کتاب برای زندگی بنویس

کتاب الکترونیکی «برای زندگی بنویس» نوشتهٔ جولیا کامرون با ترجمهٔ زهرا صفرپور در مؤسسهٔ انتشارات فلسفه چاپ شده است. این کتاب دربارهٔ ابزار خلاقانه برای هر نویسنده و برنامهٔ راه هنرمند در ۶ هفته است.

درباره کتاب برای زندگی بنویس

برای زندگی بنویس هم برای نویسندگان باتجربه هم افرادی که برای اولین بار می‌خواهند نویسندگی را تجربه کنند، کارآمد خواهد بود. کتاب با زبانی ساده و با متنی روان مخاطب را در مسیر نوشتن متنی که می‌خواهد نگارش آن را آغاز کند همراهی می‌کند. فارغ از اینکه انتخاب شما برای نوشتن، یک کتاب باشد یا یک نمایشنامه یا هرچیز دیگری، از ابتدا تا انتهای نوشتن آن می‌توانید از یاری نویسندهٔ کتابِ برای زندگی بنویس بهره‌مند شوید و با تمرکز بر نکاتی که در کتاب مطرح می‌شود، کیفیت متن خود را ارتقا دهید.

کتاب برای زندگی بنویس را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به دوستداران نویسندگی پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب برای زندگی بنویس

«دوستم جنیفر ناله می‌کرد: «ما خیلی دور از هم زندگی می‌کنیم.» کارت‌هایی را که برایش فرستادم با دقت انتخاب کردم: تصاویری از نیومکزیکو تافلوریدا، عکسی از کلیسای جامع‌مان، از یک رشته فلفل قرمز بند شده و یک گل کاکتوس در حال شکوفه‌دادن. جنیفر از عکس‌ها و یادداشت‌های مختصر و کوتاه که پشت کارت‌ها می‌نویسم بسیار خوشحال می‌شود. او دیگر از جدایی ما شاکی نیست زیرا هیچ گفتگوی تلفنی نمی‌تواند به اندازهٔ تصاویر وکلماتی که به رشتهٔ تحریر درآمده‌اند روح او را تسکین دهد.

پشت میز ناهارخوری‌ام نشسته‌ام و یادداشت‌هایم را می‌نویسم. بسیار مشتاقم که با دقتی زیاد بنویسم. کارتی با گل‌های رز برای لورا، گزارشی از گل‌های رز من به لورا می‌دهد. کارتی که یک جغد را نشان می‌دهد، از من به مربی شاعرم جولیانا مک کارتی، این پیام را می‌رساند که تا چه اندازه قدردان فرزانگی و خرد او هستم. دخترم دومنیکا که عاشق اسب است، کارتی از اسب‌های پونی و یادداشتی دریافت کرد که پیشرفت او را در تربیت اسب نشان می داد. هر یادداشت بیان‌گر آن است که دریافت کنندگان این پیام‌ها گرامی هستند ومن برای نوشتن به آن‌ها وقت گذاشته‌ام.در فضای بیرونی یک کافه، از نوشیدن چای لاته سویا لذت می‌برم. به همکارم اما لایولی می‌نویسم که می‌دانم برای او یک فنجان کاپوچینوی رؤیایی در اولویت همه چیز است.

سه روز بعد لورا گزارش می‌دهد کارت شما را دریافت کردم. کارت او گل‌های رز پرتقال قد بلندی را نمایش می‌دهند که مانند خود لورا هستند. او ادامه می‌دهد: «زیبا بود.» دوباره پشت میز ناهارخوری‌ام می‌نشینم و کارت گل‌های دلفینیوم برایش می‌فرستم. یادم می‌آید که رنگ آبی را دوست دارد.

کارت‌های ما می‌گویند: «تو محبوب هستی» و دیدن، همان باور کردن است. ما یادداشت‌های دست‌نوشتهٔ خود را مثل گنج نگاه می‌داریم.

دخترم می‌گوید که کارت‌هایش را روی ریسمانی می‌بندد و قفسهٔ کتاب‌هایش را تزئین می‌کند. او اضافه می‌کند: «آن‌ها خیلی شاد هستند».

و البته که هنر نویسندگی فرح‌بخش است و به شدت خلق‌وخو را تغییر می‌دهد. با قرار دادن قلم در صفحه، ما زندگی خود را گرامی می‌داریم. ما مهم هستیم و نوشته‌های ما این موضوع را اعلام می‌کنند. با صرف زمان و تلاش برای توصیف حالت‌های‌مان، درمی‌یابیم که حال‌مان بهتر می‌شود. با تمرکز بر این موضوع، بخش مضطرب خود را که مدام از ما می‌پرسد «پس من چه؟» تسکین می‌دهیم. دیگر یتیم نیستیم، ما محبوب هستیم و با نوشتن به دوستانمان می‌گوییم که آن‌ها هم محبوب هستند. نوشتن از حقایقی که بین ما جریان دارد و فاصله‌های متعارفی که با زندگی مدرن کاهش یافته است. ما این فاصله‌ها را با نیت خیر خود کم می‌کنیم.»