کتاب کاش اینجا بودی

کتاب الکترونیکی کاش اینجا بودی با عنوان انگلیسی Wish you were here نوشتهٔ «جودی پیکو» با ترجمهٔ «علی خوروش» در سال ۱۴۰۲ توسط نشر هیرمند منتشر شده است. این رمان داستانی معاصر است که در بستر همه‌گیری کرونا روایت می‌شود و زندگی شخصیت اصلی را در مواجهه با بحران‌ها و تغییرات ناگهانی به تصویر می‌کشد. رمان «کاش اینجا بودی» با تمرکز بر روابط انسانی، هویت و سازگاری با شرایط غیرمنتظره، به دغدغه‌های عاطفی و اجتماعی انسان امروز می‌پردازد. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب کاش اینجا بودی اثر جودی پیکو

کتاب «کاش اینجا بودی» اثری داستانی از «جودی پیکو» است که در قالب رمان معاصر، روایتی از زندگی یک زن جوان به نام «دایانا» را در دوران آغازین همه‌گیری کرونا دنبال می‌کند. این کتاب با نگاهی به زندگی روزمره، روابط خانوادگی و عاطفی و چالش‌های پیش‌آمده در شرایط بحرانی، تصویری از اضطراب‌ها و امیدهای انسان معاصر ارائه می‌دهد. ساختار رمان به‌گونه‌ای است که با روایت اول‌شخص، خواننده را به درون ذهن و احساسات شخصیت اصلی می‌برد و او را با تصمیمات، تردیدها و فرازونشیب‌های زندگی «دایانا» همراه می‌کند.

فضای داستان از نیویورک پرهیاهو تا جزیره‌ای دورافتاده در «گالاپاگوس» گسترده شده و تضاد میان زندگی شهری و طبیعت بکر زمینه‌ای برای تأمل دربارهٔ هویت، آینده و معنای واقعی خانه و خانواده فراهم می‌آورد. «جودی پیکو» در رمان «کاش اینجا بودی»، با بهره‌گیری از جزئیات دقیق و شخصیت‌پردازی ملموس، تجربهٔ زیستن در دوران بحران را به‌شکل ملموسی بازآفرینی کرده است.

خلاصه داستان کاش اینجا بودی

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

داستان «کاش اینجا بودی» با زندگی «دایانا»، زنی جوان و متخصص آثار هنری در نیویورک، آغاز می‌شود که همراه نامزدش «فین» سفری را به جزایر «گالاپاگوس» برنامه‌ریزی کرده‌اند. درست پیش از سفر، همه‌گیری کرونا آغاز می‌شود و «فین» که پزشک است، مجبور می‌شود در بیمارستان بماند. «دایانا» به‌تنهایی راهی سفر می‌شود، اما با ورود به جزیره، متوجه می‌شود که همه‌چیز به‌خاطر پاندمی تعطیل شده و او در جزیره‌ای دورافتاده و ناآشنا گیر می‌افتد. در این انزوا، «دایانا» با چالش‌های جدیدی روبه‌رو می‌شود؛ قطع ارتباط با نامزدش، نداشتن امکانات اولیه و مواجهه با مردمی که به او به چشم یک تهدید نگاه می‌کنند. او به‌ناچار در خانهٔ زنی محلی ساکن می‌شود و به‌تدریج با زندگی در جزیره، آدم‌های جدید و فرهنگ متفاوت آشنا می‌شود. در این مدت، «دایانا» فرصت می‌یابد تا به گذشته و رابطه‌اش با مادرش و «فین» فکر کند و دربارهٔ آیندهٔ خود تصمیم بگیرد.

رمان «کاش اینجا بودی» با روایت جزئیات زندگی روزمره، اضطراب‌ها و امیدهای «دایانا» و تأثیر بحران جهانی بر روابط انسانی، به کندوکاو درونی شخصیت اصلی می‌پردازد. داستان بدون افشای پایان، نشان می‌دهد که چگونه یک بحران می‌تواند مسیر زندگی را تغییر دهد و انسان را به بازنگری در ارزش‌ها و آرزوهایش وادارد.

چرا باید کتاب کاش اینجا بودی را بخوانیم؟

این کتاب با روایت داستانی در بستر همه‌گیری کرونا، تجربهٔ زیستن در دوران بحران را از زاویه‌ای شخصی و انسانی به تصویر می‌کشد. رمان «کاش اینجا بودی» با تمرکز بر روابط خانوادگی، عشق، و هویت به خواننده امکان می‌دهد تا با دغدغه‌های شخصیت اصلی هم‌ذات‌پنداری کند و به تأمل دربارهٔ معنای خانه، آینده و سازگاری با تغییرات ناگهانی بپردازد. روایت جزئی‌نگر و فضاسازی ملموسْ خواننده را به دل موقعیت‌های ناآشنا و چالش‌برانگیز می‌برد و فرصتی برای بازاندیشی دربارهٔ ارزش‌های زندگی فراهم می‌کند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این رمان برای علاقه‌مندان به داستان‌های معاصر، روایت‌های شخصیت‌محور و کسانی که به موضوعات مربوط به بحران‌های جهانی، روابط انسانی و جست‌وجوی هویت علاقه دارند مناسب است. همچنین به کسانی که تجربهٔ زیستن در دوران کرونا را داشته‌اند یا به‌دنبال بازتاب ادبی این دوران هستند پیشنهاد می‌شود.

درباره جودی پیکو

«جودی پیکو» (متولد ۱۹۶۶) نویسندهٔ آمریکایی است که تا کنون ۲۸ رمان و مجموعه داستان منتشر کرده و چند شماره از کمیک «زن شگفت‌انگیز» را نوشته است. آثار او میلیون‌ها نسخه در سراسر جهان فروش داشته و به چندین زبان ترجمه شده‌اند. «پیکو» در سال ۲۰۰۳ جایزهٔ «انجمن کتاب‌فروشان نیوانگلند برای داستان» را دریافت کرد.

