کتاب رفتار درمانی دیالکتیکی برای اختلال شخصیت مرزی
معرفی کتاب رفتار درمانی دیالکتیکی برای اختلال شخصیت مرزی
کتاب رفتار درمانی دیالکتیکی برای اختلال شخصیت مرزی نوشته دیوید اچ بارلو که با ترجمه امیرهوشنگ مهریار منتشر شده است به اختلال شخصیت مرزی میپردازد. این کتاب عمدتا به توصیف رفتاردرمانی دیالکتیکی (DBT) اختصاص دارد که رویکردی نسبتا تازه در معالجه BPD است.
درباره کتاب رفتار درمانی دیالکتیکی برای اختلال شخصیت مرزی
دستاندرکاران درمان بیماریهای روانی بر این نکته توافق دارند که مراجعان طبقهبندیشده تحت عنوان اختلال شخصیت مرزی گروهی چالشبرانگیز هستند و درمان آنها کار سادهای نیست. به این دلیل اختلال شخصیت مرزی به اختلالی سرشار از انگزنی تبدیل شده که ارائه درمان برای آن با ترس و تردید، نگرشهای منفی و نگرانی بسیار همراه شده است. این کتاب سعی دارد با رویکردی دقیق و علمی این اختلال را بررسی کند.
خواندن کتاب رفتار درمانی دیالکتیکی برای اختلال شخصیت مرزی را به چه کسانی پیشنهاد میکنیم
این کتاب را به تمام علاقهمندان و دانشجویان و پژوهشگران روانشناسی پیشنهاد میکنیم
بخشی از کتاب رفتار درمانی دیالکتیکی برای اختلال شخصیت مرزی
بررسی نوشتههای موجود درباره درمان دارویی BPD، درمانگران علاقهمند به استفاده از دارودرمانی را با معمایی روبهرو میسازد: BPD شامل بینظمی در حیطههای بسیار زیادی است که هیچ دارویی بهتنهایی نمیتواند همه آنها را معالجه کند (دیمف، مکدیوید و لاینهان، ۱۹۹۹؛ لیب، زانارینی لاینهان و بوهوس، ۲۰۰۴؛ نوز، سیپریانی، بیانکوسینو، گراسی و باربویی بهطور کلی، نتایج این بررسیها نشان میدهد که چندین عامل دارویی میتوانند بر اصلاح کارآیی کلی علایم شناختی–ادراکی (مثلا سوءظن، افکار ارجاعی، توهمات گذرا)، بینظمی هیجانی یا عدم کنترل روی تمایلات آنی در رفتار موثر باشند (برای خلاصه یافتهها نگاه کنید به لیب و همکاران، ۲۰۰۴ و نوز و همکاران، ۲۰۰۶). نوز و همکاران او (۲۰۰۶) نتایج ۲۲ کارآزمایی مبتنی بر انتخاب تصادفی را که با استفاده از گروه کنترل و دارونما۸۴ انجام گرفته بود متاآنالیز نمودند تا تاثیر درمان دارویی روی افراد مبتلا به BPD را بررسی نمایند. سازماندهی نتایج این تحلیل با استفاده از پنج شاخص پیامد درمان انجام گرفته است: عدم ثبات عاطفی، خشم، رفتار بدون تامل و پرخاشگری، روابط بینشخصی، تمایل به خودکشی و کارآیی کلی. رویهمرفته، نتایج حاکی از آن است که هیچکدام از داروهای مورد بررسی از لحاظ میزان تاثیر بر خودکشی با دارونما فرق نداشتند. رویهمرفته و در تمام مطالعات، داروی ضدافسردگی فلوکستین و دو داروی تعدیلکننده خلق، توپیرامات و لاموتریژین در مورد عدم ثبات عاطفی و خشم از دارونما موثرتر بودند.
حجم
۲۱۸٫۱ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۹۵
تعداد صفحهها
۲۰۰ صفحه
حجم
۲۱۸٫۱ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۹۵
تعداد صفحهها
۲۰۰ صفحه
نظرات کاربران
ترجمه افتضاح.اصلا پیشنهاد نمیکنم.بخرید
ترجمه خیلی بدی داشت
بسیار کتاب خفنیه و به شکل بسیار خوبی مهندسی و تنظیم شده مطالب