کتاب اسم رمز، پائولین

کتاب اسم رمز، پائولین؛ خاطرات یک مامور ویژه از جنگ جهانی دوم نوشتهٔ پرل ویترینگتون کورنیولی و ترجمهٔ سامان دماوندی نیا است. کتاب چ این ناداستان را روانهٔ بازار کرده است. این اثر که یکی از کتاب‌های مجموعهٔ «راوی» (زندگی، خاطره و روایت) است، برای نوجوانان نوشته شده است.

نشر چشمه را ناشری ادبی می‌دانند، اما کتاب‌های این نشر فقط به کتاب‌های ادبی‌اش خلاصه نمی‌شود و در حوزه‌های دیگری نیز نظیر فلسفه، سیاست، اقتصاد، کودک و نوجوان، موسیقی، سینما، تئاتر، تاریخ و اسطوره و… کتاب منتشر کرده است. کتاب چ، بخش کودک و نوجوان انتشارات چشمه، از سال ۱۳۶۴ شروع به چاپ کتاب کرده است. سال‌های ابتدایی تعداد کتاب‌های چاپ‌شده بسیار اندک بود، اما رفته‌رفته روند چاپ کتاب شکلی صعودی به خود گرفت؛ تا اینکه سال ۱۳۸۸ بیش از ۲۷۰ کتاب منتشر کرد؛ کتاب‌هایی در حوزه‌های مختلف.

درباره کتاب اسم رمز، پائولین؛ خاطرات یک مامور ویژه از جنگ جهانی دوم

کتاب اسم رمز، پائولین؛ خاطرات یک مامور ویژه از جنگ جهانی دوم یکی از مستندات جذاب از تجربیات شخصی نویسنده در دوران جنگ جهانی دوم است. این کتاب به زندگی و مأموریت‌های وی به عنوان یک مأمور ویژه می‌پردازد و جزئیات فراوانی از چالش‌ها و سختی‌های آن زمان را در بر دارد. کورنیولی در این کتاب مفصلاً از تجربیات خود در جنگ جهانی دوم می‌نویسد. او به عنوان یک زن در زمان جنگ، با موانع و چالش‌های خاص خود روبرو بوده و این مسائل را به تصویر می‌کشد. این کتاب شامل توصیف مأموریت‌های مختلف کورنیولی است که به عنوان یک مأمور ویژه برای سازمان‌های اطلاعاتی مختلف انجام داده است. او از فعالیت‌های خود در پشت خطوط دشمن و نقش مهمی که در عملیات‌های جاسوسی و نیازمندی‌های اطلاعاتی داشت، می‌گوید. کتاب به نوعی به روحیه فداکاری و شجاعت زنانی که در جنگ ایفای نقش کرده‌اند، می‌پردازد و این تصویر را به دست می‌دهد که چگونه آن‌ها در کنار مردان برای آزادی و عدالت تلاش کرده‌اند. کورنیولی فراتر از گزارش‌گری صرف، به ابعاد انسانی و عاطفی جنگ نیز اشاره می‌کند، به طوری که احساسات، تردیدها و امیدها را به خوبی منتقل می‌نماید.

این کتاب علاوه بر ارزش تاریخی و مستند، به زنانگی و نقش زنان در جنگ جهانی دوم تأکید دارد و می‌تواند منبعی الهام‌بخش برای کسانی باشد که به مطالعه تاریخ، به‌ویژه تاریخ جنگ‌ها و نقش زنان در آن‌ها علاقمندند. همچنین، این کتاب به عنوان یک اثر ادبی که ترکیبی از خاطرات شخصی و تاریخ‌نگاری است، می‌تواند مورد توجه علاقه‌مندان به ادبیات جنگ و خاطرات تاریخی قرار گیرد.

