با کد تخفیف OFF30 اولین کتاب الکترونیکی یا صوتی‌ات را با ۳۰٪ تخفیف از طاقچه دریافت کن.

کتاب من سعیدم

نویسنده:زینب سادات سیداحمدی

انتشارات:انتشارات جنات فکه

دسته‌بندی:

امتیاز:

۴.۷از ۶ رأیخواندن نظرات

۴٫۷

(۶)

خواندن نظرات

معرفی کتاب من سعیدم

کتاب من سعیدم نوشته زینت سادات سیداحمدی خاطرات زندگی شهید مدافع حرم سعید علیزاده است که به روایت خانواده، همکاران، دوستان و همرزمان او در چهار فصل به رشته تحریر درآمده. وی دوازدهم بهمن ۱۳۹۴ در حین عملیات آزاد‌سازی دو شهر شیعه‌نشین نبل و الزهرا به شهادت رسیده است.

درباره کتاب من سعیدم

در فصل اول از زبان مادر و دیگر اعضای خانواده، خاطرات دوران کودکی، نوجوانی و شهادت این شهید بزرگوار بیان شده و خواننده با ویژگی‌های شخصیتی او آشنا می‌شود. در فصل‌های دوم و سوم با مرور خاطرات دوستان و همکاران زوایای بیش‌تری از زندگی اجتماعی شهید بیان می‌شود. در فصل پایانی، همرزمان سعید به ویژه «شهید نوید صفری» با ذکر جزئیات به نحوه شهادت این شهید بزرگوار می‌پردازند. در صفحه‌های پایانی کتاب نیز وصیت‌نامه، اسناد و تصاویری از کودکی تا شهادت این شهید مدافع حرم ثبت شده است.

خواندن کتاب من سعیدم را به چه کسانی پیشنهاد یم‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به زندگی شهدا پیشنهاد می‌کنیم

بخشی از کتاب من سعیدم

دوازدهم اردیبهشت ۶۸، شب بیست و سوم ماه رمضان به دنیا آمد. پسر ریزنقشی که سیاهی موهای انبوهش تا پیشانی‌اش را پوشانده بود. لمس انگشتان ظریف و کوچکش آرامش دنیا را به جانم ریخت. هنوز اسم نداشت. قبل از به دنیا آمدنش، هر وقت به حاجی می‌گفتم برای بچه اسم انتخاب کنیم، سرسری می‌گرفت. می‌گفت: «خانم‌جان، مثل بقیه بچه‌ها وقتی دنیا اومد، یه اسم خوب براش انتخاب می‌کنیم.»

از بیمارستان که رسیدیم خانه، مریم وضو گرفت. روی کاغذ چندتا اسم نوشت و لای قرآن گذاشت. علی دستش بین صفحات قرآن چرخید و یکی از کاغذها را برداشت. مریم نگاهی روی کاغذ انداخت و با خوشحالی فریاد زد: «سعید!... اسم سعید دراومد بابا.» حاجی نگاهی به صورت معصوم بچه انداخت و گفت: «خوش‌نام باشه. سعید یعنی سعادتمند و خوشبخت.» بین همه‌مان هیچ کس به اندازه علی خوشحال نبود. هر کس از راه می‌رسید، جلوجلو می‌گفت: «اسم داداش کوچیکم سعیده.»

نظرات کاربران

مشاهده همه (۱)

reyhaneh1

۱۴۰۲/۰۸/۳۰

إن شاالله قدردان واقعی شهداباشیم🌹روح این شهید بزرگ و عزیز شاد و یادش گرامی

بریده‌هایی از کتاب

مشاهده همه (۱۰)

سعید می‌گفت: «اگه ما در بطن جامعه و اجتماع نباشیم، منکَر روز به روز زیادتر می‌شه. اون‌وقت چه کسی معروف رو گسترش بده؟»

ایلیا

از وقتی یادم می‌آید، سعید هر روز زیارت عاشورا و سوره واقعه را می‌خواند. عاشق زیارت عاشورا بود. حتی قبل از شهادت گفته بود اگر شهید شد شب اول تا صبح برایش زیارت عاشورا بخوانیم. همین‌طور هم شد. تا صبح بالای سرش بودیم و زیارت عاشورا و قرآن می‌خواندیم.

