کتاب تا مرز فضانوردشدن

کتاب «تا مرز فضانورد شدن» نوشتۀ تانیا لی استون و ترجمۀ فرزانه یوسفی است و کتاب چ آن را منتشر کرده است. تا مرز فضانوردشدن روایت واقعی ۱۳ زن فضانوردی است که الهام‌بخش دختران جوان شدند. 

درباره کتاب تا مرز فضانورد شدن

تا مرز فضانوردشدن روایت شکستن مرزهاست. زمانی که آمریکا ناسا را در سال ۱۹۵۸ تشکیل داد، یک قانون نانوشته در آنجا وجود داشت؛ فضانوردان باید مرد و سفیدپوست باشند! تا مرز فضانورد شدن داستان واقعی ۱۳ زنی است که نه تنها سرسخت‌تر تر از مردان بودند بلکه ثابت کردند آن‌قدر شجاعت دارند که حتی حکومت را به چالش بکشند. این زنان آزمایش‌هایی را از سرگذراندند که شبیه آزمایش های فضانوردان عطارد بود اما از سفر آن ها جلوگیری شد. تعصب، حسادت و یادداشت یکی از مردان قدرتمند واشنگتن جلوی سفر آن‌ها را گرفت. آن‌ها درواقع هرگز بخشی از برنامۀ فضایی عطارد نبودند اما در نهایت الهام بخش و الگوی زنان جوان تر شدند و به آن‌ها این قدرت و جسارت را دادند تا بتوانند به آسمان بروند. تا مرز فضانورد شدن داستان پیشگامان واقعی عصر فضانوردی است.

تا مرز فضانوردشدن داستان‌های زندگی افرادی را نشان می‌دهد اما نه به سبک زندگی‌نامه‌های مرسوم. ‌داستانی دربارۀ اینکه چطور چند زن فضانورد شدند، یک اثر تاریخی که زندگی‌نامه هم محسوب می‌شود. تانیا لی استون نویسندۀ کتاب تا مرز فضانورد شدن برای نوشتن یک روایت دربارۀ عطارد تصمیم گرفت تا داستان زندگی ۱۳ زن را روایت کند، زنانی که تا مرز فضانورد شدن به معنای واقعی رفتند. ترکیب روایت تاریخی و زندگی‌نامه کتاب را به یک اثر مهم تبدیل کرده است.

کتاب تا مرز فضانوردشدن ۱۲ فصل دارد. عناوین فصل های کتاب عبارت است از: « سی و هشت سال شمارش معکوس»، « بی معطلی پیشنهاد را پذیرفتم»، « آزمایش بی معنا»، « مامان به ماه می رود!»، «آن قدر خوب که باورش سخت است»، «با ناراحتی به اطلاع می رسانم...»، «بگذارید همین حالا جلوش را بگیریم!»، «مسئول اجرای این برنامه منم، نه جری کاب!»، «مردان به جنگ می روند و مبارزه می کنند و هواپیماها را به پرواز درمی آورند»، «ناسا هرگز قصد نداشت آن زن ها را به فضا بفرستد»،« می خواهیم ببینیم یک زن اتوبوس می راند، نه که روی صندلی عقب بنشیند»، «من شاهد زند ه ای هستم که نشان می دهد رؤیاها به حقیقت می پیوندد».

خواندن کتاب تا مرز فضانورد شدن را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به نوجوانان و جوانان خصوصاً دخترانی که رؤیاهای زیادی در سر دارند پیشنهاد می کنیم. 

بخشی از کتاب تا مرز فضانورد شدن

«زنی تنها، دور از جمعیت، ایستاده است. مضطرب، هیجان‌زده، بی‌طاقت، به جلو و عقب قدم می‌زند. از پشت نمی‌شود فهمید چندساله است. از ژاکت چرمی قهوه‌ای‌رنگ و رو رفته و موهای دم‌اسبی بلوندش چیزی پیدا نیست. اما اگر برمی‌گشت و به صف زنانی که پشت سرش در جایگاه تماشاگران نشسته بودند نگاهی می‌انداخت، می‌شد خطوطی را دید که زمان بر صورتش انداخته و لبخندی که رنگ اندوه دارد. اگرچه زنان پشت سرش مثل خواهرهای صمیمی نزدیک هم نشسته‌اند، زیرزیرکی می‌خندند، گاهی با هم شوخی می‌کنند و نگاه‌های معنادار به هم می‌اندازند، به او ربطی ندارد. آن‌ها نیاز او را به‌تنهایی درک می‌کنند. موقعیت فعلی برای همه حساس است، اما شاید برای جِری کاب، به طور ویژه حساس‌تر. جِری بود که آنها را ترغیب و راهنمایی کرد تا رؤیاهایشان را زندگی کنند. جِری بود که از ابتدا باورداشت آن‌ها در این ماجرا شانسی دارند. جِری که هنوز، تا همین امروز، در حال مبارزه برای تحقق رؤیایش است.»