کتاب پرورش محبت آمیز کودکان

کتاب پرورش محبت‌آمیز کودکان (فرزندپروری به روش ارتباط بدون خشونت) نوشته‌ مارشال روزنبرگ و اینبال کشتان است و با ترجمه‌ فرشته سبحانی توسط نشر اختران منتشر شده است. این کتاب به بررسی شیوه‌های تربیت و ارتباط با کودکان براساس الگوی ارتباط بدون خشونت (NVC) می‌پردازد و تلاش دارد والدین، معلمان و هر فردی که با کودکان در ارتباط است را با رویکردی متفاوت و انسانی‌تر نسبت به فرزندپروری آشنا کند. نویسندگان با بهره‌گیری از تجربیات شخصی، مثال‌های واقعی و تمرین‌های عملی، به مخاطب نشان می‌دهند که چگونه می‌توان با پرهیز از تنبیه و پاداش، ارتباطی مبتنی بر احترام، همدلی و درک متقابل با کودکان برقرار کرد. این اثر نه‌تنها به والدین بلکه به هر کسی که دغدغه‌ی رشد عاطفی و اجتماعی کودکان را دارد، راهکارهایی برای ایجاد محیطی امن، حمایتگر و پرمحبت ارائه می‌دهد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب پرورش محبت آمیز کودکان

کتاب پرورش محبت‌آمیز کودکان نوشته‌ی مارشال روزنبرگ و اینبال کشتان، با تمرکز بر الگوی ارتباط بدون خشونت، به بررسی چالش‌ها و فرصت‌های فرزندپروری در دنیای امروز می‌پردازد. این کتاب از دو بخش اصلی تشکیل شده است: بخش نخست به قلم مارشال روزنبرگ، خطوط کلی ارتباط بدون خشونت را در زمینه‌ی تربیت کودکان ترسیم کرده و با مثال‌های ملموس، تفاوت میان ارتباط مبتنی بر قدرت و ارتباط مبتنی بر همدلی را نشان داده است. بخش دوم نوشته‌ی اینبال کشتان، با تمرین‌ها و موقعیت‌های روزمره، به والدین کمک می‌کند تا مهارت‌های ارتباطی خود را در عمل تقویت کنند. در این کتاب نویسندگان با رویکردی انتقادی نسبت به روش‌های سنتی تربیت (مانند تنبیه و پاداش)، بر اهمیت توجه به نیازهای عمیق کودکان و والدین تأکید کرده‌اند. ساختار کتاب شامل روایت‌های شخصی، تمرین‌های عملی و راهنمایی‌هایی برای مواجهه با موقعیت‌های دشوار است. همچنین در این اثر به نقش جامعه‌ی حمایتی و اهمیت همدلی با خود و دیگران در فرایند فرزندپروری پرداخته شده است. پرورش محبت‌آمیز کودکان، والدین را به بازنگری در عادت‌های ارتباطی و ایجاد فضایی برای رشد استقلال، مسئولیت‌پذیری و اعتماد در کودکان دعوت می‌کند.

خلاصه کتاب پرورش محبت آمیز کودکان

کتاب پرورش محبت‌آمیز کودکان با معرفی مفهوم ارتباط بدون خشونت آغاز شده و نشان داده است که چگونه این رویکرد می‌تواند کیفیت روابط والدین و فرزندان را متحول کند. نویسندگان با مثال‌هایی از زندگی شخصی و کارگاه‌های آموزشی به تفاوت میان ارتباط مبتنی بر اجبار و ارتباط مبتنی بر احترام و همدلی پرداخته‌اند. آن‌ها توضیح داده‌اند که استفاده از برچسب‌هایی مانند «کودک» چگونه می‌تواند به انسانیت‌زدایی و کاهش احترام در ارتباط منجر شود. در ادامه کتاب به محدودیت‌های تنبیه و پاداش در تربیت کودکان اشاره کرده و نشان داده است که این روش‌ها اغلب منجر به مقاومت، رنجش و قطع ارتباط عاطفی می‌شوند. نویسندگان تأکید کرده‌اند که هدف اصلی فرزندپروری باید خلق کیفیتی از ارتباط باشد که نیازهای همه‌ی اعضای خانواده را به رسمیت بشناسد و به جای قضاوت‌های اخلاقی، زبان مبتنی بر نیازها را جایگزین کند. در بخش‌های بعدی، تمرین‌ها و مثال‌هایی برای ترجمه‌ی جملات روزمره به زبان ارتباط بدون خشونت ارائه شده است. همچنین راهکارهایی برای مواجهه با «نه» گفتن کودکان، مدیریت تعارض‌ها و ایجاد فضای گفت‌وگو و همدلی در خانواده مطرح شده است. کتاب با تأکید بر اهمیت جامعه‌ی حمایتی و پذیرش ناکامی‌ها و اشتباهات والدین به خواننده یادآوری می‌کند که فرزندپروری فرایندی پویا و نیازمند یادگیری مستمر است.

