کتاب اندیشه های اجتماعی تالکوت پارسونز

کتاب اندیشه های اجتماعی تالکوت پارسونز نوشتهٔ پیتر همیلتون و ترجمهٔ علی برزگر است. نشر سنجاق این کتاب را به‌صورت الکترونیک منتشر کرده است.

درباره کتاب اندیشه های اجتماعی تالکوت پارسونز

کتاب اندیشه های اجتماعی تالکوت پارسونز (Talcott Parsons : critical assessments) که هفت فصل دارد، شما را با آرای «تالکوت پارسونز» (Talcott Parsons) آشنا می‌کند. او یک جامعه‌شناس آمریکایی است. گفته شده است که از شگفتی‌های جامعه‌شناسی آمریکایی شاید یکی این است که از بطن کاربردی‌ترین نوع جامعه‌شناسی معاصر و انتزاعی‌ترین نظریه‌پرداز علوم اجتماعی معاصر متولد شده است. تالکوت پارسونز خود را «نظریه‌پرداز درمان‌ناپذیر» نامیده است. او در همهٔ آثارش هدف یگانه‌ای را دنبال کرده و آن ساختن مفهومی و نظری برای جامعه‌شناسی است تا آن را به پایگاهِ علم واقعی ارتقا دهد.

نشر سنجاق زیرمجموعهٔ «طاقچه» برای ناشر - مؤلفان است. نشر سنجاق از صفر تا صد انتشار کتاب کنار مؤلفان و مترجمان است و آن‌ها را با ارائهٔ باکیفیت تمام خدمات لازم، پشتیبانی و همراهی می‌کند. این نشر سفارش انتشار کتاب و اثر در هر حوزه‌ای (داستان و رمان، کتاب‌های علمی، کتاب شعر، تبدیل پایان‌نامه به کتاب و…) را می‌پذیرد. کتاب‌ها با این انتشارات، منتشر می‌شوند، می‌توانند به‌دست میلیون‌ها مخاطب برسند و نویسنده می‌تواند با فروش کتابش درآمدی ماهانه کسب کند. این انتشارات برای افرادی است که می‌خواهند کتاب جدیدی منتشر کنند و برای افرادی است که پیش از این، کتابی منتشر کرده‌اند و اکنون می‌خواهند نسخهٔ الکترونیکی آن را منتشر کنند.

خواندن کتاب اندیشه های اجتماعی تالکوت پارسونز را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران مطالعه در باب آرای یک جامعه‌شناس آمریکایی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب اندیشه های اجتماعی تالکوت پارسونز

«دوران آخرین کار پارسونز در ساختن تئوری نظام اجتماعی از بسیار روی‌ها پیچیده‌ترین و پراکنده‌ترین دوران او است و از همین روی دشواری‌های زیادی برای آنان که می‌خواهند آن را خلاصه کرده و درباره آن نظر بدهند دارد. ما نمی‌توانیم امید داشته باشیم که بتوانیم چیزی بیشتر از شرح کوتاهی از دلبستگی‌های پارسونز در این دوران زندگیش که احتمالا پر بارترین دوران از نگاه تولید بوده است بدست دهیم. اما گستره بزرگی از این نوشته‌ها غالبا بر پایهٔ فرض‌های کاملا نهانی تالکوت پارسونز قرار دارند که در دوران‌های نخست و دوم پارسونز به عنوان زیر بناهائی برگزیده شده‌اند که بر پایه آنها می‌توان بناهای نوینی را نهاد. افزون بر این خطر گم شدن و فرو رفتن در گل با تلاق ملال‌انگیز نمایشگاه‌ها و تفسیرهای پارسونی با هم است چون حجم نوشته‌های او که باید خوانده شوند بسیار است.

از بسیاری روی‌ها این دوران آخر شاهد رهائی روز افزون پارسونز از رهبری تئوری رسمی - کارکردگرایی ساختاری بود که در گذشته گهگاه بنظر می‌آمد که به راحتی عضویت آن را نپذیرفته باشد. در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ او را بیش از آنچه باید مسئول دشواری‌های تئوری کارکردگرائی ساختاری می‌دانستند. تلاش‌های او برای روبرو شدن با مسئله تبیین تغییر اجتماعی هم بخاطر ایستائی تئوری کارکردگرائی ساختاری یا ناتوانی آن در روبرو شدن با تغییر اجتماعی و هم بخاطر دشواری‌های واقعی این‌گونه پرسش‌ها در تئوری‌های او مورد انتقاد قرار گرفته است. به راستی حتی در کتاب نظام اجتماعی هم او نشان می‌دهد که به این ایراد قدیمی که کارکردگرایی در تبیین تغییر اجتماعی ناتوان است کاملا آگاه است و به تفصیل به بحث درباره مسائل تغییر در درون نظام‌های اجتماعی می‌پردازد. دیدگاه او این بود که با در نظر گرفتن میزان دانش درباره نظام اجتماعی در این زمان عرضه یک تئوری عمومی فرآیندهای تغییر نظام‌های اجتماعی امکان‌پذیر نیست. در حالی که باور داشت که تکامل تئوریک قوانین فرآیند نظام دستیابی به چنین دانشی را در زمانی آینده ممکن خواهد ساخت. نظام اجتماعی، ص ۴۸۶. اما از این نظر او هم به آسانی تعبیر نادرستی شد. یعنی این که تئوری نظام در بررسی پرسش‌های مربوط به تغییر ناتوان است و این کافی بود تا از پارسونز آدمکی پوشالی برای مخالفان ضدکارکردگرائی که حمله خود را متوجه دشواری مسئله تغییر کرده بودند بسازد.

تغییر گرایش پارسونز بدور از تئوری کارکرد دگرائی ساختاری به عنوان الگوی نظری چیره جامعه‌شناختی در پایان دهه ۱۹۶۰ و در طول دهه ۱۹۷۰ او را در موقعیت قابل دفاع‌تری قرار داد و همچنین نشان داد که چگونه دلبستگی‌های تئوریک او به تئوری "کلاسیک" کارکردگرائی ساختاری از آن‌گونه که از سوی مرتون، دیویس مور یا ویلیامز عرضه می‌شد جدا شده است. آن گونه از کارکردگرانی که ویژه پارسونز است بیشتر وامدار دلبستگی او به زیست‌شناسی است تا به سنت‌های تحلیل کارکردی در مردم‌شناسی و جامعه‌شناسی - هرچند دو جایگاه برخورد او با پرسش‌های کارکردی هستند. این که آیا این موجب گرایش او به بررسی هر پرسش مفهومی عنوان مسئله‌ای شایسته کاربرد نوینی از الگوی نظری AGIL باشد بدرستی روشن نیست. اما این پدیده بی‌گمان یک پدیده جاری در دوران سوم کار پارسونز است.»