کتاب زنان، بارداری و افسردگی

کتاب زنان، بارداری و افسردگی نوشته فاطمه نجفی توسط نشر یافته منتشر شده است. این کتاب به بررسی علمی و بالینی افسردگی در زنان باردار می‌پردازد و راهکارهایی برای ارزیابی و مداخله در این زمینه ارائه می‌دهد. موضوع کتاب در حوزه‌ی روان‌شناسی سلامت، بهداشت روانی زنان و اختلالات خلقی در دوران بارداری قرار می‌گیرد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب زنان، بارداری و افسردگی

کتاب زنان، بارداری و افسردگی (رهیافتی بالینی برای ارزیابی و مداخله) به یکی از مهم‌ترین و درعین‌حال کمتر دیده‌شده‌ترین مسائل سلامت روان زنان می‌پردازد؛ افسردگی در دوران بارداری و پس از آن. زنان، بارداری و افسردگی با نگاهی چندوجهی تقاطع زیست‌شناسی، روان‌شناسی و فرهنگ را در تجربه‌ی زنان بررسی می‌کند. فاطمه نجفی تلاش کرده است تا با مرور نظریه‌های مختلف درباره‌ی افسردگی از دیدگاه‌های زیستی و روان‌پویشی تا شناختی و رفتاری تصویری جامع از علل، نشانه‌ها و پیامدهای افسردگی در بارداری ارائه دهد. 

کتاب در سال ۱۴۰۴ منتشر شده و به‌ویژه برای متخصصان سلامت روان، روان‌پزشکان، روان‌شناسان و دانشجویان این حوزه قابل‌توجه است. علاوه‌بر ارائه‌ی مبانی نظری به ابزارهای ارزیابی، ملاحظات اخلاقی و نمونه‌های بالینی نیز پرداخته شده است؛ همچنین فصل‌هایی به مداخلات درمانی، پیشگیری و آموزش اختصاص یافته است تا مخاطب بتواند با رویکردی عملی‌تر به موضوع نگاه کند. این اثر باتکیه‌بر منابع علمی و پژوهش‌های روز سعی دارد خلأ موجود در ادبیات فارسی درباره‌ی افسردگی بارداری را تا حدی پوشش دهد.

خلاصه کتاب زنان، بارداری و افسردگی

کتاب زنان، بارداری و افسردگی با مروری بر تاریخچه و نظریه‌های افسردگی آغاز می‌شود و سپس به بررسی اختصاصی افسردگی در دوران بارداری و پس از زایمان می‌پردازد. نویسنده ابتدا نظریه‌های زیستی، روان‌پویشی، شناختی و یادگیری را درباره‌ی افسردگی شرح می‌دهد و مدل‌های مختلفی مانند مدل رفتاری لوینسون، مدل خویشتن‌داری رم و مدل شناختی‌بالینی بک را معرفی می‌کند. در ادامه علائم و علل افسردگی اساسی و تفاوت‌های آن با افسردگی بارداری و پس از زایمان توضیح داده می‌شود. کتاب به عوامل خطر، نشانه‌ها و تأثیرات افسردگی مادر بر جنین و خانواده می‌پردازد و نقش عوامل ژنتیکی، زیستی و روانی‌اجتماعی را در بروز این اختلال بررسی می‌کند. بخش‌های بعدی به ارزیابی بالینی، ابزارهای تشخیصی، ملاحظات اخلاقی و تحلیل نمونه‌های بالینی اختصاص یافته است. در فصل‌های درمانی انواع روان‌درمانی‌ها، از جمله شناختی‌رفتاری، بین‌فردی، پویشی و درمان‌های مکمل معرفی می‌شوند و ساختار جلسات درمانی و راهبردهای عملی برای مداخله شرح داده می‌شود. درنهایت کتاب به اهمیت پیشگیری، آموزش خانواده و جامعه، نقش رسانه‌ها و سیاست‌گذاری‌های ملی برای کاهش شیوع افسردگی پس از زایمان می‌پردازد و راهکارهایی برای حمایت از مادران آسیب‌پذیر ارائه می‌دهد.

چرا باید کتاب زنان، بارداری و افسردگی را خواند؟

این کتاب با رویکردی جامع به موضوع افسردگی در بارداری و پس از زایمان می‌پردازد و تلاش می‌کند هم جنبه‌های نظری و هم راهکارهای عملی را پوشش دهد. خواننده با مطالعه‌ی این کتاب می‌تواند با علل، نشانه‌ها و پیامدهای افسردگی در زنان باردار آشنا شود و با ابزارهای ارزیابی و مداخلات درمانی متنوعی که معرفی شده‌اند، دیدی کاربردی‌تر نسبت به این اختلال به دست آورد. کتاب به پیشگیری و آموزش نیز توجه ویژه‌ای دارد و راهکارهایی برای حمایت از مادران و خانواده‌ها ارائه می‌کند.

خواندن کتاب زنان، بارداری و افسردگی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای روان‌شناسان، روان‌پزشکان، مشاوران، دانشجویان رشته‌های روان‌شناسی و پزشکی، ماماها و فعالان حوزه‌ی سلامت زنان مناسب است. مطالعه‌ی این کتاب برای افرادی که دغدغه‌ی سلامت روان زنان باردار یا تجربه‌ی افسردگی در این دوران را دارند، می‌تواند مفید باشد.

بخشی از کتاب زنان، بارداری و افسردگی

«افسردگی از زمان‌های بسیار دور در نوشته‌ها آمده و توصیف‌هایی از آنچه ما امروزه اختلالات خلقی می‌خوانیم در بسیاری از مدارک طبی قدیم وجود دارد. داستان «عهد تحقیق» شاه سائول و داستان خودکشی آژاکس در ایلیا هومر هر دو یک سندرم افسردگی را توصیف کرده‌اند. حدود ۴۵۰ سال قبل از میلاد، بقراط اصطلاح ملانکولی را برای توصیف اختلالات روانی به کار برد. در حدود ۱۰۰ سال قبل از میلاد کورنلیوس سلسوس در کتاب دمیدیسینا افسردگی را ناشی از صفرای سیاه معرفی نمود. این اصطلاح را پزشکان دیگر از جمله جالینوس نیز به کار بردند. همین طور الکساندر تراز از قرن ۶ در قرون وسطی طبابت در ممالک اسلامی رونق داشت و رازی و ابن سینا و پزشک بهبودی سمینونه ملانکولی را بیماری مشخص تلقی می‌نمودند. ملانکولی را هنرمندان بزرگ زمان نیز مجسم کرده‌اند. در سال ۱۸۶۸ بونه نوعی بیماری روانی توصیف نمود و آن را لنکسولیکوس مانیاکام نامید. در سال ۱۸۵۴ ژول فالره حالتی را توصیف نموده و آن را جنون ادواری نامید.»