تا ۷۰٪ تخفیف رؤیایی در کمپین تابستانی طاقچه! 🧙🏼🌌

کتاب اندیشه من

نویسنده:علی صفایی حائری

انتشارات:انتشارات لیله القدر

دسته‌بندی:

امتیاز:

۴.۳از ۲۵ رأیخواندن نظرات

۴٫۳

(۲۵)

خواندن نظرات

معرفی کتاب اندیشه من

«اندیشهٔ من؛ طرح مذهب اصیل» نوشته استاد علی صفایی‌حائری سوالاتی اساسی و مهم در رابطه با دین اسلام مطرح کرده است. سوالاتی از قبیل آیا اسلام و اصولا مذهب اصالتی دارد و یا این که زاییده اقتصاد، ترس، عدالت‌خواهی و طبقهٔ روحانی است؟

بر فرض اصالت، آیا لزومی دارد؟ آن‌ها که دین ندارند چه ضرر کردند و این‌ها که به دین چسبیده‌اند چه پیشرفتی به دست آورده‌اند؟

دین چه دارد؟

و چگونه می‌تواند پیاده شود و از عالم آرزوها به خارج قدم بگذارد؟

صفایی حائری در کتاب «اندیشه من» با مقدماتی به این سوالات مهم درباره اصالت مذهب پاسخ داده است:

«مذهب اصیل و برهانی جبهه دارد و درگیری دارد و شور و رشد و حرکت دارد. آن‌ها که مذهبی را انتخاب کرده‌اند و با سنجش به شناخت و عشق رسیده‌اند و روشن فکری و روشن دلی را به دست آورده‌اند، این‌ها نه سازش‌گرند و نه بی‌تفاوت و نه هرجایی.

این‌ها ملاک‌هایی دارند و هدف‌هایی دارند، با این ملاک‌ها می‌سنجند و اندازه می‌گیرند و با این هدف‌ها زنده هستند و می‌میرند. زندگی و مرگ و دوستی و دشمنی و حرکت و سکون آن‌ها با این هدف‌ها رهبری می‌شود و همین است که دستاویز هم نمی‌شوند و نردبان دزد نمی‌شوند و پل جهنم نمی‌شوند.»

نظرات کاربران

gholmaz2021

۱۴۰۰/۰۴/۳۰

کتاب بسیار ارزشمندی بود نقد تفکرات ماکسیم کورگی، فتحلی آخوند زاده و... و تحلیل عمیق ما را با تفاوت مذهب اصیل، سنتی و عاطفی آشنا می کند و می فهمیم که چقدر نفهمیم!

حمیدرضا موسوی

۱۴۰۰/۰۹/۱۳

متن جالب و نسبتا سنگینی بود در باب توحید کتاب اندیشه های پنهان علاٱدین اسکندری هم پیشنهاد میکنم

کاربر 162100

۱۴۰۳/۱۱/۲۷

کتاب قابل تامل و مفیدی بود.باید چند بار خوندش

کاربر ۶۵۷۲۵۵

۱۴۰۲/۱۱/۱۲

عالی بود...دقیق و‌حساب شده

بریده‌هایی از کتاب

انسان هنگامی به تعادل می‌رسد که قدرت‌های درونی او بر نیروهای او تسلط داشته باشند و رهبری داشته باشند، وگرنه لغزش است و زمین خوردن و زمین زدن و راه را بستن.

آلوین (هاجیك) ツ

ما باید هدف و نقشه و وسیله را خود تهیه کنیم و بر هیچ ستمگری تکیه نکنیم و با هیچ قدرت بیگانه‌ای زد و بند نکنیم و ائتلاف ننماییم وگرنه آتش می‌گیریم و می‌سوزیم، همان طور که بارها سوخته‌ایم.

چڪاوڪ

فکر نکرده بودیم. به هدف بسیار، اما به نقشه‌ای که ما را برساند، هیچ گاه.

آلوین (هاجیك) ツ

اسلام جز با پای خودش به مقصد نخواهد رسید و نه تنها هدف بلکه راه هم باید راه خودش باشد.

چڪاوڪ

امروز ما را فقط از آثار توحید و ارزیابی آن سرشار می‌کنند و یا از بحث‌های کلامی و شبهات این گونه و همین است که ما نقش توحید را خوب می‌شناسیم اما از خودش بیگانه‌ایم و هر کداممان یک بت هستیم و دنبال یک راه.

آلوین (هاجیك) ツ

آن‌ها که مدعی هستند باید اسلام را از سرچشمهٔ اصلی‌اش گرفت، این اسلام را از راه اصلی‌اش، از راه خودش به مقصد نمی‌رسانند و هنگام بیان کردن این اسلام از طرح‌هایی غیر اسلامی مدد می‌گیرند و بر قدرتی خارجی تکیه می‌کنند و فقط به کمک شعار می‌خواهند اسلام را قالب بزنند و پیاده نمایند، در حالی که اسلام جز با پای خودش به مقصد نخواهد رسید و نه تنها هدف بلکه راه هم باید راه خودش باشد.

آلوین (هاجیك) ツ

بزرگ‌ترین جنایت به مذهب این است که آن را از تفکر و تعقل جدا کنیم و غیر برهانی و عاطفی جلوه بدهیم، که هر کس برای دلش به آن روی می‌آورد؛ چون این مذهب عاطفی و آرام بخش همان است که افیون ملت‌ها می‌شود و دستاویز مادّی‌گری و عامل ضد مذهب. در همان لحظه‌ای که مذهب از برهان جدا می‌شود و از تفکر و سنجش و انتخاب کنار می‌افتد، از همان لحظه مذهب اعدام شده و مراسم تدفینش هم گذشته است.

من

هنگامی که نمی‌دانم که حتی حرف‌ها و فکرها و تصمیم‌ها و خیال‌ها چه آثاری دارند و بر تمام هستی و بر تمام سلول‌های من چه نقشی می‌زنند، آن هم نه برای یک سال و صد سال، که تا بی‌نهایت

ناسور

استعداد وسیع انسان، باری بزرگ‌تر و زندگی وسیع‌تر و عظیم‌تری را می‌تواند به دوش بکشد؛ چون این زندگی منظم و مرفه و عادل به این همه استعداد نیاز نداشت. این نظم و عدالت و رفاه با غریزه تأمین می‌شد، همان طور که در کندو تأمین گردیده است.

من

مذهب اصیل صلح کلی نیست؛ چون خودش حد و مرزی دارد و لااقل از توحیدی برخوردار است و همین توحید است که در درون، هواها و حرف‌ها و جلوه‌ها را کنار می‌زند و در جامعه، طاغوت‌ها را و در هستی بت‌ها را و رب النوع‌ها را. مذهب اصیل طعمهٔ بیگانه نمی‌شود و خوراک باطل نمی‌شود؛ چون این مذهب ملاک‌هایی دارد و میزان‌هایی دارد که حد و مرزهایش را پاسداری می‌کنند. این مذهب حق را می‌خواهد و از حق می‌خواهد و برای حق می‌خواهد و هیچ گاه با پای باطل حرکت نمی‌کند و حقش طعمهٔ باطل نمی‌گردد.

من