کتاب ای کاش وقتی بیست ساله بودم، می دانستم

کتاب ای کاش وقتی بیست ساله بودم، می‌ دانستم نوشتۀ تینا سیلیج و ترجمۀ محمدجواد شجاعی و حاصل ویراستاری نسرین نظری راد است. انتشارات آتیسا این کتاب راهنما را روانۀ بازار کرده است. این کتاب حاوی دوره‌ای کوتاه برای یافتن جایگاه واقعی در این جهان است.

درباره کتاب ای کاش وقتی بیست ساله بودم، می‌ دانستم

کتاب ای کاش وقتی بیست ساله بودم، می‌ دانستم بر اساس داستان‌هایی از موفقیت و شکست نوشته شده است؛ داستان‌هایی که نویسنده در کلاس‌های درس خود به‌عنوان استاد دانشگاه و پیش از آن به‌عنوان پژوهشگر، کارآفرین و مشاور مدیریتی تجربه کرده است و داستان‌هایی که کارآفرینان، مربیان، مدیران و... برای او تعریف کرده‌اند. فصل‌های این کتاب طوری طراحی شده‌اند که شما را به چالش بکشند تا خودتان و دنیا را با نگاهی تازه ببینید.  در این کتاب به پرسش‌های زیر پاسخ داده می‌شود:

۱. یک کارآفرین موفق باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد؟

۲. خلاقیت چگونه باعث تولید ارزش می‌شود؟

۳. چگونه بهترین و مناسب‌ترین شغل را برای خودمان پیدا کنیم؟

خواندن کتاب ای کاش وقتی بیست ساله بودم، می‌ دانستم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به علاقه‌مندان به چالش و یادگیری در زندگی پیشنهاد می‌کنیم؛ البته این کتاب مناسب همۀ جوانان است.

درباره تینا سیلیگ

تینا سیلیگ نویسنده، مدرس و کارآفرینی آمریکایی است که در سال ۱۹۵۸ در فیلادلفیا متولد شده است. او که شهرت بسیاری بابت کتاب‌هایش در زمینهٔ ابتکار و خلاقیت کسب کرده است، از اعضای دانشگاه استنفورد بوده است. او مدرک دکترای خود در رشتهٔ علوم عصبی را از دانشکدهٔ پزشکی دانشگاه استنفورد دریافت کرده است و مدتی را به مطالعهٔ نوروپلاستی در این دانشگاه مشغول بوده است. سیلیگ به‌عنوان یکی از اولین مشاغلش به‌صورت حرفه‌ای، مشاورهٔ مدیریت در شرکت «بوز آلن همیلتون» را انتخاب کرد، اما در کنارش به کار نویسندگی ادامه داد تا اینکه موفق شد در سال ۱۹۹۱ اولین اثرش را در اختیار علاقه‌مندان قرار دهد. هم‌زمان با نگارش آثارش، کنجکاو شد تا درمورد فروش کتاب‌ها بیشتر بداند؛ ازاین‌رو با بررسی‌های مختلفی که در این حوزه داشت توانست با کمک گروهی از طراحان گرافیک و مهندسان، یک سیستم چندرسانه‌ای را برپا کند که توسط آن، مشتریان می‌توانستند کتاب‌های دلخواهشان را شناسایی کرده و مورداستفاده قرار دهند؛ سیستمی که بعدها در سال ۱۹۹۳ توسط خود سیلیگ به فروش رفت.

