کتاب موسیو ژوزف

کتاب الکترونیکی «موسیو ژوزف» (الخواجا) نوشتهٔ محمد طعان و با ترجمهٔ ریحانه ملازاده و فاطمه نجمی، توسط انتشارات نظری منتشر شده است. این رمان در بستر جنگ داخلی لبنان، زندگی و دغدغه‌های یک خانواده مسیحی مارونی را روایت می‌کند و به روابط میان ادیان و بحران‌های اجتماعی و سیاسی لبنان می‌پردازد. «موسیو ژوزف» اثری داستانی است که با نگاهی انسانی، تأثیر جنگ و مهاجرت را بر سرنوشت افراد و خانواده‌ها بررسی می‌کند. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب موسیو ژوزف

«موسیو ژوزف» رمانی است که در بستر جنگ داخلی لبنان و تحولات سیاسی-اجتماعی این کشور در سده بیستم شکل گرفته است. نویسنده، با تکیه بر واقعیت‌های تاریخی و بهره‌گیری از تخیل، داستان خانواده‌ای مارونی را روایت می‌کند که در روستای الجیه زندگی می‌کنند. کتاب در دوره‌ای پرآشوب می‌گذرد که لبنان شاهد درگیری‌های خونین فرقه‌ای، مهاجرت‌های اجباری و فروپاشی نظم اجتماعی است. روایت، همزمان با بازتاب وقایع تاریخی، به زندگی روزمره، دغدغه‌ها و امیدهای شخصیت‌ها می‌پردازد و تصویری از همزیستی و گسست میان مسلمانان و مسیحیان ارائه می‌دهد. نویسنده با اشاره به ریشه‌های خانوادگی و تاریخی شخصیت‌ها، پیوند میان گذشته و حال را برجسته می‌کند و نشان می‌دهد چگونه بحران‌های سیاسی و جنگ، سرنوشت افراد را دگرگون می‌سازد. این رمان، علاوه بر پرداختن به مسائل اجتماعی و سیاسی، به ارزش‌های انسانی، عشق به خانه و وطن و تلاش برای حفظ میراث خانوادگی نیز توجه دارد.

خلاصه کتاب موسیو ژوزف

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! داستان با معرفی «موسیو ژوزف بستانی»، مردی از طبقه مرفه مارونی در روستای الجیه لبنان آغاز می‌شود. او وارث خانه‌ای قدیمی و نگهبان گنجینه‌ای مقدس است که نسل‌ها در خانواده‌اش حفظ شده است. با آغاز جنگ داخلی لبنان، روابط دیرینه میان مسلمانان و مسیحیان روستا دچار تنش می‌شود و خانواده ژوزف نیز مانند بسیاری از خانواده‌ها با بحران مهاجرت، ناامنی و فروپاشی اجتماعی روبه‌رو می‌شوند. سامی، پسر بزرگ خانواده، به شبه‌نظامیان مسیحی می‌پیوندد و درگیر جنگ و اعتیاد می‌شود؛ زلفا، دختر خانواده، پس از جدایی از همسرش، با مشکلات زندگی در بیروت دست‌وپنجه نرم می‌کند و روژه، پسر کوچک‌تر، به موسیقی پناه می‌برد. ژوزف که عمیقاً به خانه و میراث خانوادگی‌اش وابسته است، با وجود فشارها و تهدیدها حاضر به ترک خانه نمی‌شود. در نهایت، او به اجبار خانه را ترک می‌کند اما همواره در آرزوی بازگشت و اطمینان از سلامت گنجینه مقدس است. روایت، سرگذشت خانواده‌های مسلمان و مسیحی را در هم می‌آمیزد و نشان می‌دهد چگونه جنگ، دوستی‌ها و پیوندهای انسانی را به چالش می‌کشد. در کنار روایت زندگی ژوزف، داستان‌هایی از همسایگان، دوستان و حتی دشمنان روایت می‌شود که هر یک قربانی شرایط جنگ و آشوب‌اند. کتاب، با نگاهی انسانی، رنج، امید و تلاش برای حفظ هویت و خانه را در دل بحران به تصویر می‌کشد.

