کتاب هنر و فن چهره شناسی

کتاب هنر و فن چهره شناسی (فیزیوگنومی) نوشتهٔ آلسکر آلسکرلی و ترجمهٔ قدیر گلکاریان است. انتشارات طلایه این کتاب در حوزهٔ روان‌شناسی عمومی را منتشر کرده است.

درباره کتاب هنر و فن چهره شناسی

«گالِن»، «چوسر» و «راجر بیکن»، دانشمندانی غربی بودند که در خصوص چهره‌شناسی تحقیقات مفصلی را دنبال کرده و به نتایج ارزنده‌ای دست یافتند، اما این دانش زمانی به اوج واقع‌گرایی خود رسید که افرادی سرشناس در چهره‌شناسی مثل «خوآن کاسپرلاواتر» به تعریف و تشخیص شخصیت، رفتار و پندار انسان‌ها از روی خطوط و دیگر علائم و خطوط چهره پرداخته و بر دانش علمی و عملی افراد افزوده‌اند. بعد از تکمیل این دانش توسط فرد یاد شده، فن چهره‌شناسی به صورت علمی مطرح گردید و در دانشگاه‌ها و کالج‌های جوامع امنیتی و پلیس دنبال شد و امروزه بسیاری از مسائل به وسیله همین علم و فن قابل حل و یا بسیاری از موارد ناخواسته مورد تعقیب می‌باشد. در ابتدای قرن نوزدهم دانشمندی به نام «فرانس ژوزف گال» تحول دیگری را در علم چهره‌شناسی ایجاد می‌کند؛ نقشه‌ای را از جمجمه انسان طراحی کرده و در کنار علم چهره‌شناسی، شاخه جمجمه انسان را نیز مطرح می‌نماید. آلسکر آلسکرلی در کتاب هنر و فن چهره شناسی (Yuz Okuma sanati fizyognomy) از علم چهره‌شناسی و نظریه‌های دانشمندان این حوزه به طور خلاصه سخن گفته است.

خواندن کتاب هنر و فن چهره شناسی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به کسانی که می‌خواهند از چیستی چهره‌شناسی آگاه شوند و روش‌های چهر‌شناسی را یاد بگیرند، پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب هنر و فن چهره شناسی

«برخی از صاحب‌نظران اعتقاد دارند که اگر گوشه لبها کمی و یا نامحسوس به سمت پایین رو بیاورد و متمایل باشد، نشان از حساسیت فرد نسبت به مسائل و احساساتی بودنش دارد. این افراد اعتقاد دارند که چنین انسانهایی همه چیز را سطحی می‌نگرند و از علم و دانش منطقی بی‌بهره هستند. افرادی گوشه لبهایشان رو به بالا باشد، غالباً انسانهایی صریح، رک گو و بی‌پرده هستند؛ در عین حال، در کارها بسیار فعال بوده و از هوشیاری و دانش بسیاری برخوردار می‌باشند.

وجود دهان کوچک حاکی از اراده کم و ضعیف بوده و دارنده چنین دهانی در برابر مشکلات نگرانی و تشویش زیاد دارد. ژاپنی‌ها نیز به این امر اعتقاد داشته و از این رو ترجیح می‌دهند و دوست دارند که دهان مردها بزرگ و دهان زنها کوچک باشد. بر اساس یافته‌ها و نظریات دانشمندان علم چهره‌شناسی، هرگاه زنی دارای دهان بزرگتری باشد، در او حس مردانگی و خوی مرد صفتی بیشتر اوج پیدا می‌کند و شخصیت مردانگی را بیشتر از خصوصیات زنانگی از خودنشان می‌دهد؛ از این رو بیشتر مردها دوست دارند که زنانشان دارای دهانی کوچک باشند.

براساس برداشتها و نتایج به دست آمده، ثابت شده است که دهان کوچک باعث می‌شود تا دهان و فکها به هم نزدیکتر باشند و در نتیجه دندانها نیز نزدیک به هم خواهند بود. این نشانه آن است که دارنده چنین دهانی بسیار در کار خود مصرّ بوده و در تلاشهایش نیز فعال می‌باشد. برخلاف این ثابت شده است که اندازه دهان هر فردی چنان باشد که از حالت طبیعی بزرگتر دیده شود، از نظر روانی دچار مشکل بوده و فردی عصبی و هم چنین تنبل خواهد بود. باز شدن دهان در حالت کرشمه، نشان از تعادل احساسی بوده و اگر دهان بیش از اندازه باز شود، حاکی از حرص و آزمندی فرد می‌باشد. نوع دندان در دهان نیز می‌تواند به شخصیت انسان معنای خاصی بدهد؛ دندانهایی شبیه به اسب، سگ و... می‌تواند همان حس حیوانات خاص را در فرد ایجاد نماید.»