کتاب مادر کافی باشیم نه کامل!

کتاب الکترونیکی مادر کافی باشیم نه کامل! نوشتهٔ جو فراست با ترجمهٔ ساقی اکبری از انتشارات ملینا است. این کتاب روش‌های ساده و کاربردی برای سلامت روانی، جسمانی و عاطفی و تربیت کودکان به والدین ارائه نموده است.

درباره کتاب مادر کافی باشیم نه کامل!

کتاب مادر کافی باشیم نه کامل! درباره ضرورت آگاهی از تربیت کودک است؛ زیرا امروزه مردم از اهمیت تربیت کودک در سال‌های اولیهٔ زندگی او و تأثیر آن بر آینده کودک آگاهی یافته‌اند. در حال حاضر تربیت کودک و آموزش به پدر و مادر پدیدهٔ جدیدی است و بزرگ کردن کودک امر دشواری شده است. والدین از نافرمانی فرزندانشان ناراضی هستند و انتظار دارند آن‌ها مطابق میل پدر و مادر رفتار کنند.‌ والدین درک درستی از مفاهیمی مثل نظم و رفتار خوب و ناشایست ندارند و از روش‌های بسیار ساده و کاربردی تربیت کودک بی‌اطلاع هستند. والدین باید توجه داشته باشند که کودکان از لحاظ شخصیتی با یکدیگر متفاوت هستند و به‌کارگیری روش‌های تربیتی باید بر اساس ویژگی‌های کودک باشد و باید بدانند که از کدام روش استفاده کنند تا به نتیجه مطلوب برسند، و کدام شیوه برای کودک سودمند است؛ چون والدین خودشان در شکل‌گیری رفتار خوب یا بد فرزندشان نقش مهمی دارند. در واقع والدین الگوی فرزندان هستند. یکی از اصول مهم تربیتی، نظم دادن به کودکان است که اغلب برای والدین ایرانی کاری بسیار دشوار است. والدین باید توجه داشته باشند که برای آموختن نظم به کودک تعریف و تمجید از او نقش اساسی دارد و پس از تعیین مقررات باید در رعایت آن قاطع باشند. والدین با تصور اینکه علاقه فرزندشان به آن‌ها کم خواهد شد، از قوانینی که تعیین کرده‌اند، کوتاه می‌آیند که این کار باعث کاهش قدرت نظارت پدر و مادر می‌شود، به طوری که در خانه کسی قادر به کنترل رفتارهای نادرست کودک نخواهد بود و فرزند سالاری در خانه حاکم خواهد شد که خلاف اصول تربیتی است. والدین قول‌هایی که به کودکان می‌دهند باید متناسب با شرایط خودشان و فرزندشان باشد و در قبال آن‌ها پایبند و متعهد باشند. امروزه تربیت کودکان از نسل‌های گذشته دشوارتر شده؛ زیرا خانواده‌های گسترده که چندین نسل در کنار هم زندگی می‌کرده‌اند تبدیل به خانواده‌های کوچک شده‌اند که فقط پدر و مادر و فرزندان در کنار هم حضور دارند و علاوه بر آن موضوع شاغل بودن مادران، مشکلات مربوط به تربیت کودک را افزایش داده است. چون در گذشته تعداد بچه‌های یک خانواده زیاد بوده، تعداد همبازی زیادی داشته‌اند، فضای خانواده‌ها بسیار عاطفی بوده و بچه‌ها همه چیز را با هم تقسیم می‌کرده‌اند، در نتیجه بچه‌ها کمتر در محور خانواده قرار می‌گرفته‌اند. امروزه تعداد فرزندان کمتر است و امکانات موجود صرف تعداد کمتری میشود؛ ولی کمبود همبازی دارند و تمرکز و توجه بیش از حد والدین، آن‌ها را به کودکانی لوس و پر توقع تبدیل کرده است. گسترش سریع فناوری، اینترنت، تلویزیون و سایر رسانه‌ها، والدین را با چالش‌های جدی‌تری مواجه کرده است. موضوع تربیت فرزند امری پایان‌ناپذیر است، ولی پنج سال اول زندگی زیربنای شخصیت او در سال‌های بعدی زندگی اوست. بسیاری از مشکلات کودکان در سال‌های بعد از عملکرد و تربیت نادرست پدر و مادر در پنج سال اول زندگی آن‌هاست. والدین اگر خودشان را خوب تربیت کنند، از رفتار فرزندانشان لذت خواهند برد. 

