کتاب عکاسی از شهر سوخته

معرفی کتاب عکاسی از شهر سوخته

کتاب الکترونیکی «عکاسی از شهر سوخته» (شعر فارسی ـ قرن ۱۴) سرودهٔ «جواد خوانساری» و منتشرشده توسط نشر «حکمت کلمه» در سال ۱۴۰۱، مجموعه‌ای از شعرهای کوتاه و بلند است که با نگاهی معاصر به تجربه‌های زیسته، فقدان، خاطره و زیستن در جهان امروز می‌پردازد. این اثر با زبان تصویری و بهره‌گیری از عناصر روزمره، فضایی میان واقعیت و خیال می‌سازد. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب عکاسی از شهر سوخته

«عکاسی از شهر سوخته» مجموعه‌ای از شعرهای معاصر است که در سال ۱۴۰۱ منتشر شده و فضای آن متأثر از دغدغه‌های زیستی، اجتماعی و فلسفی شاعر است. جواد خوانساری در این کتاب، با بهره‌گیری از تصاویر شهری، اشیاء روزمره و ارجاعات فرهنگی، به روایت تجربه‌های فردی و جمعی می‌پردازد. شعرها اغلب کوتاه و موجز هستند و در کنار شعرهای بلندتر، فضایی سیال و گاه تیره را شکل می‌دهند. در این مجموعه، نشانه‌هایی از اندوه، فقدان، خاطره و جست‌وجوی معنا در جهان معاصر دیده می‌شود. کتاب با اشاره به مفاهیمی چون انتظار، تنهایی، مرگ، و عبور از خاطرات، تصویری از زیستن در جهانی پر از زخم و جست‌وجوی امید ارائه می‌دهد. ارجاعات به اسطوره، تاریخ، و زندگی روزمره، شعرها را به لایه‌های مختلف معنایی پیوند می‌زند و مخاطب را به تامل دربارهٔ وضعیت انسان معاصر دعوت می‌کند.

چرا باید کتاب عکاسی از شهر سوخته را خواند؟

این مجموعه برای کسانی که به شعر معاصر و تجربه‌های زیسته علاقه دارند، فرصتی فراهم می‌کند تا با زبان تصویری و نگاه شاعرانهٔ جواد خوانساری به جهان پیرامون آشنا شوند. شعرها با پرداختن به موضوعاتی چون فقدان، خاطره، انتظار و جست‌وجوی معنا، امکان هم‌ذات‌پنداری و تامل را برای مخاطب فراهم می‌آورد. استفاده از تصاویر شهری و عناصر روزمره، شعرها را به زندگی امروز نزدیک می‌کند و مخاطب را به بازاندیشی دربارهٔ تجربه‌های شخصی و جمعی دعوت می‌کند.

خواندن کتاب عکاسی از شهر سوخته را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به شعر معاصر فارسی، دوست‌داران ادبیات تجربی و کسانی که دغدغه‌هایی چون تنهایی، فقدان، خاطره و جست‌وجوی معنا دارند، مناسب است. همچنین برای کسانی که به دنبال مواجهه با زبان تصویری و شعرهای کوتاه و بلند با مضامین اجتماعی و فلسفی هستند، پیشنهاد می‌شود.

فهرست کتاب عکاسی از شهر سوخته

- شعرهای کوتاه: مجموعه‌ای از شعرهای موجز که به موضوعاتی چون مرگ، پرواز، انتظار و خاطره می‌پردازد و با تصاویر ساده و تاثیرگذار، تجربه‌های زیسته را روایت می‌کند. - شعرهای بلند: در این بخش، شعرها با روایت‌های طولانی‌تر و پرداختن به مضامینی چون فقدان، تنهایی، عبور از خاطرات و جست‌وجوی امید، فضای تامل‌برانگیزی را ایجاد می‌کنند. - ارجاعات فرهنگی و اسطوره‌ای: برخی شعرها با اشاره به شخصیت‌ها، مکان‌ها و مفاهیم تاریخی و اسطوره‌ای، لایه‌های معنایی تازه‌ای به مجموعه می‌بخشند و مخاطب را به تامل دربارهٔ پیوند گذشته و حال دعوت می‌کنند. - مواجهه با جهان معاصر: در سراسر کتاب، تصاویر شهری، اشیاء روزمره و دغدغه‌های انسان معاصر حضوری پررنگ دارند و شعرها را به زندگی امروز پیوند می‌زنند.

بخشی از کتاب عکاسی از شهر سوخته

«باید بدوی باید مثل سگی نفس‌نفس بزنی وتا حد مرگ بدوی اما تو ایستاده‌ای نگاه می‌کنی به دویدن و از نفس‌افتادن سایه‌ها در آینه‌ها دست‌هایت را فرو ببر در آب و خاطره‌ای را که در قلبت سنگینی می‌کند به ماهی‌ها بسپار بگذار رودخانه تصمیم بگیرد کجای زمان خاک کند جنازه‌ات را آب بهانه است مریخ انسان از زمین خسته شده است و عشق چراغی‌ست پنهان در تاریک‌خانه‌ای پرت‌افتاده که موش‌ها کابل‌هاش را جویده‌اند و دیوارهاش از تنهایی ترک برداشته ای مسافری که در حست‌وحوی روشنی هستی ظلمت بسیار در انتظار توست»