که به تعهد، تحرک و همراهی مردم داشت. با نظر به دیدگاه‌های مردم‌محور حضرت امام و نقش مؤثر این نگاه در ویرایش زندگی معاصر کشور ما، با این که از اهتمام‌های عمیق ایشان به فلسفه‌ی فطرت یا فلسفه‌ی ولایت و موضوعاتی از این دست باخبریم، می‌توانیم ایشان را «فیلسوف مردم» بخوانیم و نگاه‌های جدی الهیاتی ایشان به انسان، جامعه، عیال الله و مردم را جدی بگیریم.

خواندن کتاب مقام مردم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام کسانی که می‌خواهند با نگاه امام خمینی(ره) به مقام مردم آشنا شوند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب مقام مردم

همهٔ راه‌های ممکن در این کشور تجربه شد و همه ناکام و ناموفّق از آب درآمد. احزاب گوناگون سیاسی، جریان‌های وابستهٔ به شرق و غرب و حرکت‌های مسلّحانه، همه و همه در این کشور در برهه‌ای از زمان سر بلند کردند؛ اما هیچ‌کدام نتوانستند برای این ملت کاری انجام دهند. لذا اختناق و سرکوب در این کشور روزبه‌روز شدیدتر شد. حتّی در سال‌های آخرِ قبل از پیروزی انقلاب، وقتی جوانانی به مبارزهٔ مسلّحانه رو آوردند، آن حرکت‌های مسلّحانه به شدّت سرکوب شد؛ تسلّط رژیم پهلوی هم بیشتر گردید و به‌تدریج یأس دل‌ها را فراگرفت ... آن نیرویی که می‌توانست در مقابل رژیم پهلوی به معنای واقعی کلمه بایستد، ملت بود؛ یعنی باید همهٔ ملت به صحنه می‌آمد تا می‌توانست رژیم فاسد و وابسته و دیکتاتور و ظالم پهلوی و پشت سرش امریکا را شکست دهد. هیچ کانون و مرکزی در ایران وجود نداشت که بتواند ملت را بسیج کند؛ مگر روحانیت و پرچم‌داران دین، با شعار دین. در کشور ما این یک تجربهٔ طولانی است؛ این‌ها را باید با چشم دقّت نگاه کرد."

بیانات در مراسم سیزدهمین سالگرد رحلت امام خمینی(ره) ۱۳۸۱/۳/۱۴

نظرات کاربران

مشاهده همه (۲)

سعید رستگار

۱۳۹۹/۰۹/۲۵

جمع آوری مناسبی از سخنرانی های مقام معظم رهبری و ایده های امام خمینی رحمه الله در رابطه با جایگاه مردم حقیقتا باورش برام سخت بود که امام خمینی و مقام معظم رهبری اینقدر نگاه مثبت و اعتماد به مردم دارند. ولی

- بیشتر

بخشی

۱۳۹۹/۱۰/۱۶

قلب مکتب امام، مردم سالاری دینی است و این کتاب تبیین این جمله است به نظرم.

بریده‌هایی از کتاب

مشاهده همه (۱۰)

"مردم رهبرند" عبارت دیگری برای مردم‌سالاری است و سطح برداشت و عمق باور امام به مردم‌سالاری را می‌رساند. این که کارها دست مردم است. این که هیچ کس "حق ندارد" و "نمی‌تواند" چیزی را به مردم تحمیل کند و این که مردم نهایتاً صلاح و فساد و راهکارها را خوب تشخیص می‌دهند.

سعید رستگار

اما نخبگی نیز در مکتب امام معنایش تغییر می‌کند. نخبه، یک شخصیت مردمی است، بلکه چیزی غیر مردم نیست. نخبه، کسی است که بتواند در نظام ولایی که نظامی مردم‌سالار است، به سعادت و راه‌های سعادت بشر بیاندیشد، مردم را بفهمد، برای ایشان دل‌بسوزاند، همهٔ دست‌آوردهای خود را به مردم بسپارد و همهٔ اندیشه‌های صالح خود را با مردم به پیش ببرد.

سعید رستگار

عنصری که به خواست مردم توجه دارد و به خواست آنها لباس منطقی می‌پوشاند و صورت قابل تحققی می‌بخشد، ولایت فقیه است.

Hamed Khajeh

نخبه، کسی است که بتواند در نظام ولایی که نظامی مردم‌سالار است، به سعادت و راه‌های سعادت بشر بیاندیشد، مردم را بفهمد، برای ایشان دل‌بسوزاند، همهٔ دست‌آوردهای خود را به مردم بسپارد و همهٔ اندیشه‌های صالح خود را با مردم به پیش ببرد.