بخشی از کتاب ای کاش وقتی بیست ساله بودم، می‌ دانستم

«طی می‌کنند که نتیجه آن رسوب پروتئین غیرطبیعی است. شایان‌ذکر است که یافته‌های مولکولی شاخص به‌خودی‌خود الزاماً عامل بیماری زمینه‌ای و علایم بالینی نیستند. بلکه آن‌ها ممکن است پاسخی به فرایندهای بیماری‌زا باشند هرچند که در پاره‌ای از مراحل یافته‌های مولکولی شاخص ممکن است واقعاً در پیشرفت بیماری تأثیرگذار باشند. اما این واقعیت پذیرفته شده که بیماری‌های کاملاً متمایز از یکدیگر وجود دارند؛ در بسیاری از موارد به چالش کشیده شده است آنچه که ما را در پذیرش موضوع به تردید انداخته، ایــن حقیقت است که هرچند بیماری‌های متفاوتی وجود دارند؛ اما این بیماری‌ها ویژگی‌هایی همپوشان را نیز نشان می‌دهند. از طرف دیگر این ایده که بیماری‌های مجزای از یکدیگر وجود ندارند و بیماری‌های مخرب نورونی پیوستاری هستند که در آن تنوع فراوانی در علایم بالینی و ویژگی‌های پاتولوژیک از موردی به مورد دیگر وجود دارد و این امکان را فراهم می‌سازد که بتوان آنها را به شکل یک کل در نظر گرفت با دانش کنونی چندان سازگاری ندارد مگر اینکه به این بیماری‌ها به شکل نقاطی از یک پیوستار چندبعدی نگاه کنیم.

واقعیت این است که اکنون هیچ یک از نظام‌های طبقه‌بندی به‌دوراز تعاریف غیرعلمی نیستند و همه آنها در معرض آسیب‌های ناشی از فرض و گمان قرار دارند. با نگاهی موشکافانه به پاتولوژی این بیماری‌ها که در سرتاسر این طیف دیده می‌شود؛ نه‌تنها رسوب پروتئین‌های غیرطبیعی آشکار است؛ بلکه شواهد گسترده‌ای مبنی بر یک واکنش التهابی مزمن بنیادین نیز به چشم می‌خورد. ویژگی‌های این واکنش التهابی به‌صورت سلول‌های میکروگلیال فعال شده و تنظیم افزایشی شاخص‌های التهابی متعدد است.

غرفه لیموناد فروشی را تهیه می. کنم خب شاید از دید این افراد بتوان ملزومات ابتدایی این کارها را با پنج دلار تهیه کرد این راهکار افرادی است که دوست دارند خیلی سریع به درآمدی کم و مختصر برسند؛ اما از این، بین بوده‌اند دانشجویانی که ورای این حرف‌ها می‌اندیشند و در افکار خود راه‌های فرضی را تصور کرده‌اند تا بتوانند احتمال ثروتمند شدن خود را بالاتر ببرند.

فکر می‌کنید این افراد چه ایده‌هایی را مطرح کرده‌اند؟ اجازه دهید به شما یک سرنخ بدهم؛ گروه‌هایی که درآمد بیشتری کسب کرده‌اند، اصلاً از پنج دلار خود به‌عنوان سرمایه بهره نبرده‌اند، آنها می‌دانستند که اگر بخواهند تمرکز طرح خود را بر پایه پول قرار دهند، به هیچ جایی نخواهند رسید؛ چراکه واقعاً پنج دلار مبلغ قابل‌توجهی نیست که بتوان فکر خود را روی آن متمرکز کرد؛ پس باید به چیزی ورای این مطلب اندیشید. آنها این چالش را از دید بالاتری دیده و بررسی کردند که وقتی چندان سرمایه‌ای نداریم؛ پس باید از چه راهی کسب درآمد کنیم؟ کاری که آنها در این زمینه انجام دادند، بالابردن مهارت و استعدادهای خویش بوده آنها به خلاقیت‌های خود ایمان آورده و سعی کردند مشکلات موجود در این راه را شناسایی کنند برخی از این افراد سعی داشتند، راهی برای برطرف‌کردن مشکلات قبلی جست‌وجو کرده و آنها را مورد بررسی قرار دهند. این مشکلات همیشه برای همگان وجود دارند و باعث اذیت و آزار می‌شوند؛ ولی بسیاری از مردم گویی قصد ندارند راهکار مناسبی برای آنها بیابند.»