کتاب ۱۳حکایت شیرین از طهران- کتاب دوم

دومین جلد از مجموعه‌ی «۱۳حکایت شیرین از طهران» نوشته فرزانه نیک‌روح متین و با مقدمه داریوش اسدزاده است که نشر سیزده به‌چاپ رسانده‌است. این کتاب تاریخ تهران قدیم را از منظری دیگر و متفاوت‌ با آنچه تا به‌حال به‌چاپ رسیده و در بازار کتاب موجود است، بررسی می‌کند. اکثر کتاب‌های منتشرشده، یا جنبه‌ی تاریخی صرف داشته و یا به موضوعی خاص در زمانی خاص اشاره می‌کنند. اما در این کتاب سعی شده به اتفاقات گوناگون که در تهران قدیم رخ داده، شامل اولین‌ها، اعتقادات، آداب و رسوم و سایر مطالب، از دید داستانی نگاه کند و موضوع مورد بحث را علاوه بر ارزش تاریخی آن، به‌عنوان یک داستانِ شیرین، بیان کند. در بخشی از این کتاب در توصیف قنادی‌ها و شیرینی فروشی‌ها می‌خوانیم: پیش از هشتاد سال گذشته در تهران، شیرینی‌فروشی یا شیرینی‌پزی وجود نداشت و به جای آن دکان‌های قنادی بود که چنانچه از نامش بر می‌آید قند و نقل و نبات می‌فروختند و شیرینی که محصول جانبی این دکان‌ها بود، چندان مشتری نداشت. دارالخلافه‌نشینان به قند و شکر بسیار علاقه داشتند و به جای شیرینی از آن‌ها در کنار چای و بساط عصرانه҅شان استفاده می‌کردند. در تهران عصر قاجار سه نوع قند وجود داشت: قند تولید داخلی، قند روسی و قند بلژیکی. هر کس بنا به اوضاع مادی‌اش یکی از قندها را انتخاب می‌کرد و می‌خرید. قندهای داخلی که از شکر جوشانده شده به دست می‌آمد به قند شهری معروف بود. این قند رنگ بد و مزه‌ای نامطبوع داشت و نسبت به قندهای خارجی ارزان‌تر بود.