کتاب ارزشیابی در کلاس ابتدایی (اصول و شیوه ها)

کتاب ارزشیابی در کلاس ابتدایی (اصول و شیوه ها) نوشتهٔ سارا ایرل و ترجمهٔ اسماعیل حاصلی و نگین دانش دوست و مریم دانش دوست است. نشر برگ و باد این کتاب در حوزهٔ نظریه‌های آموزش و پرورش را منتشر کرده است.

درباره کتاب ارزشیابی در کلاس ابتدایی (اصول و شیوه ها)

کتاب ارزشیابی در کلاس ابتدایی (اصول و شیوه ها) (Assessment in the primary classroom) مقدمه‌ای برای ارزشیابی در مدارس ابتدایی است. هرکسی که در حرفهٔ آموزش اصول ارزیابی را برای اولین بار در نظر گرفته یا کسانی که می‌خواهند نگاه دقیقی به شیوه‌های ارزشیابی در مدرسه خود بیندازند، می‌توانند از این اثر استفاده کنند. مثال‌ها تا حد زیادی از مدارس انگلستان و ولز هستند، ولی اصول بررسی‌شده در این کتاب با هر زمینه‌ای مرتبط است. سارا ایرل در این اثر بیان کرده است که عادت کردن به یک سیستم راحت است، با این فرض که وضعیت موجود ادامه یابد چون همیشه این‌طور بوده است. با این حال، هنجارهای آموزشی می‌توانند تغییر کنند و چیزی که ضروری بود برای تعیین ضرورت مجددا ارزیابی شود. شیوه‌هایی مانند نمره‌گذاری‌های سه گانه شدن و جمع‌آوری مکرر داده‌های ارزیابی که در طول زمان در هنجارهای مورد انتظار به جای یک راهکار گاه‌به‌گاه که سیستم را بر روی جرقه‌های غیر قابل کنترل برای کاهش حجم کار ایجاد می‌کند، ساخته شده است. این اثر در نه فصل نگاشته شده که جایگاه نمره در فصل سوم بیشتر بیان می‌شود. به عقیدهٔ نویسنده ارزشیابی یک هدایتگر قدرتمند در تدریس است، بر فرهنگ مدرسه و کلاس تأثیر می گذارد، مشخص می‌کند چه چیزی چگونه آموزش داده شده و به‌‎صورت مستقیم بر تعریف معلم و شاگرد از یادگیری مؤثر است. ارزشیابی بخش مهم و پیچیده تدریس با راهبردها، اهداف و عواقب بی‌شمار است. 

خواندن کتاب ارزشیابی در کلاس ابتدایی (اصول و شیوه ها) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به معلمان دورهٔ ابتدایی و علاقه‌مندان به روان‌‎شناسی کودک پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب ارزشیابی در کلاس ابتدایی (اصول و شیوه ها)

«جواب کوتاه مسوولیت پذیری است. یک روش برای مسوولیت پذیر کردن معلمان ردیابی پیشرفت شاگردان است. اگر کودک یا گروهی از کودکان که بر اساس توقع مدیران مدرسه، معتمدین چند آکادمی یا دولت پیشرفت نکنند، زودتر شناسایی شود، زودتر مداخلاتی برای حمایت از آن‌ها ایجاد می‌شود. همچنین برای شناسایی افرادی که از پیشرفت مورد انتظار فراتر رفته‌اند، برای شناسایی دلایل احتمالی و دیدن راهبردهایی که می‌تواند تکرار یا برای حمایت از دیگران به کار رود مفید است. در این مورد، داده‌ها به روش جمعی برای حمایت از پیشرفت شاگردان استفاده می‌شوند. هارلن می‌گوید هنگام استفاده از داده‌ها به روش تکوینی و اینکه ارزشیابی جمعی بر اساس تست نمی‌تواند در روش تکوینی به کار رود، بلکه می‌تواند به شناسایی یادگیری بیشتر کمک کند هشدار می‌دهد. من می‌گویم استفاده از داده‌های ارزشیابی جمعی کار مفیدی است چون تاثیر آن بر یادگیری کودکان را دست بالا نمی‌گیریم و کار تجزیه و تحلیل معلم خیلی سخت نیست.

یک روش خوب برای کمک به معلمان برای به یادآوری اینکه داده‌ها فراتر از یک سری ارقام هستند روشی معروف به بررسی پیشرفت شاگردان است. این روش معمولاً متشکل از یک جلسه بین معلم کلاس و مدیر ارشد است که در آن در مورد پیشرفت و موفقیت کودک در کلاس صحبت می‌کنند. انجام این کار برای هر کودک زمان زیادی می‌برد، بنابراین اغلب گروه‌های خاصی مورد تمرکز قرار می‌گیرند. همچنین، معلم ممکن است شاگردانی را انتخاب کند که فکر می‌کند عملکرد ضعیفی دارند. بحث‌ها می‌تواند شامل مقایسه داده‌های ارزشیابی شاگردان یا نمونه کار در طول زمان باشد. هدف پایان جلسه راهبردهای توافق شده یا مداخلاتی هستند که برای حمایت افراد یا گروه‌هایی که به حمایت اضافه یا رویکرد جایگزین نیاز دارند است. مورد مطالعاتی ۷ یک رویکرد متفاوت را نشان می‌دهد، که در آن تیم تدریس به عنوان یک گروه بزرگتر جلسه تشکیل می‌دهند.»