کتاب مادر کافی باشیم نه کامل! روش‌های ساده و کاربردی برای والدین ارائه کرده است. روش‌هایی که به سلامت روانی، جسمانی و عاطفی کودکان صدمه نمی‌زند. تحسین و پاداش، ثبات قدم و استمرار، برقراری روال معین، حدّ و حدود و خط قرمزها، نظم، هشدارها، انتظارها، محدودیت‌ها، مسئولیت‌پذیری و آسودگی خیال و آرامش ده قانون مهم اصول تربیتی هستند و بیشترین کارآمدی را برای والدین دارند. پدر و مادرها از فرزندان انتظار واقعی داشته باشند، بی دلیل نگران رشد آن‌ها نباشند، آن‌ها را با دیگران مقایسه نکنند تا دچار اضطراب بی‌مورد نشوند. کودکان توانایی تصمیم‌گیری و انتخاب ندارند بنابراین درک گفتگوی منطقی برای آن‌ها دشوار است. والدین همانطور که از کودک شش ماهه توقع راه رفتن ندارند، نباید از کودکی که تازه شروع به تکلم کرده، توقع رفتار اجتماعی داشته باشند. آشنایی با چگونگی رشد و تکامل کودکان چه از نظر ذهنی و چه از نظر جسمی به والدین کمک میکند تا نیازهای کودک را به درستی و در زمان مناسب برآورده کنند. تلاش برای نظم به کودک در شش ماه اول زندگی‌اش، کاری بیهوده بوده و در تربیت آنان نقشی نخواهد داشت، بنابراین اگر مادر در ماه‌های اول به گریه نوزاد واکنش نشان دهد، او را لوس نمی‌کند، بلکه طعم گرمای محبت مادرانه را به او می‌چشاند. اگر به جای توجه، او را رها کنید، در واقع به او پیام می‌دهید که به نیازهای او اهمیتی نمی‌دهید. والدین بایستی ارتباط خود را با کودک حفظ کنند؛ زیرا آن‌ها از شنیدن و دیدن چهره پدر و مادر لذت می‌برند. والدین باید شرایط را کنترل کنند تا بتوانند برای ساعت شیر نوزاد و استراحت خودشان برنامه‌ریزی خوبی داشته باشند. نوزادان و شیرخواران به مراقبت‌های از قبیل شیردهی، تعویض لباس کهنه و یا پوشک و حمام کردن نیاز دارند. بوسیدن، در آغوش گرفتن، ماساژ دادن، نوازش کودک، لمس صورت مادر، آهنگ و لحن صدای مادر و قرار دادن اشیاء و وسایل رنگارنگ در نزدیکی کودک مایهٔ لذت نوزاد می‌شود. از شش ماهگی تا هجده ماهگی که کودک شروع به راه رفتن و کشف دنیای اطراف خود می‌کند، باید خانه را امن کرد و اقدامات بهداشتی بیشتری را در نظر گرفت.‌ والدین نمی‌توانند به کودک خود رعایت انضباط و حرف شنوی را بیاموزند، اما می‌توانند مانع انجام برخی کارهای او شوند. کودکان تا پیش از دو سالگی، کلمات و توضیح والدین را درک نمی‌کنند، ولی از پیام‌های غیر کلامی آنان، حالت چهره، لحن صدا و نوع نگاه پیام مادر را دریافت خواهند کرد، برای مثال بچه‌ها به آسانی جدّی بودن والدین را کاملاً متوجه می‌شوند. مادران باید از هر فرصتی برای استراحت استفاده کنند، از همسر، دوستان، مادر و سایرین برای انجام امور خانه و امور مربوط به کودک کمک بگیرند، آراسته باشند و به ظاهرشان رسیدگی کنند و وقت مشخصی را برای همسر و فرزندان دیگر در نظر بگیرند تا موجب حسادت و رنجش آن‌ها هم نشوند.

برخی از فصل های کتاب مادر کافی باشیم نه کامل! عبارت‌اند از «ده قانون (فرمان) اصلی تربیت»، «مراحل رشد»، «از تولّد تا شش ماهگی»، «شش تا هجده ماهگی»، «دوست یابی»، «ایمنی»، «واقع بین باشید»، «ثبات قدم داشته باشید»، «رفتارهای ممنوع»، «آرامش»، «کودکان نوپا»، «بازی کودکان با یکدیگر» و «تفریح خانوادگی».

خواندن کتاب مادر کافی باشیم نه کامل را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به همهٔ پدر و مادرها پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب مادر کافی باشیم نه کامل

«ده قاتون تربیت، مهم‌ترین اصول تربیتی هستند که بیشترین کارآمدی را دارند و در اکثر موارد صدق می‌کنند. ۱- تحسین و پاداش: بهترین پاداش برای کودکان تعریف، تمجید، تحسین و محبت شماست. استفاده از اسباب بازی و خوراکی‌های متنوع برای پاداش به کودکان الزامی نیست. شاید استفاده از تابلوی ساده‌ای که در آن‌ها رفتار خوب فرزندتان را با یک ستاره پاداش دهید، مؤثرترین تمجید از وی باشد. ۲- ثبات قدم و استمرار: وقتی مقرراتی را برای کودکتان تعیین می‌کنید، نباید آن را به سادگی تغییر دهید. اغلب والدین برای برقراری آرامش در خانه و یا پایان دادن به گریه فرزندشان، قوانین را نقض می‌کنند اما اگر قاعده‌ای را تعیین کردید، هیچ‌کس - پرستار بچه،‌ همسرتان و حتی خود شما - نباید آن را نقد کند و همگی باید آن را محترم بشمارید. قانون وقتی قانون است که همه آن را رعایت کنند و در برابر آن مطیع باشند. اگر در جامعه امروزی ما رعایت قانون نهادینه نشده به این علت است که والدین قواعد مناسبی تعیین نکرده‌اند و آن‌ها را زیر پا گذاشته اند.»