چرا باید کتاب پرورش محبت آمیز کودکان را بخوانیم؟

کتاب پرورش محبت‌آمیز کودکان با ارائه‌ی رویکردی متفاوت نسبت به تربیت، به والدین و مربیان کمک می‌کند تا از چرخه‌ی تنبیه و پاداش فاصله بگیرند و به‌جای آن، ارتباطی مبتنی بر همدلی و احترام متقابل با کودکان برقرار کنند. این کتاب با مثال‌های واقعی و تمرین‌های کاربردی، ابزارهایی برای درک بهتر احساسات و نیازهای خود و فرزندان ارائه داده است. همچنین به مخاطب نشان داده است که چگونه می‌توان در موقعیت‌های دشوار به‌جای واکنش‌های عادتی، انتخاب‌های آگاهانه و انسانی‌تری داشت. مطالعه‌ی این اثر می‌تواند به بهبود روابط خانوادگی، افزایش اعتماد و مسئولیت‌پذیری کودکان و کاهش تعارض‌های روزمره کمک کند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به والدین، معلمان، مشاوران تربیتی و هر کسی که با کودکان و نوجوانان در ارتباط است پیشنهاد می‌شود. همچنین برای افرادی که دغدغه‌ی ایجاد ارتباطی سالم، کاهش تعارض و رشد عاطفی کودکان را دارند، مناسب است.

بخشی از کتاب پرورش محبت آمیز کودکان

«مدت سی سال است که "ارتباط بدون خشونت" را به والدین تدریس می‌کنم. مایلم برخی نکاتی که برای من و پدران‌ومادرانی که با آن‌ها کارکرده‌ام، مفید بوده است و همچنین برخی بینش‌هایی را که در کارِ فوق‌العاده و چالش‌برانگیز فرزندپروری یافته‌ام، با شما سهیم شوم. در ابتدا مایلم توجه شما را به خطر کلمه "کودک" جلب نمایم. آیا استفاده از این کلمه نوع متفاوتی از احترام را نسبت به کسی که برچسب "کودک" به او نمی‌زنیم در ما برانگیزاند. بگذارید منظورم را به شما نشان دهم. من طی سال‌ها در کارگاه‌هایی که برای پدران و مادران داشته‌ام، اغلب کار خود را با تقسیم اعضای کارگاه به دو گروه آغاز کرده‌ام. هر گروه را در یک اتاق جداگانه قرار می‌دهم. به هر گروه وظیفهٔ نوشتن یک مکالمه میان خودشان با شخص دیگری که در یک موقعیت اختلافی قرار دارند، می‌دهم. به هر گروه می‌گویم که موضوع اختلاف چیست. تنها تفاوت این است که به یک گروه می‌گویم شخص مقابل آن‌ها فرزندشان است و به گروه دیگر می‌گویم که شخص مقابلشان همسایه آن‌هاست. سپس ما به گروه بزرگ بازمی‌گردیم و به کاغذهای مختلفی که مکالمه‌ها را نوشته‌اند، نگاهی می‌اندازیم. همان‌طور که گفتم مخاطب یک گروه فرزندشان و گروه دیگر همسایه‌شان است. (در ضمن به گروه‌ها اجازه نداده‌ام که به گروه دیگر بگویند که مخاطبشان در موقعیت مطرح‌شده چه کسی بوده است تا هر دو گروه فکر کنند موقعیت و مخاطبشان مشابه است.) بعد از آن‌که آن‌ها فرصت کردند مکالمه‌های هر دو گروه را مرور کنند، من از آن‌ها می‌پرسم که آیا متوجه تفاوتی در مکالمه‌های دو گروه از نظر میزان احترام و محبتِ نشان داده شده می‌شوند یا خیر. هر بار که این فعالیت را در کارگاه‌ها انجام داده‌ام گروهی که در موقعیت مکالمه با کودک قرار داشتند احترام و محبت کم‌تری در ارتباط خود بروز داده بودند نسبت به گروهی که در موقعیت مکالمه با همسایهٔ خود قرار داشت. این تجربه به طرز دردناکی برای شرکت‌کنندگان در کارگاه این حقیقت را آشکار می‌کند که ما چقدر آسان کسی را با فرآیند سادهٔ این فکر، که او کودک ما است، انسانیت‌زدایی می‌کنیم."