کتاب رنج و شفا

کتاب رنج و شفا نوشتهٔ خشایار خدابخشی است. انتشارات متخصصان این کتاب را منتشر کرده است.

درباره انتشارات متخصصان

انتشارات متخصصان با توجه به تخصص چندین ساله در صنعت چاپ و نشر کتاب و داشتن شناخت کامل و جامع از بازار، اقدام به چاپ بالغ بر ۵۰۰۰۰۰ جلد کتاب در رشته‌های ادبی شامل شعر و داستان و رمان، روان‌شناسی، جامعه‌شناسی و رشته‌های مهندسی کرده است. آغاز کار انتشارات متخصصان به سال های ۸۵-۸۶ برمی‌گردد و در طول این سال‌ها به واسطهٔ تجربه و شناخت پذیرای چاپ کتاب بیش از ۲۰۰۰ نویسنده بوده است.

خواندن کتاب رنج و شفا را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران روان‌شناسی عمومی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب رنج و شفا

«بیش از اندازه‌ی سن، به ذهن بار دانش و علم دادن، اذیت‌کننده می‌شود. افسار زندگی نرمال را از شما می‌رباید. بر ازدواج و انتخاب همسر تولید مشکل می‌سازد. از معاشرت با خانواده و دوستان عادی رنج خواهی برد. ذهن را بیش از اندازه بار علمی کردن، اثر نامطلوب می‌گذارد. از مواهب زندگی باز می‌مانی. روزی پی‌خواهی برد که دیگر از سن گذشته است. بایست کانونی تشکیل دهی تا امنیت عاطفی آینده‌ات حفظ شود. بودن اشخاصی چون بتهوون، نیچه، شوپنهاور، تولستوی، ولتر، هدایت، فرخزاد، وان‌گوگ و........... که ذهنشان از چراهای فلسفی انباشته بود و زندگی‌شان به انزوا و جنون کشیده شد. باید تعادل سن و دانایی را حفظ کنید. دانایی اگر چه مفید است، ولی به قیمت رنج و گوشه گیری و جدا شدن از زندگی طبیعی به دست می‌آید. بقول مولانا: اُستن این عالم ای جان غفلت است هوشیاری این جهان را آفت است. مطلب دیگر اینکه: در جامعه بحران زده، آشفتگی و تشتت فکری وجود دارد. پوچی و بی‌هدفی به سراغ آدم می‌آید. در چنین محیطی، عدالت و انسانیت درست تعریف نمی‌شود و آینده‌ی انسان مبهم و تاریک می‌شود. انسان، مثل توپ فوتبال این‌سو و آن‌سو پرتاب می‌شود. در واقع می‌خواهد نوعی امنیت روانی بجوید. در چنین جامعه‌ای، اساس موفقیت آدمی با پول و یا سرمایه تامین می‌شود. ادبیات، هنر و کتابخوانی بُردی ندارد. خواه و ناخواه در جایی، هزینه مقدم بر مطالعه می‌شود. آنگاه هر چه خواندی، وقت صرف کردی دود هوا می‌شود. در جامعه‌ای که ارکان زندگی زیر پای آدم می‌لرزد، باید نخست جای پا را محکم کرد و ایستاد یا ترک ملک کرد. مطالعه و نویسندگی فضای آرامش و تفکر می‌خواهد. در جوامعی که اولویت به پول و تامین زندگی است بدنبال فرعیات رفتن، ایجاد چالش می‌کند. باید نخست خود را بیابی، به اولویت‌ها تقدم بدهی. باید به چیزهایی تمرکز کنید که تامین کننده آینده‌ای باشد که بتوانی به امور شخصی خود بپردازی. وگرنه از مسیر حرکت جامعه باز می‌مانی. من خیلی نقاش، موسیقیدان و نویسنده را دیدم که تمام کوشش آنها متوجه علاقه‌شان بود. آنها از سویی دل نگران هنرشان بودند و از طرفی اضطراب کار داشتند. سن بالا رفت و نه آن شد و نه این. این است که ابتدا باید جای پایت را محکم کنی. یا تصمیم بگیری چه می‌خواهی بکنی. جهت صرف انرژی و زمان را بدانی و بعد روی علائق خود انگشت بگذاری. نشود روزی از هر دو بر بیافتی. این موضوع مهمی‌ است که باید جدی بگیری. تامین آینده‌ات در گرو این شناخت است. در جوامعی اینچنین، هنر و ادبیات منبع درآمد نیست. باید ابتدا خود تامین باشی که بتوانی بدان علاقه بپردازی.»