چرا باید کتاب موسیو ژوزف را خواند؟

این رمان تصویری ملموس از زندگی در دل جنگ داخلی لبنان ارائه می‌دهد و با روایت سرگذشت یک خانواده، تأثیرات عمیق جنگ، مهاجرت و فروپاشی اجتماعی را بر افراد و روابط انسانی نشان می‌دهد. «موسیو ژوزف» علاوه بر پرداختن به تاریخ معاصر لبنان، به موضوعاتی چون همزیستی ادیان، وفاداری به خانه و میراث خانوادگی، و تلاش برای حفظ امید در شرایط دشوار می‌پردازد. خواندن این کتاب فرصتی است برای درک بهتر پیچیدگی‌های جامعه لبنان و تجربه زیسته مردمانش در دوران بحران.

خواندن کتاب موسیو ژوزف را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به رمان‌های تاریخی، ادبیات مقاومت، و کسانی که دغدغه شناخت جوامع چندفرهنگی و تأثیر جنگ بر زندگی روزمره را دارند مناسب است. همچنین برای کسانی که به دنبال روایت‌هایی انسانی از بحران، مهاجرت و همزیستی ادیان هستند، مطالعه این اثر توصیه می‌شود.

بخشی از کتاب موسیو ژوزف

«هنگامی که خواجه را دیدم. احساس دلبستگی که در بیان نمی‌گنجد، نسبت به او کردم. توانسته بودم از چهره‌اش، اندوه و درماندگی را بخوانم. اندوهی که ندای مهرورزی و همدردی سر می‌داد و درماندگی در شخصی که با تردید دست و پنجه نرم می‌کرد. از چشمان عسلی او مهربانی لطیفی می‌تراوید که بیننده را بی‌تفاوت نمی‌گذارد. در نگاهش پرهیزگاری پارسایان و ناشکیبایی پنهانی موج می‌زد. به من لبخند زد. تحت تأثیر تبسمش قرار گرفتم و احساس کردم نیاز به سخن گفتن و اقرار کردن دارد. درخواستش را پذیرفتم. در شرایط عادی از زیرزمین به عنوان آلبار استفاده می‌شد و ما همان گوشه بین بسایلی که به مات تاشته شده و چمدان‌های تل انبار شده با یکدیگر دیدار می‌کردیم. به او نزدیک شدم. دستش را که به سمت من دراز کرده بود، گرفتم و فشردم. خودم را معرفی کردم. سیگاری به من تعارف کرد و آن را گرفتم. دریافت که پزشکم، زیرا خود را به عنوان پزشک به او معرفی کرده بودم. در حالی که روی لبانش لبخند زیرکانه‌ای نقش بسته بود، برایم با آتش فندکش سیگار را روشن کرد. او از دیدن دکتری که سیگار می‌کشد، تعجب کرده بود؛ در حالی که بیشتر پزشکان مردم را از سیگار کشیدن منع می‌کنند. پاسخ دادم که دو سوم پزشکان جهان به سیگار معتادند. لبخند زد. از عجیب‌ترین اتفاق‌ها، آسانی دلبستگی به افرادی مانند مسیو ژوزف است؛ زیرا پس از مبادله سخنان کوتاه اولیه، در دم بر من احساس صمیمیت چیره شد و بی‌درنگ نسبت به او حس دوستی دیرینه‌ای کردم. به ندرت برایم مانند این اتفاق می‌افتاد؛ ولی در آن دوره از جنگ داخلی لبنان انسان نیازی به تلاش فراوان نداشت تا با دیگری دوست شود؛ زیرا ترس زائیده شده در وجود هر یک از ما به سبب آنچه در خیابان‌های شهر رخ می‌داد، در ما و حتی در افرادی که بیشترین مقاومت را در برابر زندگی اجتماعی دارند، احساس همبستگی می‌آفرید. این همان وضعیت همیشگی در زمان جنگ‌هاست. بنابراین خطری که تهدیدمان می‌کرد، جمعمان می‌نمود و ما را به هم نزدیک می‌کرد؛ زیرا هنگام رویارویی با یک سرنوشت حس نزدیکی متقابل می‌کردیم.»