کتاب فانون

کتاب فانون با عنوان اصلی Fanon نوشتهٔ دیوید کات و ترجمهٔ رضا براهنی است. انتشارات خوارزمی این کتاب را منتشر کرده است. این اثر در یکی از کتاب‌های مجموعهٔ «پیشروان اندیشه‌های نو» است. نسخهٔ الکترونیکی این کتاب را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب فانون

«فرانتس فانون» به‌عنوان قهرمان آفریقا در برابر اروپا یا به عبارتی سیاهان در برابر سفیدپوستان شناخته می‌شود. فانون از جنگ نژادی فراتر رفت و همانطور که دیوید کات در کتاب فانون به شکلی همدلانه نشان می‌دهد، او مدافع فقرا در برابر نخبگان قدرت، چه سفیدپوست و چه سیاه‌پوست بود. ایده‌آل او این بود که جهان‌سوم از غرب رها شود. به عقیدهٔ او باید تلاش کنیم انسان کامل را خلق کنیم، انسانی که اروپا نتوانست با پیروزی بر دنیا بیاورد. فرانتس عمار فانون، متفکر و انقلابی قرن بیستم، که در سال ۱۹۲۵ در مارتینیک متولد شد و در سال ۱۹۶۱ از دنیا رفت، شخصیتی چندوجهی بود. او یک نویسنده و فیلسوف سیاسی برجسته بود و به‌عنوان یک روان‌پزشک و فعال ضداستعماری نیز شناخته می‌شد. فانون به‌ویژه به خاطر نقش محوری‌اش در جنبش‌های ضداستعماری و تأثیر عمیقش بر مطالعات پسااستعماری، نظریهٔ انتقادی و مارکسیسم مورد احترام است. او با تحلیل‌های روان‌شناختی و اجتماعی خود، به بررسی اثرات مخرب استعمار بر روان و جامعه پرداخت و به‌عنوان یکی از پیشگامان روان‌آسیب‌شناسی استعمار شناخته می‌شود. این کتاب در باب اندیشه‌ها و زندگی اوست.

خواندن کتاب فانون را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران علوم سیاسی و تاریخ جهان پیشنهاد می‌کنیم.

درباره رضا براهنی

رضا براهنی در سال ۱۳۱۴ در تبریز به دنیا آمد. او شاعر، داستان‌نویس و منتقد برجستهٔ ایرانی و نیز فعال سیاسی بود. او عضو هیئت‌مؤسس کانون نویسندگان ایران و همچنین رئیس انجمن قلم کانادا بود. در ۲۲سالگی از دانشگاه تبریز لیسانس زبان و ادبیات انگلیسی گرفت؛ سپس به ترکیه رفت و پس از دریافت درجهٔ دکتری در رشتهٔ خود به ایران بازگشت و در دانشگاه به تدریس مشغول شد. چند دوره کارگاه نقد، شعر و قصه‌نویسی برگزار کرد که باعث شکل‌گیری یک جریان ادبی در دههٔ ۱۳۷۰ شمسی شد. در سال ۱۳۵۱ به آمریکا رفت و شروع به تدریس کرد. در سال ۱۳۵۳ بار دیگر به آمریکا رفت. در سال ۱۳۵۶ جایزهٔ بهترین روزنامه‌نگار حقوق انسانی را گرفت. رضا براهنی شعر، مقاله، رمان و نقد ادبی را در کارنامهٔ ادبی خود دارد. برخی از کتاب‌های این نویسنده عبارت‌اند از «جنگل و شهر»، «روزگار دوزخی آقای ایاز»، «آزاده‌خانم و نویسنده‌اش»، «کیمیا و خاک»، «تاریخ مذکر»، «طلا در مس» و «قصه‌نویسی».

بخشی از کتاب فانون

«فانون متأسف بود از اینکه در راه آزادی وطن خود نمی‌جنگد. به سارتر و سیمون دو بوار می‌گفت که: «از همه بالاتر من نمی‌خواهم تبدیل به‌انقلابیی حرفه‌ای بشوم.» در ژانویهٔ ۱۹۵۸، فانون با نگرانی دورنمای سیاسی جزایر کارائیب را از نظر می‌گذراند. کمال مطلوبش ایجاد ملتی واحد و متحد و احیاشده در کارائیب بود، ولی موانع این کار سخت قوی و نیرومند بود. از اهم این موانع وجود زبانها و فرهنگهای ملی متفاوت (بیشتر انگلیسی، فرانسوی و اسپانیولی) و وجود سرعتهای مختلف پیشرفت در شرایط مختلف سیاسی بود. مثلاً «جامایکا»، «باربادوس» و «تری‌نیداد» در آستانهٔ تشکیل فدراسیون واستقلال‌یافتن بودند. رهبران سیاهپوست جزایر بریتانیایی، چون «نورمن منلی» در جامایکا و «اریک ویلیامز» در تری‌نیداد به‌دموکراسی اجتماعی گرایش بیشتر داشتند تا مارکسیسم. نهضت مارکسیستی «چدی‌جگن» در «گویان» دورنمایی امیدبخش‌تر را تصویر می‌کرد ولی سیاستمداران سیاه و سفید دست به‌هم داده او را به‌قرنطینه انداخته‌بودند. کاسترو و گوارا هنوز سالی در پیش داشتند تا به «هاوانا» دست‌یابند. فانون از آنان اسمی نمی‌برد. در مورد جزایر فرانسوی باید گفت که کشتکاران هنوز قدرت را در دست داشتند، دستمزدها پایین بود، قوانین اجتماعی عقب‌افتاده بود و انتخابات بیشتر انحصاری. شش نفری که نمایندگی جزایر آنتیل را بعهده‌داشتند در مجلس نمایندگان پاریس بلعیده و گم و گور می‌شدند. و همان طور که «سه‌زر» گفته‌است جزایر آنتیل، کاملاً به‌صورت بخشهایی از فرانسه درآمده‌بودند، بخشهایی که غرق در فقر و فلاکت بودند.»