او در ژانر ادبیات عامه‌پسند می‌نویسد و بیشتر رمان‌هایش در قالب حماسه‌های خانوادگی و روایت‌های پرتنش حول مسائل اخلاقی، حقوقی یا اجتماعی شکل می‌گیرند؛ موضوعاتی همچون سقط جنین، هولوکاست، خودکشیِ یاری‌شده، نژادپرستی، مرگ‌ومیر، باروری، مذهب، مجازات اعدام و تیراندازی‌های مدرسه‌ای.

«پیکو» در لانگ آیلند نیویورک متولد شد. او از دوران کودکی به نوشتن علاقه نشان داد و اولین داستانش را در ۵سالگی نوشت. او در دانشگاه پرینستون، رشتهٔ نویسندگی خلاق خواند و پس از آن مدرک کارشناسی‌ ارشدش را از دانشگاه هاروارد گرفت. وی همچنین در سال‌های بعد دو دکترای افتخاری از کالج دارتموث (۲۰۱۰) و دانشگاه نیوهون (۲۰۱۲) دریافت کرد.

در طول زندگی حرفه‌‌ای‌اش، برخی آثار او در صدر فهرست پرفروش‌ترین‌های نیویورک تایمز قرار گرفتند؛ از جمله «نوزده دقیقه» (۲۰۰۷)، «تغییر قلب» (۲۰۰۸)، «با احتیاط حمل شود» (۲۰۰۹) و «قوانین خانه» (۲۰۱۰). هرچند بعضی منتقدان او را «نویسندهٔ ادبیات عامه‌پسند» می‌دانند، «پیکو» ترجیح می‌دهد خوانندگان بیشتری داشته باشد تا جوایز ادبی بزرگ.

او علاوه بر نویسندگی، فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی گسترده‌ای دارد؛ از جمله عضویت در شورای نویسندگان پروژهٔ ملی نویسندگی، همکاری با سازمان‌های ضدمجازات اعدام در نیوهمپشایر، حمایت از حقوق زنان و اقلیت‌ها و تأسیس گروه تئاتری Trumbull Hall Troupe که سود آن به امور خیریه اختصاص می‌یابد.

این کتاب یا نویسنده چه جوایز و افتخاراتی کسب کرده است؟

از مهم‌ترین جوایز و افتخارات او می‌توان به جایزهٔ الکس از انجمن کتابخانه‌های آمریکا (۲۰۰۵)، جایزهٔ«الماس بوک‌براوز» (۲۰۰۵)، جایزهٔ شجاعت در داستان مجلهٔ «کازموپولیتن» (۲۰۰۷)، جایزهٔ عمر برای داستان عامه‌پسند از انجمن نویسندگان رمان آمریکا، جوایز ایالتی ورمانت، ویرجینیا و مریلند، جایزهٔ ادبی نیوهمپشایر (۲۰۱۳-۲۰۱۴) و مدال «سارا جوزفا هیل» (۲۰۱۹) اشاره کرد.

چه نسخه‌های دیگری از این کتاب در ایران منتشر شده است؟

نشر قطره نیز در سال ۱۴۰۲ با ترجمهٔ «ندا شادنظر» این کتاب را منتشر کرده است.

بخشی از کتاب کاش اینجا بودی

«وقتی شش سالم بود رنگ‌آمیزی گوشه‌ای از آسمان را انجام دادم. آن زمان پدرم سرپرست تیم بازسازی نقاشی‌های زیر سقف گنبدی‌شکل سالن اصلی ایستگاه مرکزی قطار شهری نیویورک بود که طرحی به شکل آسمان آبی دارد و صورفلکی روی آن سوسو می‌زنند. دیروقت بود و از ساعت خوابم گذشته بود. ولی چون مادرم طبق معمول در خانه نبود، پدرم من را با خودش سر کار برد. او با دقت کمکم می‌کرد تا همراهش از داربست بالا بروم و تماشا کنم چطور قسمتی از رنگ فیروزه‌ای را لکه‌گیری می‌کند. آنجا به تماشای حضور ستاره‌ها روی هالهٔ کهکشان راه شیری، بال‌های طلایی پگاسوس، گرز بالارفتهٔ صورت فلکی شکارچی و ماهی‌های به‌هم پیچیدهٔ برج حوت می‌نشستم. پدرم می‌گفت نقاشی اصلی در سال ۱۹۱۳ روی سقف کشیده شده است. چکه کردن سقف باعث خرابی گچ سقف گنبدی شده و باعث شده بود در سال ۱۹۴۴ آن را با تعدادی صفحه تقویت کنند. طرح اولیه این بود که صفحه‌ها را برای مرمت جدا کنند. ولی این صفحه‌ها حاوی آزبست بودند و به همین دلیل استادکارها تصمیم گرفتند بگذارند آن‌ها در جای خود بمانند و برای تمیز کردن آلودگی‌های چند ده‌ساله از قلم‌های نوک‌نمدی آغشته به محلول نظافت استفاده کنند. آن‌ها از تاریخ پرده‌برداری کردند؛ تصاویر یادداشت‌ها و امضاهایی که هنرمندان اولیه لابه‌لای صور فلکی از خود به جا گذاشته بودند به‌تدریج نمایان شدند. در بین آن‌ها می‌شد تاریخ چند ازدواج و همچنین پایان جنگ جهانی دوم و اسامی سربازان را دید. همچنین تاریخ تولد دوقلوها کنار تصویر صورت فلکی جوزا نوشته شده بود که به دوقلوها معروف است.»