کتاب ماجراجویی آموزگار نقاشی های نارنجی

کتاب ماجراجویی آموزگار نقاشی های نارنجی نوشتهٔ حمیدرضا رضوانی اول و گردآوری‌شده توسط زری میمی و ویراستهٔ تکتم یزدی قلعه نو و طیبه محمدی و حوریه فولادی مهاجر است و نشر ارسس آن را منتشر کرده است. این کتاب به همراه آثار دانش‌آموزان پایهٔ دوم و سوم مجموعه مدارس مروارید است.

درباره کتاب ماجراجویی آموزگار نقاشی های نارنجی

این کتاب یکی از کتاب‌های چهارگانهٔ ماجراجویی آموزگار نقاشی است که در رنگ‌های قرمز، نارنجی، آبی و بنفش به چاپ رسیده است. ایدهٔ چاپ چنین کتاب‌هایی را اولین بار آقای حمیدرضا رضوانی اول، مدیر مسئول نشر آرسس به ثبت رساند. ماجرای کلی این داستان‌ها توسط ایشان نگاشته شده و در لابه‌لای این داستان، آثار دانش آموزان قرار گرفته است.

خواندن کتاب ماجراجویی آموزگار نقاشی های نارنجی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به همهٔ کودکان و نوجوانان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب ماجراجویی آموزگار نقاشی های نارنجی

«آقای نقاشی بود که در یک جنگل زیبا کلبه‌ای با آبرنگ برای خود کشیده بود. وقتی می‌خواست برای خود غذا درست کند با آبرنگ زیبایش برای خود، گوشت و سیب زمینی و پیاز و فلفل و نمک درون قابلمه می‌کشید و بعد زیر قابلمه با رنگ‌های زرد و قرمز، آتشی روشن و غذایی عالی و خوشمزه را نوش جان می‌کرد.

آقای نقاش معتقد بود می‌شود به دنیای نقاشی‌ها وارد شد اما کسی حرف او را باور نمی‌کرد. او هم به جنگلی رفت و با آبرنگ‌هایش برای خود یک خانه کشید و همانجا زندگی کرد. یک روز که برای گشت و گذار به درون دهکده‌ی نزدیک جنگل رفته بود یک دختربچه به نام آهونور از او پرسید: آیا دنیای نقاشی‌ها واقعیت داره؟

همانجا بود که ماجراجویی او آغاز شد و به مدرسه‌‌ی کلاس اولی‌ها رفت و آنها را با نقاشی‌های زنده بیشتر آشنا کرد و روزی که احساس کرد دانش آموزان به حدی رسیده‌اند که خیالپردازی را فرا گرفته‌اند آن دهکده را ترک کرد و به سمت دهکده‌ی بعدی که دانش آموزان کلاس دومی و سومی در آن ساکن بودند حرکت کرد.

بی‌درنگ به سراغ مدیر مدرسه رفت و کارش را توضیح داد و خیلی زود به عنوان آموزگار هنر و انشای کلاس دوم و سومی‌ها مشغول به کار شد.

تجربه‌ی موفق کار با کلاس اولی‌ها آقای نقاش را حسابی دلگرم کرده و حالا دوست داشت هر چه سریع‌تر با بچه‌های کلاس دومی و سومی آشنا شود و چیزهایی که درباره‌ی سفر به دنیای نقاشی‌ها می‌دانست را به آنها هم آموزش دهد.

روز بعد، اولین کلاس نقاشی در مدرسه‌ی مرواید برگزار می‌شد و آقای نقاش، معلمی کلاس دوم و سومی‌ها را بر عهده گرفت. او دفترهای نارنجی‌رنگی را در اختیار بچه‌ها قرار داد و گفت که نقاشی‌هایشان را درون آن بکشند در حالی که درون هر دفتر یک پروانه با بالهای نارنجی زیبا نقاشی کرده بود. بچه‌ها وقتی دفترها را گرفتند احساس می‌کردند پروانه‌های نارنجی در صفحات دفتر در حال پرواز هستند. حسابی تعجب کرده بودند و با خنده به هم می‌گفتند: تو هم می‌بینی؟ پروانه در حال پرواز کردن است!

آقای نقاش گفت: بچه‌های عزیز، دوست دارید شما هم طوری نقاشی کنید که اینقدر واقعی به نظر برسد؟

بچه‌ها همگی فریاد کشیدند: بله!

آقای نقاش لبخندی زد و گفت: از این به بعد هر وقت دوست داشتید نقاشی کنید توی ذهنتان فکر کنید که آن نقاشی واقعی است و می‌تواند از دفتر بیرون بپرد و با شما بازی کند و یا اگر دوست دارید می‌توانید به دنیای نقاشی‌ها وارد شوید. کسی دوست دارد؟

همه‌ی بچه‌ها شگفت زده به همدیگر نگاه می‌کردند. تا آن زمان به این فکر نکرده بودند که می‌توانند وارد دنیای نقاشی‌ها شوند.

آقای نقاش ادامه داد: بچه‌ها، تلاش کنید برای نقاشی که می‌کشید یک داستان زیبا بگویید. یک داستان تخیلی!

روزها گذشت و بچه‌ها به کاری که آقای نقاش گفته بود عمل کردند. آنها تمام هفته چشم انتظار زنگ هنر بودند تا از اتفاقاتی که برایشان موقع نقاشی کشیدن افتاده بود بگویند.»