کتاب کودکی به تاراج رفته

کتاب «کودکی به تاراج رفته» نوشتۀ کاترین کوک، آدام هانیه و عاده کای و ترجمۀ صائب کریمی است و انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی آن را منتشر کرده است. این کتاب روایتگر سیاست‌های ظالمانۀ رژیم صهیونیستی برای حبس کودکان فلسطینی است.

درباره کتاب کودکی به تاراج رفته

کتاب‌های متعددی دربارۀ مسئلۀ فلسطین و رژیم صهیونیستی، چرایی و چگونگی موجودیت آن نوشته شده اما نوع رفتار این رژیم با فلسطینیان به‌ویژه کودکان کمتر موردتوجه قرار گرفته است. علی‌رغم اینکه رژیم صهیونیستی از اعضای سازمان ملل است و خود را تابع سازمان‌ها و کنوانسیون‌های بین‌المللی و حقوق بشری می‌داند، بدترین و وحشتناک‌ترین جنایت‌ها را در حق مردم بی‌دفاع و کودکان مرتکب شده و می‌شود. برای مثال کودکان فلسطینی به جرم تنها پرتاب سنگ در دادگاه‌های این رژیم به حبس‌های طولانی، پرداخت جریمه‌های سنگین محکوم و در شرایط کاملاً ضدانسانی زندان‌ها حبس می‌شوند. ۳ نویسندۀ اروپایی، عرب و یهودی کتاب کودکی به تاراج رفته را نوشته‌اند و می‌توان از آن‌ به‌عنوان اثر منصفانه و بی‌طرفانه‌ دربارۀ نقض قوانین کنوانسیون‌های حقوق بشری توسط رژیم صهیونیستی یاد کرد. هر کدام از این نویسندگان از اعضا یا داوطلبان فعال در بخش فلسطینی سازمان جهانی دفاع از کودکان بوده‌اند. کتاب کودکی به تاراج رفته وضعیت دادگاه‌ها، زندان‌ها و وکیلان فلسطینی کودکان را به طور دقیق بررسی می‌کند و به نمایش می‌گذارد.

یکی از ویژگی‌های کتاب کودکی به تاراج رفته، اتکای آن بر مشاهدات میدانی است. نویسندگان این اثر از نزدیک شاهد جنایت‌ها و قانون‌شکنی‌های رژیم صهیونیستی بودند. مصاحبه‌های مستقیم با کودکان و نوجوانان نکات زیادی دربارۀ این رژیم کودک کش نشان می‌دهد. کتاب کودکی به تاراج رفته به‌روشنی نشان می‌دهد که رژیم صهیونیستی بی‌دلیل کودکان بی‌دفاع را هدف قرار نداده است، بلکه هدف بزرگ‌تری دارد و آن سرکوب کم‌ترین و کوچک‌ترین شعله‌های اعتراض و مقاومت در دل کودکان این سرزمین است تا مبادا در آینده به جبهۀ مقاومت بپیوندند. کتاب کودکی به تاراج رفته همچنین می‌تواند مخاطبان را از شرایط دشواری که اعضای بخش فلسطینی سازمان جهانی دفاع از کودکان در آن مشغول هستند آگاه می‌کند.

خواندن کتاب کودکی به تاراج رفته را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران کتاب‌های تاریخی و علاقه‌مندان به مسئلۀ فلسطین پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب کودکی به تاراج رفته

«سه نفر دیگر وارد اتاق شدند. آن‌ها چشم‌های مرا بستند و یک‌ پارچه روی سرم کشیدند. با مشت و لگد مرا زدند. آن‌ها با یک لولۀ پلاستیکی و هر چیزی که گیرشان می‌آمد، مرا به باد کتک گرفتند. من نمی‌توانستم چیزی ببینم؛ زیرا چشمانم بسته بود. فقط ضرباتی که بر بدنم وارد می‌شد را حس می‌کردم. این جریان حدود پانزده دقیقه طول کشید. سپس از من خواستند روی یک صندلی بایستم و میله‌ای را که به دیوار بسته شده بود با دستانم بگیرم. دستانم با دستبند به میله آویزان بود، در همین شرایط صندلی را از زیر پایم کشیدند و مرا در همین حالت رها کردند.»