کتاب شرح اصول قانون اساسی؛ پرچم و تاریخ رسمی (اصول ۱۷ و ۱۸ قانون اساسی)

معرفی کتاب شرح اصول قانون اساسی؛ پرچم و تاریخ رسمی (اصول ۱۷ و ۱۸ قانون اساسی)

کتاب الکترونیکی «شرح قانون اساسی – تاریخ رسمی و پرچم (اصول ۱۷ و ۱۸)» با همکاری جمعی از پژوهشگران از جمله «عباسعلی کدخدایی»، «احمد رحیمی»، «محمدمهدی همتی‌فقیه» و «یحیی مزروعی» و به همت «پژوهشکده شورای نگهبان» منتشر شده است. این اثر به بررسی و تفسیر اصول هفدهم و هجدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران می‌پردازد و موضوعاتی چون تاریخ رسمی کشور، تعطیلات هفتگی و پرچم ملی را از منظر حقوق اساسی تحلیل می‌کند. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب شرح اصول قانون اساسی؛ پرچم و تاریخ رسمی (اصول ۱۷ و ۱۸ قانون اساسی)

این کتاب به صورت تخصصی به شرح و تحلیل دو اصل مهم از قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران می‌پردازد: اصل هفدهم که به تعیین مبدا تاریخ رسمی کشور، اعتبار تقویم‌های هجری شمسی و قمری و تعطیل رسمی هفتگی اشاره دارد و اصل هجدهم که به پرچم رسمی و عناصر هویتی آن می‌پردازد. اثر حاضر در قالب مجموعه‌ای از مقالات پژوهشی توسط اعضای هیئت علمی و پژوهشگران حقوق اساسی نگاشته شده و با رویکردی تحلیلی، ابعاد تاریخی، حقوقی و اجتماعی این اصول را بررسی می‌کند. کتاب در سال ۱۴۰۳ توسط پژوهشکده شورای نگهبان منتشر شده و بخشی از یک پروژه بزرگ‌تر برای شرح جامع اصول قانون اساسی است. نویسندگان تلاش کرده‌اند ضمن توجه به مبانی انقلاب اسلامی، پیشینه تاریخی و تطبیقی موضوعات را نیز مدنظر قرار دهند و نظرات شورای نگهبان را به عنوان مرجع تفسیر قانون اساسی منعکس کنند. این اثر علاوه بر تحلیل حقوقی، به تأثیرات اجتماعی و فرهنگی تاریخ رسمی و پرچم در هویت ملی و وحدت اجتماعی نیز می‌پردازد.

خلاصه کتاب شرح اصول قانون اساسی؛ پرچم و تاریخ رسمی (اصول ۱۷ و ۱۸ قانون اساسی)

این کتاب با تمرکز بر اصول ۱۷ و ۱۸ قانون اساسی، ابتدا به تبیین واژگان کلیدی مانند «تاریخ رسمی»، «هجری شمسی و قمری»، «ادارات دولتی» و «تعطیل رسمی» می‌پردازد و تفاوت‌های مفهومی و کاربردی آن‌ها را در نظام حقوقی ایران شرح می‌دهد. سپس، سیر تاریخی تعیین تاریخ رسمی در ایران از دوران مشروطه تا پس از انقلاب اسلامی بررسی می‌شود و دلایل انتخاب هجرت پیامبر اسلام به عنوان مبدا تاریخ رسمی کشور تحلیل می‌گردد. نویسندگان به نقش تقویم‌های هجری شمسی و قمری در امور اداری و اجتماعی اشاره می‌کنند و توضیح می‌دهند که چرا تاریخ شمسی مبنای کار ادارات دولتی قرار گرفته است. در ادامه، عملکرد نهادهای حاکمیتی و غیرحاکمیتی در استفاده از تاریخ رسمی و تبعات حقوقی و اجتماعی آن مورد بررسی قرار می‌گیرد. بخش دیگری از کتاب به تعطیل رسمی هفتگی (جمعه) و جایگاه آن در فرهنگ و حقوق ایران می‌پردازد و تأثیر این تعطیلی بر مناسبات اجتماعی، اقتصادی و بین‌المللی را تحلیل می‌کند. در بخش مربوط به اصل هجدهم، مفهوم پرچم رسمی، عناصر تشکیل‌دهنده آن، الزامات حقوقی و پیشینه تاریخی پرچم ایران بررسی می‌شود و جایگاه پرچم در هویت ملی و حقوق عمومی تبیین می‌گردد. کتاب همچنین به نظرات شورای نگهبان درباره تفسیر این اصول و مصادیق کاربردی آن‌ها در قوانین و مقررات اشاره دارد.

چرا باید کتاب شرح اصول قانون اساسی؛ پرچم و تاریخ رسمی (اصول ۱۷ و ۱۸ قانون اساسی) را خواند؟

این کتاب برای کسانی که به دنبال درک عمیق‌تر از مبانی حقوق اساسی ایران هستند، فرصتی فراهم می‌کند تا با تحلیل دقیق اصول ۱۷ و ۱۸ قانون اساسی و تأثیر آن‌ها بر ساختار حقوقی و هویتی کشور آشنا شوند. اثر حاضر با بررسی تطبیقی و تاریخی موضوعات، به مخاطب کمک می‌کند تا جایگاه تاریخ رسمی، تعطیلات و پرچم را در نظام حقوقی و اجتماعی ایران بهتر بفهمد و با چالش‌ها و مسائل اجرایی مرتبط با این اصول آشنا شود.

