تا ۸۰٪ تخفیف خرید اشتراک ۴۶هزار کتاب | با هم برای کتابخانه‌ها در ۱۰سالگی طاقچه

کتاب آیینه جادو؛ جلد سوم

نویسنده:سیدمرتضی آوینی

انتشارات:انتشارات واحه

دسته‌بندی:

امتیاز:

۴.۰از ۴ رأیخواندن نظرات

۴٫۰

(۴)

خواندن نظرات

معرفی کتاب آیینه جادو؛ جلد سوم

کتاب حاضر جلد سوم مجموعه آیینه‌ی جادو اثر شهید سیدمرتضی آوینی است که به پیوندهای تاریخی سینما و مردم اشاره دارد و بر حفظ این ارتباط تاکید کرده است.

درباره مجموعه آیینه‌ی جادو

مجموعه آیینه‌ی جادو ثمره ده سال فعالیت سیدمرتضی آوینی در عرصه مستندسازی است. این اثر تنها کتابی است که در زمان حیات آوینی و با نظارت خودش منتشر شد. طرح اولیه مباحث کتاب هم جزوه‌ای بود که آوینی برای تدریس در دانشگاه هنر آماده کرده بود. این جزوه بعدها گسترش پیدا کرد و در فاصله میان پاییز ۱۳۶۷ تا بهار ۱۳۶۹ در فصل‌نامه سینمایی فارابی و ماهنامه سوره منتشر شد.

آنچه این مجموعه را از کتاب‌های دیگر حوزه سینما متمایز کرده است، نگاه فلسفی و عرفانی حاکم بر مباحث آن است. نگاهی که برای طرح آن تنها داشتن تخصص سینمایی کافی نیست.

خواندن آیینه‌ی جادو؛ جلد دوم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

علاقه‌مندان و متخصصان حوزه سینما، به ویژه مستندسازی و دوست‌داران سبک و نگاه شهید سیدمرتضی آوینی.

نظری برای کتاب ثبت نشده است

بریده‌هایی از کتاب

مشاهده همه (۶)

هر کس یک دیکتاتور کوچک در درون خود دارد که اگر میدان پیدا کند، سر بر می‌آورد.

سحر

اما به‌راستی شما تصور می‌کنید که با فیلمی چون «هامون» و یا «نار و نی» می‌توان آگاهی مردم را رشد داد؟ اگر شما با اصول اولیهٔ «تربیت» آشنایی داشته باشید، می‌دانید که اصل اولیهٔ تربیت آن است که «مربی باید به زبانی سخن بگوید که دانش‌آموز می‌فهمد.» فیلم‌هایی که مخاطب خاص دارند ـ همهٔ فیلم‌های آوانگارد ـ زبانشان مناسب با مخاطب خاص است؛ پس، اصلاً مسئلهٔ رشد آگاهی منتفی است، گذشته از آن‌که، همان‌طور که عرض کردم، اصلاً مردم از این لحاظ نیاز به تربیت ندارند و آقایان و خانم‌های مدعی قیادت مردم بهتر است آگاهی‌هایشان را برای خودشان نگه دارند و بر فطرت پاک و بی‌آلایش مردم، با این سخنان سایه‌ای از کدورت و پیچیدگی فرعونی نیندازند.

سحر

سینمای ما نباید راه غرب و شرق را طی کند و اتفاقاً این سخن ماست که سینمای ایران را نسبت به هویت ایرانی وفادار می‌خواهیم.

سحر

فیلم‌سازان بزرگ جهان، در عین جهانی‌بودن، کاملاً تعلق به فرهنگ و مرز و بوم خودشان دارند، و ما را نیز باید به همین علت بستایند، نه انفعال فرهنگی ما در برابر غرب.

سحر

آدم غرب‌زده هرهری مذهب است. به هیچ چیز اعتقاد ندارد. اما به هیچ چیز هم بی‌اعتقاد نیست. یک آدم التقاطی است. نان به نرخ روز خور است... خودش باشد و خرش از پل بگذرد، دیگر بود و نبود پل هیچ است. نه ایمانی دارد، نه مسلکی، نه مرامی، نه اعتقادی، نه به خدا یا به بشریت. نه در بند تحول اجتماع است و نه در بند مذهب و لامذهبی. حتی لامذهب هم نیست. هرهری است. گاهی به مسجد هم می‌رود. همان‌طور که به کلوب می‌رود یا به سینما. اما همه جا فقط تماشاچی است... همیشه کنار گود است.

سحر

این سؤال بیش‌تر از آن کلی است که بتوان در این‌جا به آن پاسخ داد. در یک جمله، هنر شیدایی حقیقت است هم‌راه با قدرت بیان آن شیدایی، و هنرمند کسی است که علاوه بر شیدایی حق، قدرت بیان آن را نیز از خداوند متعال گرفته است. هر یک از این دو ـ شیدایی حق و قدرت بیان آن ـ اگر نقص داشته باشد، اثر هنری خلق نمی‌شود. اگر حنجرهٔ بلبل بیمار شود، شیدایی او در درونش حبس می‌شود و فرصت تجلی پیدا نمی‌کند.

سحر