کتاب مطالعات تاریخی در فرهنگ و جامعه اسلامی

کتاب الکترونیکی مطالعات تاریخی در فرهنگ و جامعه اسلامی نوشتۀ سیدمحمدهادی گرامی و سعید طاوسی مسرور و محمد رضایی مقدم و محسن گلپایگانی است و انتشارات دانشگاه بین‌المللی اهل‌بیت (ع) آن را منتشر کرده است. در کتاب مطالعات تاریخی در فرهنگ و جامعه اسلامی، مباحثی چون تاریخ و مطالعات بین‌رشته‌ای دانشگاه، تاریخ اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی در جهان اسلام مورد بررسی قرار گرفته است.

درباره کتاب مطالعات تاریخی در فرهنگ و جامعه اسلامی

موضوعات و همین‌طور کیفیت پایان‌نامه‌ها و رساله‌های تاریخی یا مرتبط با تاریخ، نشان می‌دهد که دانشجویان تاریخ و نیز سایر رشته‌های مرتبط با تاریخ مانند علوم سیاسی، علوم اجتماعی، مطالعات اسلامی و ... آشنایی لازم با مبانی نظر و مباحث روش‌شناسی تاریخ اجتماعی، ‌تاریخ فرهنگی، ‌تاریخ اندیشه، ‌جامعه‌شناسی تاریخی و ... را ندارند و این‌گونه مطالعات در کشور ما بسیار نوپاست. در پاسخ به این نیاز مدرسه بهاری روش‌شناسی مطالعات تاریخ و تمدن در بهار سال ۱۳۹۸ برنامه‌ریزی و برگزار شد. در مدرسه بهاری مباحثی در زمینهٔ تاریخ اجتماعی، جامعه‌شناسی تاریخی، تاریخ فرهنگی، تاریخ اندیشه و مطالعات تمدنی ارائه گردید. کتاب مطالعات تاریخی در فرهنگ و جامعه اسلامی، مشتمل بر گفتارهای برآمده از آن مدرسه بهاری در کنار برخی مقالات مستقل در همان حوزه‌ است. به طور مشخص، مجموعۀ پیش رو محورها و اولویت‌هایی همچون: تاریخ و مطالعات بین‌رشته‌ای در دانشگاه، تاریخ‌های مضاف: تاریخ اجتماعی، فرهنگی، تاریخ اقتصادی و مطالعات تاریخی نوپدید در تاریخ ایران و جهان اسلام و مطالعات تاریخ ایران و اسلام در غرب را هدف قرار داده است.

خواندن کتاب مطالعات تاریخی در فرهنگ و جامعه اسلامی

این کتاب برای دوستداران مباحق تاریخی و اسلامی مناسب است.

بخشی از کتاب مطالعات تاریخی در فرهنگ و جامعه اسلامی

«در مواردی که از نظرگاه مطالعات سیاسی – اجتماعی امروزه اهمیت ویژه‌ای هم دارد، ممکن است یک دین به صورت سنتی و ارتدکسی یا یک روایت غالب دینی یا مذهبی که قدرت را در جامعه‌ای در دست دارد، با پیروان سایر ادیان تعاملی سازنده و مثبت داشته و درگیر چالش‌های خشونت‌آموز با آن‌ها نباشد؛ ولی فرقه‌ای که علیه این روایت دینیِ حاکم پدید آمده، درست در همین نقطه، رویه‌ای خلاف روایت غالب در پیش گرفته باشد؛ یعنی یکی از نقاط اختلاف و منازعه فرقه با روایت غالب، در همین نوع چگونگی رفتار با پیروان ادیان دیگر یا یک دین خاص در جامعه مادر است...»