خواندن کتاب شرح اصول قانون اساسی؛ پرچم و تاریخ رسمی (اصول ۱۷ و ۱۸ قانون اساسی) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعه این کتاب برای دانشجویان و پژوهشگران حقوق اساسی، فعالان حوزه قانون‌گذاری، علاقه‌مندان به تاریخ حقوقی ایران و کسانی که دغدغه فهم ساختارهای هویتی و نمادین جمهوری اسلامی را دارند، مفید است. همچنین برای افرادی که در حوزه مدیریت اداری و امور دولتی فعالیت می‌کنند و نیازمند شناخت دقیق مقررات مربوط به تاریخ رسمی و تعطیلات هستند، کاربردی خواهد بود.

فهرست کتاب شرح اصول قانون اساسی؛ پرچم و تاریخ رسمی (اصول ۱۷ و ۱۸ قانون اساسی)

- مقدمه: بیان اهمیت قانون اساسی و ضرورت شرح اصول آن، معرفی ساختار پژوهش و اهداف کتاب.- تبیین واژگان اصل هفدهم: شرح مفاهیم کلیدی مانند تاریخ رسمی، هجری شمسی و قمری، ادارات دولتی و تعطیل رسمی.- انواع تاریخ و سیر اساسی‌سازی آن: بررسی انواع تقویم‌ها و روند تاریخی تعیین تاریخ رسمی در ایران و جهان.- عملکرد نهادها و قوای حاکم در پرتو تاریخ رسمی: تحلیل نقش نهادهای حاکمیتی و غیرحاکمیتی در اجرای اصل ۱۷ و تفاوت‌های کاربردی آن.- جوانب و تبعات تعیین تاریخ رسمی: بررسی تأثیرات حقوقی، اجتماعی و بین‌المللی تاریخ رسمی و تعطیلات.- اساسی‌سازی تعطیلات: تحلیل فلسفه تعطیلات هفتگی، مرجع تعیین تعطیلات و ارزش هنجاری آن.- تبیین واژگان اصل هجدهم: شرح عناصر پرچم رسمی، علامت مخصوص جمهوری اسلامی و رنگ‌های سه‌گانه.- پیشینه تاریخی و الزامات حقوقی پرچم: بررسی سیر تاریخی پرچم ایران، الزامات قانونی و ممنوعیت‌های مرتبط با استفاده از پرچم.- نتیجه‌گیری: جمع‌بندی یافته‌ها و تأکید بر اهمیت اصول ۱۷ و ۱۸ در هویت ملی و حقوق اساسی ایران.- منابع و مآخذ: فهرست منابع پژوهشی و اسناد مورد استفاده.

بخشی از کتاب شرح اصول قانون اساسی؛ پرچم و تاریخ رسمی (اصول ۱۷ و ۱۸ قانون اساسی)

«قانون اساسی عالی‌ترین سند هنجاری نظام حقوقی محسوب می‌گردد. ازاین‌رو هر اصل (بلکه هر واژه به‌کاررفته در اصول این قانون) دارای اهمیت شایانی است. ازجمله اصول قانون اساسی که علی‌رغم اهمیت بسیار، کمتر موردتوجه صاحبان اندیشه و قلم قرارگرفته، اصل هفدهم این قانون است. قانون‌گذار اساسی در این اصل مقرر می‌دارد: «مبداً تاریخ رسمی کشور، هجرت پیامبر اسلام (صلی‌الله علیه و آله وسلم) است و تاریخ هجری شمسی و هجری قمری هر دو معتبر است اما مبنای کار ادارات دولتی هجری شمسی است. تعطیل رسمی هفتگی روز جمعه است.» نمایان است که قانون‌گذار اساسی در این اصل تاریخ‌های معتبر و تعطیل رسمی هفتگی را اساسی‌سازی نموده و در انتهای اصل، روز جمعه را به‌عنوان تعطیل رسمی هفتگی تعیین نموده است. پیشینه تعیین تاریخ رسمی به این صورت است که در قانون اساسی مشروطه (و متمم آن) به تاریخ رسمی کشور اشاره‌ای نشده بود. در سال ۵ شمسی در دوره دوم مجلس شورای ملی، قانونی مصوب گردید که بر اساس آن، در محاسبات دولتی از تقویم شمسی و ماه‌های برجی استفاده شد. درواقع، برای اولین بار در ماده سوم قانون محاسبات عمومی (مصوب ۲) مقرر گردید: «مقیاس زمان بعد از این در محاسبات دولتی سال‌های شمسی و ماه‌های شمسی (بروج) خواهد بود.» در سال ۱۳۰۴ قانونی مبنی بر اعتبار هجرت پیامبرخاتم به تصویب رسید و مبنای کار ادارات و مراکز رسمی کشور قرار می‌گیرد.»