کتاب مبانی آموزش و روش‌های آموختن

کتاب مبانی آموزش و روش‌های آموختن نوشته مرتضی سمیعی زفرقندی کتابی با موضوع مبانی و اصول آموزش برای معلمان است.

برای آموزش از لحاظ معنا ومفهوم تعریف‌های زیادی ارائه شده است. پیامبر اکرم (ص) دانش پژوهی و علم آموزی را بر هر فرد مسلمان فریضه و واجب شمرده است (اصول کافی جلد ۱). حضرت علی (ع) می‌فرمایند: "العلم اصل کل خیر"، علم ریشهٔ هر نیکی است (غررالحکم). ارزش انسان به علم است، خداوند به حضرت آدم علمی آموخت و بعد ملائکه ظرفیت علم آدم را پذیرفتند و سجده کردند، تلاش و هجرت برای فرا گرفتن علم به قدری مهم است که پیامبر اسلام توصیه نمودند: «اطلبوالعلم ولو بالصین» علم را بجویید ولو در چین (دورترین نقطه زمین در آن زمان)

اگرچه، آموزش و تعلیم و تربیت برای همهٔ آحاد بشر امری ضروری است و به تعبیری همان‌گونه که طبیعت و گیاهان برای رشد و نمو به آب نیاز دارند، انسان نیز برای رشد و تکامل به علم آموزی نیازمند می‌باشند. هیچ کدام از تکنولوژی‌های آموزشی به تنهایی همهٔ قابلیت‌های مورد نیاز را ندارند. بنابراین، در یک شبکهٔ آموزش مستقل و قابل گسترش یک پارچه سازی تکنولوژی اطلاعات لازم است و برای استفاده از همه قابلیت‌های تکنولوژی آموزشی اصلاح و بهبود نظام آموزشی معلمان وپیوند تکنولوژی‌های اطلاعات متفاوت ضروری است.

 در این کتاب ضمن تشریح مفهوم آموزش تعریف‌های مختلف در زمینه آموزش، اصول و روش‌های آموختن خوانندگان عزیز، آموزش کارکنان، الگوها و مدل‌های آموزش، بهره وری و مدیریت دانش ارائه شده است. در پایان هر فصل تعدادی سوال به صورت نمونه جهت خود آزمایی خوانندگان عزیز مطرح شده است.

 خواندن کتاب مبانی آموزش و روش‌های آموختن را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

اساتید و معلمان و دانش پژوهان علوم تربیتی و تکنولوژی آموزشی

 بخشی از کتاب مبانی آموزش و روش‌های آموختن

رای آموزش از لحاظ معنا ومفهوم تعریف‌های زیادی ارائه شده است. در لغت نامهٔ دهخدا آموزش، "عمل آموختن و تعلیم دادن" تعریف شده است. یونسکو هدف آموزش را توسعهٔ مهارت‌ها، تواناییهای انجام کار، درک دانش و اطلاعات مورد نیاز بوسیلهٔ نیروی انسانی به منظور پیشرفت در تولید می‌داند. آموزش بر اساس (استاندارد ۱۰۰۱۵) یک فرایند چهار مرحله ای است که نیاز سنجی۱، برنامه‌ریزی آموزشی۲، اجرای آموزش، ارزیابی نتایج آموزش را شامل می‌شود، ساده‌ترین تعریف آموزش کمک به مردم برای یادگیری است. (اشتون ۱۹۹۹) آموزش از جمله رفتارهایی است که کلیه افراد بشر به‌طور دائم و به صورت مستقیم و یا غیرمستقیم به آن مبادرت می‌ورزند. زیرا انسان از لحظه تولد در حال فراگیری آن است. هیچ فعالیتی بدون انجام فرایند یادگیری و یاددهی صورت نمی‌گیرد و این امر تا لحظه آخر حیات انسان را همراهی می‌کند در واقع می‌توان گفت که تعریف یکسانی از آموزش وجود ندارد که اولاً همه ابعاد آموزش را به تصویر بکشد و ثانیاً همه متخصصین اهل فن بر آن اجمال داشته باشند. از این رو متخصصین آموزش با توجه به دیدگاه و نظری که به آموزش دارند تعریف‌های مختلفی را ارائه داده‌اند که نمونه‌هایی از آن به شرح ذیل است:

از دیدگاه جامعه‌شناسی، آموزش به عنوان یک روش در انتقال علم و انطباق آن در شرایط ویژه اجتماعی با نیازهای جامعه است.

«آموزش عبارت است از شیوه عمل و اعمال روش در گسترش علم و فن و فرهنگ و انجام برنامه‌های از پیش اندیشیده شده و آینده نگر آموزشی در چارچوب سازمان‌ها انطباق یافته با نیازهای اقتصادی- اجتماعی» در این تعریف به نتیجه آموزش که پیشرفت در تولید است تاکید شده است.