خواندن کتاب اسم رمز، پائولین؛ خاطرات یک مامور ویژه از جنگ جهانی دوم  را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به همهٔ نوجوانان علاقه‌مند به ناداستان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب اسم رمز، پائولین؛ خاطرات یک مامور ویژه از جنگ جهانی دوم

«صدای مردم فرانسه در برابر آلمانی‌های اشغالگر و دولت ویشی زمانی بلند شد که اسرای فرانسوی جنگ را به شرطی با کارگران فرانسوی مبادله می‌کردند که اولاً آن کارگران در کارخانه‌های مهمات‌سازی آلمانی کار کنند و ثانیاً به اردوگاه‌های کار اجباری آلمان (اس‌تی‌او) اعزام شوند. هر چه زمان می‌گذشت، تعداد بیش‌تری از کارگران فرانسوی به آلمان فرستاده می‌شدند. در نتیجه، هر روز جوانان بیش‌تری گروه‌گروه به مناطق روستایی فرار کردند و با هم گروهک‌هایی تشکیل دادند که تشنهٔ مقابله با آلمانی‌ها بودند. این جوانان به «مَکی» معروف شدند که نام خود را از نوعی پوشش گیاهی جنگلی در جزیرهٔ فرانسوی کورسیکا گرفته بود. اکثر این گروه‌ها جذب کمیتهٔ اجراییات شدند و همین کمیته آن‌ها را سازمان‌دهی، تجهیز و مسلح کرد و آموزش‌شان داد.

از مدت‌ها پیش از شروع جنگ چنددستگی شدیدی در عرصهٔ سیاست فرانسه دیده می‌شد، و گروه‌های مقاومت، از جمله مَکی که در طول اشغال کشور پا می‌گرفتند، به‌نوعی بازتاب‌دهندهٔ همین اختلاف‌نظر بودند. شاخهٔ نظامی کمونیست‌های فرانسه «پارتیزان‌ها و رزمندگان آزاد» (اف‌تی‌پی) نام داشت. کمونیست‌های فرانسوی ابتدا علاقهٔ چندانی به مداخله در کارهای جنبش مقاومت علیه اشغالگری آلمان نداشتند، زیرا معتقد بودند جنگ حاضر جنگِ کشورهای امپریالیستی است، ولی پس از این‌که آلمان به اتحاد جماهیر شوروی اعلان جنگ داد، گروه‌های مَکی با گرایش‌های کمونیستی حسابی گُر گرفتند و مشتاق نبرد با آلمانی‌ها شدند.

در سوی دیگرِ این طیف گستردهٔ سیاسی ارتش سِری (اِی‌اس) قرار داشت که عمدتاً از اعضای سابق ارتش مغلوب فرانسه تشکیل می‌شد و به فرمانده فرانسوی ژنرال شارل دوگُل وفادار بودند. ژنرال دوگُل مخالف پذیرش آتش‌بس (قبول رسمی تسلیم) برابر آلمان بود و به همین خاطر در طول اشغال فرانسه به الگویی الهام‌بخش برای بسیاری از فرانسوی‌ها تبدیل شد. ژنرال دوگُل از مقر اصلی‌اش در لندن پیام‌های مقاومت را در رادیو مخابره می‌کرد و هم‌زمان فرماندهی نیروهای داخلهٔ فرانسوی (اف‌اف‌آی) و ریاست بخش تحت نظارت خود در کمیتهٔ اجراییات (آراف) را بر عهده داشت. قریب‌به‌اتفاق مأموران آراف از شهروندان فرانسه بودند و کمیتهٔ اجراییات این شاخه را به نحوی سازمان داده بود که مستقیم به دفتر ژنرال دوگُل پاسخ‌گو باشند. دوگُل حتی اصرار داشت کمیتهٔ اجراییات هیچ مرد یا زن اصالتاً فرانسوی را به خدمت شاخهٔ اف درنیاورد. با این‌که ژنرال در ادامه خیلی بر این خواسته اصرار نکرد، کمیته به هر ترتیب سعی داشت در خاک فرانسه از تلاقی با شاخهٔ آراف دوری کند.»