کتاب چهار فصل عاشقی وی وال دی

کتاب چهار فصل عاشقی وی وال دی نوشتۀ احد حاجی علیپور است. نشر مهاجر این نمایشنامه را روانۀ بازار کرده است. این کتاب از سری مجموعۀ «نمایشنامه‌های یک قدم تا برزخ ابدی» است.

درباره کتاب چهار فصل عاشقی وی وال دی

احد حاجی علیپور در کتاب چهار فصل عاشقی وی وال دی بر روی دو رویکرد مهم یعنی توجه به جنبه‌های روان‌شناختی و جامعه‌شناسی تمرکز کرده است. این دو رویکرد می‌تواند علل بروز برخی از رفتارها را تا حدودی برای ما روشن سازد. این نمایشنامه بیش از سه پرده دارد و هر پرده حدود ۳۰ دقیقه طول می‌کشد. بیشتر این اتفاقات در اتاقی سفیدرنگ که یک لامپ روشن از وسط آن آویزان است، اتفاق می‌افتد. «ویوالدی» در سال ۱۶۷۸ در ونیز پایتخت جمهوری ونیز به دنیا آمد. او یکی از مشهورترین آهنگسازان دوران باروک و نوازندهٔ چیره‌دست ویولن بود. او در سال ۱۷۴۱ در ۶۳سالگی بر اثر عفونت داخلی درگذشت و در شهر وين در محلی كه امروز محل دانشگاه فنی اين شهر است به خاک سپرده شد.

می‌دانیم که نمایشنامه متنی است که برای اجرا بر روی صحنه و یا هر مکان دیگری نوشته می‌شود. هر چند این قالب ادبی شباهت‌هایی به فیلم‌نامه، رمان و داستان دارد، شکل و فرم و رسانه‌ای جداگانه و مستقل محسوب می‌شود. نخستین نمایشنامه‌های موجود از دوران باستان و یونان باقی‌مانده‌اند. نمایشنامه‌ها در ساختارها و شکل‌های گوناگون نوشته می‌شوند، اما وجه اشتراک همهٔ آن‌ها ارائهٔ نقشهٔ راهی به کارگردان و بازیگران برای اجرا است. بعضی از نمایشنامه‌ها تنها برای خواندن نوشته می‌شوند؛ این دسته از متن‌های نمایشی را کلوزِت (Closet) نامیده‌اند. از مشهورترین نمایشنامه‌نویس‌های غیرایرانی می‌توان به «آیسخولوس»، «سوفوکل»، «اوریپید» (یونان باستان)، «شکسپیر»، «هارولد پینتر» (انگلستان)، «مولیر» (فرانسه)، «هنریک ایبسن» (نروژ)، «آگوست استریندبرگ» (سوئد)، «برتولت برشت» (آلمان)، «ساموئل بکت» (ایرلند) و «یوجین اونیل» (آمریکا) اشاره کرد. نام برخی از نمایشنامه‌نویس‌های ایرانی نیز «بهرام بیضائی»، «عباس نعل‌بندیان»، «اکبر رادی»، «غلامحسین ساعدی»، «بهمن فُرسی»، «محسن یلفانی»، «نغمه ثمینی»، «محمد رضایی راد»، «محمد یعقوبی»، «محمد رحمانیان»، «علیرضا نادری» و «محمد چرمشیر» بوده است.

خواندن کتاب چهار فصل عاشقی وی وال دی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران نمایشنامه پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب چهار فصل عاشقی وی وال دی

«صحنه: یک اتاق به رنگ سفید سیم برقی با یک سرپیچ و یک لامپ آویزان بر وسط سقف آن با تک‌پنجره‌ای رو به بهار، گلدانی با گل‌های مصنوعی و رنگ‌پریده نیز چشم را آزار می‌دهد.

(توضیح مهم با باز و بسته‌شدن این پنجره در چهار قسمت چهارفصل، نسیم مرتبط با فصل و زمان خاص آن باید با ترفندی احساس گردد.)

روبروی پنجره تخت یک بیمار به‌گونه‌ای قرار گرفته است که نگاه مستقیم او رو به پنجره است. در کنار تخت وسایلی برای رفع نیازهای بیمار از جمله ظرف تخلیهٔ ادرار دیده می‌شود روی میز پایین تخت و مقابل چشمان مرد عکس دونفرهٔ او در لباس نظامی بر تن با همسرش و چند جلد کتاب بر روی آن دیده می‌شود.

در روشنایی موضعی صحنه، حرکت گهوارهٔ نیوتن را برای لحظاتی می‌بینیم و صدای آن را می‌شنویم صحنه تاریک می‌شود و صدای گوی‌های گهوارهٔ نیوتن نیز قطع می‌شود. در تاریکی صحنه برای لحظاتی صداهای بسیار دور، گنگ و مبهم از جنگ شنیده می‌شود. در پس‌صحنه و روی پردهٔ، سفید پلک‌زدن مردی را می‌بینیم روی تخت دراز کشیده و به سقف اتاق خیره شده است. پس از دقایقی طولانی، با بسته‌شدن چشم‌های مرد پردهٔ سفید و به دنبال آن، کل صحنه از نگاه مرد تاریک می‌شود. مرد لحظه‌ای سر از بالش خود بلند می‌کند و به عکس خیره می‌شود و دوباره سر بر بالش خود می‌گذارد. از کنار دست خود بیسکویتی را برداشته و در دهان خود می‌گذارد. سپس کمی آب در لیوان ریخته و می‌نوشد. لحظه‌ای بعد گویی به‌یک‌باره احساس پر بودن مثانه و داشتن ادرار او را آزار می‌دهد با عجله دست خود را به سمت ظرف ادرار می‌برد دور بودن ظرف ادرار او را اذیت می. کند تلاش مرد برای رسیدن به ظرف زمانی به نتیجه می‌رسد که دیگر جایش را خیس کرده است.»