Hamed Khajeh

حالا می‌گویند که سیاست حق مجتهدین است. یعنی در امور سیاسی در ایران پانصد نفر دخالت کنند، باقی‌شان بروند سراغ کارشان. یعنی مردم بروند سراغ کارشان، هیچ کار به مسائل اجتماعی نداشته باشند، و چند نفر پیرمرد ملّا بیایند دخالت بکنند. این از آن توطئهٔ سابق بدتر است برای ایران.‌ ما اگر نظارت نکنیم؛ یعنی، ملت اگر نظارت نکنند در امور دولت و مجلس و همه‌چیز، اگر کنار بروند، بسپارند دست این‌ها و بروند مشغول کارهایشان بشوند، ممکن است یک‌وقت به تباهی بکشد."

مهدی

«مسألهٔ احساس شخصیت، مسألهٔ بسیار مهمی است. از این سرمایه بالاتر برای اجتماع وجود ندارد که در خودش احساس شخصیت و منش کند، برای خودش ایده‌آل داشته باشد و نسبت به اجتماع‌های دیگر، حس استغنا و بی‌نیازی داشته باشد، یک اجتماع این‌طور فکر کند که خودش و برای خودش فلسفهٔ مستقلّی در زندگی دارد و به آن فلسفهٔ مستقلّ زندگی خودش افتخار و مباهات کند، و اساساً حفظ حماسه در اجتماع یعنی همین که اجتماع از خودش فلسفه‌ای در زندگی داشته باشد و به آن فلسفه ایمان و اعتقاد داشته باشد و او را برتر و بهتر و بالاتر بداند و به آن ببالد.

فاطمه

یک اجتماع این‌طور فکر کند که خودش و برای خودش فلسفهٔ مستقلّی در زندگی دارد و به آن فلسفهٔ مستقلّ زندگی خودش افتخار و مباهات کند، و اساساً حفظ حماسه در اجتماع یعنی همین که اجتماع از خودش فلسفه‌ای در زندگی داشته باشد و به آن فلسفه ایمان و اعتقاد داشته باشد و او را برتر و بهتر و بالاتر بداند و به آن ببالد. وای به حال آن اجتماعی که این حس را از دست بدهد! این یک مرض اجتماعی است، و این غیر از آن «خودی» اخلاقی است که بد است و نفس‌پرستی و شهوت‌پرستی است. اگر اجتماعی این منش را از دست داد و احساس نکرد که خودش فلسفهٔ مستقلّی دارد که باید به آن فلسفه متکی باشد، و اگر به فلسفهٔ مستقلّ زندگی خودش ایمان نداشته باشد، هرچه داشته باشد از دست می‌دهد

فاطمه

یگانه نیرویی که مانع جذب شدن ملتی در ملت دیگر و یا فردی در فرد دیگر می‌شود، همین احساس منش و شخصیت است

فاطمه

«شخصیت و فلسفهٔ مستقل زندگی داشتن و تعظیم و احترام شعائر ملی و دینی بزرگترین سرمایه‌هاست، حتی از علم بالاتر است. خاصیت شخصیت این است که مانع جذب شدن است. هر کمبودی قابل اصلاح است مگر بی‌شخصیتی. پیغمبر به عرب چه داد؟ شخصیت داد. از چه راه؟ از راه ایمان به مبادی اسلام که طبعاً شخصیت آفرین است.» (همان، ص ۶۳۵.) «شخصیت دادن به یک ملت به این است که به آنها عشق و ایده‌آل داده شود و اگر عشق‌ها و ایده‌آل‌هایی دارند که رویش را غبار گرفته است، آن گرد و غبار را زدود و دو مرتبه آن را زنده کرد.» (همان، ص ۵۷.)

فاطمه

"سه باور در امام بزرگوار ما وجود داشت، که همین سه باور به او قاطعیت می‌داد، شجاعت می‌داد و استقامت می‌داد: ۱. باور به خدا، ۲. باور به مردم، و ۳. باور به خود. این سه باور، در وجود امام، در تصمیم امام، در همهٔ حرکت‌های امام، خود را به معنای واقعی کلمه نشان داد. امام با دل خود با مردم حرف زد، مردم هم با جان خود به او لبیک گفتند، به وسط میدان آمدند و مردانه ایستادند و حرکتی که از هیچ نقطه‌ای از دنیا نسبت به آن، نگاه محبت‌آمیزی وجود نداشت و دست کمکی دراز نشد، به‌تدریج به سمت پیروزی حرکت کرد و در نهایت به پیروزی رسید." بیانات در مراسم بیست و چهارمین سالگرد رحلت امام خمینی (ره)،.۱۳۹۲/۳/۱۴

ftima