کتاب کمی بی شعور باشیم

کتاب کمی بی شعور باشیم نوشته ناصر پروانی و انتشارات گرایش تازه آن را منتشر کرده است. این کتاب مقوله موفقیت و خودباوری در حوزه روانشناسی را بررسی می‌کند.

در‌باره کتاب کمی بی شعور باشیم

کتاب کمی بی‌شعور باشیم راه و رسم زندگی، موفقیت و خودباوری را در حوزه روانشناسی عمومی بررسی می‌کند. آینده‌نگاری در روابط و پرهیز از روابط مبهم و عدم ورود به روابط حاشیه‌دار از مسائلی محسوب می‌شود که برای یک زندگی موفق لازم هستند. هرکسی باید یاد بگیرد که در هر موقعیتی تصمیم درست را بگیرد و در روابطش به مثابه ابزار دیگران نباشد. 

زیاده روی در محبت کردن و بذل بخشایش به دیگران تا آنجا که فرد نیاز های اولیه و حیاتی خودش را به خاطر دیگران فراموش کند، نوعی عمر فروشی و آسایش فروشی به حساب می‌آید که همیشه مورد نقد و ایراد بوده است.

هرچند که در تمام جوامع بشری، نوع دوستی و شرافت نشانه کمال عقل و احساس و نماد شعور انسان ها به حساب می‌آید، ولی هنگامی که به خاطر ایثار و از خود‌گذشتگی برای دیگران فرصت‌های زندگی را از خود دریغ کنیم و به زعم نویسنده به آچار فرانسه دیگران تبدیل شویم، امکان یک زندگی نرمال و طبیعی را از خود سلب می‌نماییم.

در تقابل عشق و عقل، مقوله‌های خود دوستی و دیگر دوستی، در مسیر زندگی هر فرد چالش های اجتناب ناپذیری شامل عوامل بیرونی و طبیعی وجود دارند که چگونگی رسیدن به مقصد را تعیین می‌کنند. باید از مسیر زندگی و اشتیاق به مقصد لذت ببریم. پس با لذت بردن از مسیر زندگی و اشتیاق رسیدن به مقصد می‌توانیم تعادلی زیبا در زندگی ایجاد کنیم.

کتاب بی شعوری نقدی بر روش زندگی سراسر احساسی است که با رویکردی انگیزشی و بهره جستن از مفاهیم روانشناسی فردی تألیف شده است.

فهرست کتاب کمی بی شعور باشیم از این قرار است:

مقدمه

فصل لازم

جرم با شعوری!!!

زجر دوستی

سرطان ذهنی مقدماتی

برای همه پدرم برای خودم بی پدر

بگذریم ....اول

ابزار اول؛ آچار فرانسه

اکسیر مقدماتی

غرور خصلتی که کم رنگش زیباست!

هوا نباشیم

فصل بهتر است بخوانم

سرطان ذهنی اول

بگذریم ... دوم

اکسیر اول

آینده‌نگاری در روابط

پایان‌طلبی

پرهیز از روابط مبهم و عدم ورود به روابط حاشیه‌دار

جبران خواهی

فصل پالایش ذهن

ابزار سوم؛ دسته کلید

جا کلیدی

سوییچ اتومبیل

بگذریم ... سوم

سرطان ذهنی دوم

اولویت بعدی

اکسیر دوم

از قفل اتاق خواب باید شروع کرد

من مالک وقتم هستم

قفل‌گشایی متقابل

بگذریم ... چهارم

فصل بی‌تردیدی

ابزار چهارم؛ نردبان

بگذریم ... پنجم

بالا روندگان

سرطان ذهنی سوم

اصالت

من همراه آن‌ها نمی‌روم

اکسیر سوم

من یک مدادرنگی کامل نیستم

من زیبا هستم

جای درست کجاست؟

فصل متفاوت و شاید فصل تغییر

دردهای بی‌انتظار

ادامه‌ی روز

ابزار پنجم؛ چسب زخم

چسب زخم نباشیم

بگذریم ... ششم

سرطان ذهنی چهارم

اکسیر چهارم

من برای خودم پیر می‌شوم

من مهمان همه‌ی مهمانی‌ها هستم

من خودم، خودم را تعویض می‌کنم

حتی اگر چسب زخم هم باشم اندازه و توان محدودی دارم

فصل بی‌فصلی

مثلث(امتحان، انتخاب، امتداد)

نتیجه نگیری

خواندن کتاب کمی بی شعور باشیم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به کسانی که به کتاب‌های روانشناسی علاقه‌مند هستند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب کمی بی شعور باشیم

«در محل کارم نگهبان جلوی در از من خواهش کرد با مدیر ارشد سازمان برای جا به جایی‌اش صحبت کنم، داخل آسانسور نیروی واحد خدمات تقاضا کرد تا با مدیر رفاهی برای وامش صحبت و رایزنی کنم. مسئول دفترم هم از من خواست برای ثبت نام فرزندش در یک مدرسه بهتر آشنا یا مسیری پیدا کنم. بی‌شک تمامی پرسنل زیرمجموعه مستقیم من نیز از من تقاضای افزایش حقوق و اضافه‌کاری و ارتقا شغلی داشتند. 

تلفن‌های کلافه کننده، هر ثانیه به من یادآوری می کرد که من! من! ابزاری هستم برای حل و گره گشایی و رفع موانع همه. به داخل جعبه ابزار برگشتم. انگار دفتر کارم شبیه جعبه ابزار شده بود و هر لحظه شخصی حضوری یا تلفنی با باز کردن در اتاقم گویی در جعبه ابزار را گشوده و خیلی با اعتماد به نفس و طلبکارانه چنگ انداخته و آچار فرانسه را برداشته و برای حل مشکلی مثل باز کردن یک پیچ یا بستن پیچ دیگری یا حتی اهرم کردن استفاده‌ام می‌کند. انگار بعد از مدتی آچار فرانسه به عنوان پوش دهنده وظیفه بسیاری از ابزارآلات عملی را نداشت و دوباره با خشونت به داخل جعبه پرت می‌شود تا در زمان دیگری طلبکارانه فراخوانده شود. درست بود. آچار بودم. آچار فرانسه! مردی برای تمام فصول. مردی برای تمام قصور و مردی برای مسیر عبور. همه من را می‌خواستند برای نقشم، همه من را دوست داشتند برای رفتارهای آچار فرانسه گونه‌ام و دردناک‌تر این که نوع عملکرد من خواسته یا ناخواسته این موضوع را به اطرافیانم القا می‌کرد که من را به خاطر خدمات ابزار گونه‌ام بخواهند. »