کتاب اغوا

کتاب اغوا نوشتهٔ جواد پویان است. انتشارات اندیشه احسان این رمان ایرانی را منتشر کرده است.

درباره کتاب اغوا

کتاب اغوا رمانی ایرانی به قلم جواد پویان است. این اثر در پنج فصل نگاشته شده که عنوان آن‌ها عبارت است از «یک الکلی آرام»، «جوانی یک داستان»، «شهرزاد وزیریان ثانی»، «انتخابات ماه ژوئن» و «خداحافظ زیبا». نویسنده در ابتدای این اثر بیان کرده است که نام‌ها و موقعیت‌ها، شخصیت‌های سیاسی، علمی، فرهنگی، احزاب و گروه‌ها و وقایع تاریخی در این رمان وجهی داستانی دارند و فاقد سندیت و ارتباط با واقعیت هستند.

خواندن کتاب اغوا را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران داستان‌های ایرانی و علاقه‌مندان به قالب رمان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب اغوا

«سی سال از آن دوران می‌گذرد که مهمترین واثر بخش‌ترین دوران پیشرفت تکنولوؤی وتبعات آن برجوامع مختلف اتفاقا درمیانه این سی سال قرار دارد وان عصر ارتباطات است وعصر غلبه علم. به عنوان نمونه فقط در علم شیمی دستاوردهای دهه هشتاد ۱۹۸۰-۱۹۹۰ برابر با کل یافته‌های علم شیمی است از دوران طلایی یونان تا روزهای پایانی سال ۱۹۹۹. از تبعات فوری وانی انقلاب ارتباطات، برداشته شدن مرز بین فرهنگهاست که تا کنون براساس موانع طبیعی، اقلیمی وجمعیت شناسی شکل می‌گرفته است. پیش بینی‌های ادرنور، یورکهایمر واصحاب حلقه فرانکفورت در صنعت فرهنگ سازی بلافاصله به وقوع پیوست و حاصل در هم امیختگی فرهنگ شمال وجنوب برداشته شدن درون وبرون روانشناختی اجتماعی جوامع جنوب/ شرق است و تحمیل یک شتاب تاریخی به این جوامع... جوامع شرقی با شتابی بسیار تندتر در بدست آوردن ماشین وپل و کارخانه و کامپیوتر شخصی اشتیاق دسترسی به فرهنگی را داشتند که در بسط زیر وبم کمابیش راز الوده سکس خودرا گسترش می‌داد... بدون انکه این جوامع شرق /جنوب انقلاب جنسی کشورهای غربی را در بعد از جنگ دوم را گذرانده باشند... اکنون دسترسی به تبعات انقلاب جنسی که در دهه شصت از کشورهای اروپای شمالی اغاز وبسرعت تا غرب امریکا را در نوردید نه تنها درکشور ما بلکه در دور افتاده‌ترین روستاهای کشورهای افریقایی از طریق نت وماهواره امکان پذیرشده است... اگر حاشیه پردازی را مختصر کنیم ومورد را به جامعه ایران محدود کنیم اثر این تحولات به راحتی وسادگی در مقابل نه تنها محققان که افراد عادی قابل مشاهده و آشکار است. مطابق با امارهای رسمی وغیر رسمی و داده‌های جامعه شناسی از تحقیقات میدانی، چه توسط محققین داخل ایران وچه خارج نشان دهنده انتشار ارزش‌ها وضد ارزش‌هایی است که تا قبل ازاین دوران شاخص تعیین گروه بندی زیر گروه‌های جامعه ایران است. به عنوان مثال برنداشتن ابرو دخترها تا ازدواج در به جز گروه اول جامعه یا آنچه که به first class در زبان عامیانه انگلیسی مشهور است در دوران به وقوع پیوستن انقلاب ۵۷ در بقیه زیر گروه‌های جامعه یک ارزش محسوب می‌شد... اما در جامعه کنونی ایران جز در گروه هایی که تعلقات مذهبی سیاسی مرتبط با امر حکومت گردانی آنها از بقیه گروه‌ها متمایز می‌کند این ارزش به ضد ارزش تغییر یافته است. دوم ایران دارای بالاترین سطح واردات در لوازم ارایش در دنیاست و اینکه به گفته خود مسئولین جمهوری اسلامی بیش از هفتاد درصد دخترا ن مقطع دبیرستان با جنس مخالف... ... . به گمان من، و وقتی از نقطه نظر روان شناسی اجتماعی به آن نگاه می‌کنیم آنچه که جنبش کنونی را از ماجراهای منتهی به انقلاب ۵۷ ماهیتا جدا می‌کند بر داشته شدن دیوار بین درون وبیرون جامعه ایران است. انقلاب ۵۷ برجدایی درون وبرون ناخودگاه وخوداگاه جامعه استوار بود که می‌توان در جنبه فرهنگیش به تبعات مدرنیسم ناشی از دلارهای نفتی اشاره کرد که می‌بایست در بافت نیمه فئودالی نیمه روستایی که تا محلات متوسط نشین شهرهای بزرگ ما گسترش می‌یافت، یافت. پایه‌های این مدرنیسم در جنبه‌های فرهنگی تبعات انقلابات جنسی در دهه‌های بعداز جنگ دوم بود و آن ازاد سازی نیروها وپتانسیل‌هایی بود ناشی از رمز زدایی از جنسیت وتبعات مترتب بران در کلیه شئون اجتماعی وفردی. در مقابل آنچه بار جنبش را حمل می‌کرد مذهب بود که به دور پرهیز وترس وغلبه برنفس شکل می‌گیرد و انسجام می‌یابد. نوعی تقابل در رهایی یا به چنگ گرفتن نیروهای ذخیره شده در نفس اماره یا ناخوداگاهی که بر شکل اگاهانه روان ووجود فرد حاکم است.»