کتاب هستی شناسی هستی اجتماعی (کار)

کتاب هستی شناسی هستی اجتماعی (کار) نوشتهٔ جرج لوکاچ و ترجمهٔ کمال خسروی است و نشر چرخ آن را منتشر کرده است. این کتابْ به بررسی و تحلیل اندیشه‌های مارکس در مورد کار، شیء‌شدگی، آگاهی و آزادی می‌پردازد. نسخهٔ الکترونیکی این کتاب را می‌توانید از طاقچه دریافت کنید.

درباره کتاب هستی شناسی هستی اجتماعی (کار)

کتاب هستی‌شناسی هستی اجتماعی (بخش کار) نوشته‌ٔ جرج لوکاچ، فیلسوف مارکسیست مجارستانی، اثری است که به بررسی و تحلیل اندیشه‌های مارکس در مورد کار، شیء‌شدگی، آگاهی و آزادی می‌پردازد. این کتاب که مهم‌ترین اثر لوکاچ محسوب می‌شود، محور اصلی بحث خود را بر حل تعارض میان «علیت» و «غایت‌مندی» قرار داده و با استفاده از مفاهیم مرتبط با کار در اندیشه‌ی مارکس، به تبیین و تحلیل این موضوع می‌پردازد. لوکاچ در این کتاب، کار را به عنوان بنیادی‌ترین بعد هستی اجتماعی معرفی می‌کند و برای اثبات این ادعا، رابطه‌ی میان کار، طبیعت، انسان و روابط او با دیگران را مورد بررسی قرار می‌دهد. او معتقد است که غایت‌مندی و هستی اجتماعی ما، بسته به نوع ارتباطمان با کار، دچار تغییر و دگرگونی می‌شود. لوکاچ با نگاهی فراتر از اجبار و فعالیت ناخوشایند، کار را در قلمروی رهایی و آگاهی اجتماعی تعریف می‌کند. در واقع، لوکاچ در این کتاب به دنبال بررسی ارزش کار، فراتر از بهره‌وری و سودمندی آن است. او معتقد است که کار، ماهیتی قائم به ذات و دارای ساختار دیالکتیکی است. نویسنده در این کتاب، به نقد برخی از باورهای مارکس پرداخته و مفاهیمی مانند توسعه‌ی تاریخی کار را از دیدگاهی متفاوت بررسی می‌کند. او همچنین به پیوند دادن سوسیالیسم به کار و استخراج امری آزاد و خلاقانه از آن می‌پردازد. با مقایسه‌ی سرمایه‌داری و سوسیالیسم، لوکاچ رهایی از شیء‌شدگی و بیگانگی کار را امری ضروری می‌داند و به بازتعریف مناسبات کار می‌پردازد. به طور خلاصه، کتاب هستی‌شناسی هستی اجتماعی (بخش کار) تلاشی بنیادین برای ارائه‌ٔ هستی‌شناسی مارکسیستی کار است. لوکاچ کار را نه فقط یک فعالیت اقتصادی، بلکه بنیانی هستی‌شناسانه برای آگاهی و رهایی می‌داند.

خواندن کتاب هستی شناسی هستی اجتماعی (کار) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به پژوهشگران رشتهٔ فلسفه پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب هستی شناسی هستی اجتماعی (کار)

«بازنمایی‌های اخیر ما نشان داده‌اند که چگونه مسائلی که در مرتبهٔ تکامل‌یافته‌ترِ تکوین انسان هیئتی عامیت‌یافته، مادی‌زدایی‌شده، نهفته و کنایی و انتزاعی یافته‌اند، و از همین‌رو سپس‌تر موضوعات اصلی فلسفه را برساخته‌اند، در عام‌ترین اما تعیین‌کننده‌ترین تعینات‌شانْ پیشاپیش در عزم‌های فرایند کار، در قالبی ملخّص، گنجیده هستند. به همین دلیل ما بر این باوریم که اگر حق به جانب ما باشد، در کار الگویی برای هر یک از کردارهای اجتماعی و هر هنجار فعال اجتماعی ببینیم. از آن‌جا که ما قصد داریم در ادامهٔ این متن نوعِ گوهرین کار را در روابطش با مقولات به اعلا درجه پیچیده‌تر و مشتق‌شده‌تر معرفی کنیم، باید پیشاپیش احتیاط‌های مطرح‌شده‌ای را که در عطف به سرشت آن نوعِ کاری که مفروض ماست باز هم مشخص‌تر کنیم. ما گفتیم: باید عجالتاً و در وهلهٔ نخست فقط سخن بر سر کار در مقام تولیدکنندهٔ اشیای سودمند و ارزش‌های مصرفی باشد. نقش‌های نوینی که کار در سیر پیدایش و پای‌گیری تولیدی اجتماعی در معنای حقیقی آن یافته است ([مثلاً] معضل ارزش مبادله‌ای) در الگوی موردنظر ما هنوز گنجیده نیستند و بازنمایی واقعی آن‌ها نخست در فصل آینده قابل‌دست‌یابی است.»