با کد تخفیف OFF30 اولین کتاب الکترونیکی یا صوتی‌ات را با ۳۰٪ تخفیف از طاقچه دریافت کن.

کتاب روزگاران: کتاب دزفول

نویسنده:طه فروتن

انتشارات:انتشارات روایت فتح

دسته‌بندی:

امتیاز

۴.۸از ۴ رأیخواندن نظرات

۴٫۸

(۴)

خواندن نظرات

معرفی کتاب روزگاران: کتاب دزفول

«روزگاران» عنوان کتاب‌هایی است که بنا دارد تصویرهایی از سال‌های جنگ را در قالب خاطره‌های بازنویسی‌شده، برای آن‌ها که آن سال‌ها را ندیده‌اند، نشان بدهد. این مجموعه راهی است به سرزمینی نسبتاً بکر میان تاریخ و ادبیات، میان واقعه‌ها و بازگفته‌ها. خواندنشان تنها یادآوری است، یادآوری این نکته که آن روزها بوده‌اند و آن واقعه‌ها رخ داده‌اند؛ نه در سال‌ها و جاهای دور، در همین نزدیکی.

نظرات کاربران

Narsi Golly

۱۳۹۵/۱۲/۲۳

عالی..... دزفول قهرمان را بهتر بشناسید...... شهری که اسوه ی مقاوت ایران است در روزگاری گه صدام (لعنت الله علیه) دستور حمله را با '' الف_دزفول آغاز می کرد!

بریده‌هایی از کتاب

توی دزفول، توی بیمارستان، بعد از حمله‌ی هوایی قاعده‌ی بازی عوض می‌شد. شیفت کاری از وقتی پا توی بیمارستان می‌گذاشتی شروع می‌شد تا وقتی از خستگی یک گوشه از حال بروی. وقت غذا هم هرچند می‌دانستیم باید دست‌ها تمیز باشد، اما هیچ وقت نمی‌شد دست‌ها خونی نباشد.

زهره.

به آن‌هایی که زیر آوار مانده بودند، هیچ دسترسی نداشتیم. همسایه‌ی دیوار به دیوار مسجد بود. داد می‌زد «یالّا دیوار رو خراب کنید و بچه‌ها رو دربیارین.» یکی برگشت گفت «خونه‌‌ت چی می‌شه؟» ـ چی می‌شه؟ خونه‌‌م می‌شه یه تیکه از مسجد، من هم می‌شم خادمش. تازه همون چند قدم پیاده‌روی روزهای قبل رو هم دیگه نمی‌کنم تا برم مسجد.

زهره.

۷۷ موشک به مسجد خورد؛ حالا نه دفتر بسیج داشتیم، نه جا برای نماز جماعت. کلاسی هم نمی‌شد تشکیل داد. مانده بودیم چه کنیم. چندتا از همسایه‌ها آمدند، گفتند «خانه‌ی ما که هست.» ۷۸ یاد صحرای کربلا می‌افتاد، یاد بعدازظهر عاشورا. موشک خورده بود به محله‌شان، خودش را با عجله رساند به خانه. خانه! کدام خانه؟ خانه‌های ویران، چادرهای سوخته، درست مثل صحرای کربلا، مثل بعدازظهر عاشورا.

زهره.

آزادی خرمشهر

احمد دهقان

روزگاران: کتاب از سفر برگشتگان

آرش حکمیان

یک وجب و چهار انگشت: خاطرات شفاهی عظیم حقی

محمد پرحلم

تاکسی سرویسی برای فاو؛ خاطرات خودنوشت محمد بلوری

محمد بلوری

اسارت به روایت رستم خرم‌دین

افضل قائمی‌کاشانی

یکی از این روزها به بلوغ رسیدم