Book lover 19

در زدم. مادر سعید در را باز کرد. غصه‌های سعید برای تنهایی مادرش برایم زنده شد. چقدر نگران این روزها بود. غذا را دادم. حاج‌خانم پرسید: «از کجاست؟» گفتم فلان هیات. صدای مادر سعید لرزید. اشک، کاسه چشم‌هایش را پر کرد و گفت: «سعید هر وقت از هیات غذای نذری می‌آورد، حتی اگه خواب بودم بیدارم می‌کرد. قاشق می‌آورد، چراغ روشن می‌کرد و غذا رو می‌ذاشت جلو و می‌گفت: مامان به نیت امام حسن و امام حسین (ع) یه لقمه بخور.» حالا سعید دیگر نبود.

Book lover 19

سعید با عملش درس می‌داد. از این‌هایی نبود که فقط حرف می‌زنند. حرف می‌زد و خودش پای کار می‌ماند. در ماموریت‌ها همیشه کارهایی را انتخاب می‌کرد که بقیه از آن‌ها استقبال نمی‌کردند. نگهبانی، غذا درست کردن، آوردن آب، درست کردن چای و شربت، برپایی و جمع‌آوری چادر و هر کار سخت دیگر. سعید با روی باز و با اشتیاق این کارها را انجام می‌داد.

Book lover 19

گفت: «نوید، من هر وقت به مشکلی برمی‌خورم، برای پیدا کردن راه حل به نیت حضرت ام‌البنین صلوات می‌فرستم. تا به حال خانم منو از درگاهش دست خالی برنگردونده. امشب هم برای پیدا کردن مسیر به حضرت متوسل شدم.» حرفش که تمام شد دست‌هایش را رو به آسمان بلند کرد و گفت: «خدایا! شکرت.»

Book lover 19

باشد که حضرت زهرا عنایتی بکنه و به اون هدفی که به‌خاطرش آمدم تو سپاه برسم. تنها یک هدف: هرچه را خواستم از فضل تو گیرم آمد مانده بی‌سر شدنم در ره زینب جانت به قول سردار همدانی اگر دوست داشتین، برام یک روز روزه بگیرید و یک نماز بخوانید.

Book lover 19

ما مدعیان صف اول بودیم/ از آخر مجلس شهدا را چیدند.

امیرعلی

«تو چه می‌دانی که رمل و ماسه چیست؟ بین ابروها رد قناصه چیست؟»

علی

سعید، کجایی؟» با مکث جواب داد: «نقطه رهایی.» ساعت دوازده و پنجاه و هفت دقیقهٔ آن شب، آخرین بازدید سعید از تلگرام بود. *** دلشوره بدی به جانم افتاده بود. با چند نفر از بچه‌ها تماس گرفتم تا شاید کمی آرام شوم. آن‌ها هم حال‌شان تعریفی نداشت. سعید با آن‌ها هم صحبت کرده بود و از نقطه رهایی و پرواز گفته بود. نگرانی‌ام بیش‌تر شد. نمی‌دانستم باید چه کار کنم. همه نگران سعید بودیم. فردا که خبر شهادتش رسید، حال و هوایش را بهتر درک کردم. سعید واقعا به نقطه رهایی رسیده بود. از همان نقطه هم پرکشید و روح بلندش از جسم خاکی‌اش رها شد.

کاربر ۲۷۲۳۸۱۹

قبل از خواب به زبان خودمانی از جفت‌شان خواستم به خوابم بیابند. خوابم برد. توی کوچه قدیمی‌مان خانه‌ای بود که ایام محرم همیشه در آن روضه برپا بود. در عالم خواب برای شرکت در مراسم روضه به همان خانه رفتم. سعید و حسین دم در ایستاده بودند. از دیدن‌شان هیجان‌زده شدم. داشتم از خوشحالی بال درمی‌آوردم. یادم افتاد هر دوی‌شان شهید شده‌اند. پرسیدم: «حال‌تون چطوره؟» با هم جواب دادند: «خیلی خوب.» پرسیدم: «سخت نیست؟» سعید گفت: «نه، اصلا!» پرسیدم: «چه کار کنم به شماها برسم؟» حسین گفت: «فقط خیلی دقت کن و مراقب باش. درست می‌شه.»

کاربر ۲۷۲۳۸۱۹

دختری کنار شط؛ زندگی و خاطرات شهید مریم فرهانیان

برای قاتلم؛ زندگی‌نامه و خاطرات سردار عارف شهید حاج علی محمدی‌پور

گروه نویسندگان

مهمان شام