کتاب سال درخت

رمان سال درخت، نوشته‌ی ضحی کاظمی داستان زندگی سه خواهر و برادر است. پیمان که چندوقت پیش در یک درگیری چاقو خورده و ازبین رفته است، خواهر و برادرش را مخاطب قرار می‌دهد و داستان را تعریف می‌کند. 

درباره‌ی کتاب سال درخت

سال درخت، کتابی پر از شخصیت است. در ابتدای داستان سال درخت با یک شجره‌نامه‌ی خانوادگی بلندبالا روبه‌رو می‎شویم که ابتدا ممکن است کمی گیجمان کند. به هین دلیل در صفحه‌ی اول کتاب، شجره‌نامه‌ای قرار دارد که خواندنش برای درک سیر و روند داستان، لازم است. این شجره‌نامه‌ای ممکن است فضای داستان صدسال تنهایی را به یادمان بیاورد. پیمان راوی داستان است. یکی از سه فرزند علی و زری. او که مدتی پیش در یک درگیری از بین رفته است، در کتاب، خواهر و برادرش، پریسا و پویا را خطاب قرار می‌دهد. در داستان سال درخت موضوعات زیادی مانند مهاجرت، سنت‌گرایی و مدرنیته، انتقام و ... به چشم می‌خورد. اتفاقاتی که پیمان، راوی داستان در طول کتاب برایمان تعریف می‌کند، فلش‌بک‌هایی که به گذشته دارد و فلش فورواردهایی که به آینده می‌زند، از جذابیت‌های داستان سال درخت است.

کتاب سال درخت را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

سال درخت داستانی با شخصیت‌های بسیار و اتفاقاتی عجیب و غافلگیر کننده است. اگر از خواندن داستان‌های ایرانی لذت می‌برید، کتاب سال درخت را بخوانید. 

ضحی کاظمی

ضحی کاظمی در سال ۱۳۶۱، در تهران، به دنیا آمد. او دوران دبستان خود را در تهران و راهنمایی و دبیرستان را در لندن گذرانده است. تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته مهندسی مواد (دانشگاه علم و صنعت ایران) و سپس کارشناسی ارشد زبان و ادبیات انگلیسی (تهران- مرکز) ادامه داده است. همکاری‌اش با نشریاتی مانند داستان همشهری و چوک را با کار ترجمه آغاز کد. ضحی کاظمی از سال ۸۷ به صورت حرفه‌ای کار داستان‌نویسی را آغاز کرد. اولین رمان او «آغاز فصل سرد» سال ۹۱ از سوی نشر افراز روانه بازار شد. این رمان نامزد نهایی جایزه واو (رمان متفاوت سال) شد. کتاب دیگر او، سال درخت با ترجمه‌ی کارولین کراسکری در سال ۹۵ در انگلستان منتشر شد. ضحی کاظمی همچنین داستان‌های علمی تخیلی و فانتزی بسیاری برای کودکان و نوجوانان نوشته است که مجموعه‌ی آدم‌نباتی‌ها از آن جمله است. ضحی کاظمی در حال حاضر دبیر و عضو هیئت مدیره انجمن صنفی داستان‌نویسان تهران است.

بخشی از کتاب سال درخت

بی‌فایده بود. برگشتنی نبودم. آمبولی یا سکته قلبی بعد از عمل. هرچه بود، راه بازگشتم را به زندگی، در یکی از رگ‌هایم مسدود کرده بود. پیرمرد ناشناس هم از ضربه‌های چاقو نمرده بود. پزشک قانوین تشخیصش این بود که از ترس سکته کرده. پیش از اینکه بدنش شکافته شود و به زمین بیفتد، قلبش از کار افتاده بود. هیچکس برای بردنش نیامد. چندماه بعد از رفتن پریسا، خانمی به نام جمیله بهروزی برای یافتن برادر گمشده‌اش از آمریکا عازم تهران می‌شود. بالاخره بعد از گشتن همه‌ی بیمارستان‌ها و تیمارستان‌ها و زندان‌های آمریکا و تهران سراغ پزشکی قانونی تهران می‌آید. عکس پیرمرد بی‌نام و نشان کشته شده با عکسی که جمیله همراه دارد، مطابقت می‌کند. آدرس قبر برادرش را می‌گیرد. قطعه ۲۳۸. قبر کنار رضاخانی پرشکوه. مامان و بابا همان موقع، هزینه‌های دفن پیرمرد ناشناس را به عهده گرفته و صوابش را نثار روح من کرده بودند...