کتاب گنگ محل

کتاب الکترونیکی «گنگ‌محل» نوشتهٔ جان برن‌ساید و با ترجمهٔ رضا اسکندری‌آذر، توسط نشر هیرمند منتشر شده است. این اثر در قالب رمان، به بررسی مرزهای زبان، هویت و سکوت می‌پردازد و داستانی را روایت می‌کند که ریشه در افسانه‌ها و آزمایش‌های تاریخی دربارهٔ زبان و انسانیت دارد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب گنگ محل

«گنگ‌محل» نخستین رمان جان برن‌ساید، نویسندهٔ اسکاتلندی است که با الهام از افسانه‌ای تاریخی دربارهٔ کاخ سکوت اکبرشاه گورکانی، به کاوش در ماهیت زبان و هویت انسانی می‌پردازد. این رمان در دستهٔ داستان‌های معاصر قرار می‌گیرد و ساختاری روایی دارد که از زاویهٔ دید یک راوی روان‌پریش روایت می‌شود. داستان در بستری مدرن شکل می‌گیرد اما ریشه‌های آن به افسانه‌ها و آزمایش‌های تاریخی دربارهٔ زبان و سکوت بازمی‌گردد. برن‌ساید در این اثر، با بهره‌گیری از عناصر روان‌شناختی و فلسفی، به بررسی تأثیر محرومیت از زبان بر شکل‌گیری هویت و روح انسان می‌پردازد. روایت کتاب، با نگاهی به گذشته و خاطرات راوی، به تدریج لایه‌های پیچیدهٔ روابط خانوادگی، تنهایی، و جست‌وجوی معنا را آشکار می‌کند. «گنگ‌محل» اثری است که در مرز میان واقعیت و خیال حرکت می‌کند و با طرح پرسش‌هایی دربارهٔ سرشت زبان، سکوت و ارتباط انسانی، مخاطب را به تأمل وامی‌دارد.

خلاصه داستان گنگ محل

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! داستان «گنگ‌محل» با الهام از افسانهٔ کاخ سکوت اکبرشاه آغاز می‌شود؛ جایی که پادشاه برای پاسخ به پرسشی دیرینه دربارهٔ فطری یا اکتسابی بودن زبان، گروهی نوزاد را در سکوت مطلق پرورش می‌دهد. راوی رمان، مردی است که در کودکی تحت تأثیر این افسانه قرار گرفته و بعدها در بزرگسالی، وسوسهٔ تکرار آزمایش را در دنیای مدرن تجربه می‌کند. او که خود را درگیر پژوهشی دربارهٔ ماهیت روح و زبان می‌بیند، تصمیم می‌گیرد با محروم‌کردن دو کودک دوقلو از ارتباط و صدا، مختصات روح انسانی را جست‌وجو کند. روایت داستان با بازگشت به خاطرات کودکی راوی، رابطهٔ پیچیده‌اش با مادر و پدر، و تأثیر قصه‌ها و مناسک خانوادگی بر شکل‌گیری هویت او گره می‌خورد. مرگ مادر، تنهایی، و وسواس راوی به نظم و طبقه‌بندی جهان، او را به سوی آزمایش‌های غریب و گاه هولناک سوق می‌دهد. در ادامه، راوی با زنی به نام خانم الرود و پسر لالش، جرمی، آشنا می‌شود و این آشنایی، ابعاد تازه‌ای از جست‌وجوی او برای فهم زبان و سکوت را آشکار می‌کند. داستان با لحن درونی و تأمل‌برانگیز راوی، مرز میان علم، افسانه، و تجربهٔ شخصی را درهم می‌شکند و مخاطب را با پرسش‌هایی دربارهٔ سرشت زبان، هویت و مرزهای اخلاقی آزمایش‌های انسانی روبه‌رو می‌سازد.

چرا باید کتاب گنگ محل را بخوانیم؟

«گنگ‌محل» با تلفیق افسانه و واقعیت، به موضوعاتی چون زبان، سکوت، هویت و مرزهای اخلاقی می‌پردازد. این کتاب برای کسانی که به رمان‌هایی با لایه‌های روان‌شناختی و فلسفی علاقه دارند، تجربه‌ای متفاوت فراهم می‌کند. روایت داستان، با پرداختن به تأثیر زبان بر شکل‌گیری هویت و ارتباط انسانی، مخاطب را به بازاندیشی دربارهٔ نقش زبان در زندگی روزمره و مرزهای تجربهٔ انسانی دعوت می‌کند. همچنین، طرح پرسش‌هایی دربارهٔ آزمایش‌های تاریخی و پیامدهای آن‌ها، فرصتی برای تأمل دربارهٔ اخلاق و مسئولیت فردی فراهم می‌آورد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به رمان‌های روان‌شناختی، فلسفی و داستان‌هایی با محوریت هویت، زبان و سکوت مناسب است. همچنین، کسانی که دغدغهٔ مرزهای اخلاقی در پژوهش‌های انسانی یا علاقه به روایت‌های درونی و شخصیت‌محور دارند، از مطالعهٔ این اثر بهره خواهند برد.

بخشی از کتاب گنگ محل

«کسی نمی‌تواند بگوید کشتن دوقلوها خواستهٔ من بود. همان‌طور که به دنیا آوردن‌شان انتخاب من نبود. هر یک از این رویدادها به سهم خود گریزناپذیر بودند؛ تار نخی از نسج آن چیزی که شاید بشود سرنوشت نامیدش یا به عبارت بهتر؛ رشته نخی که نه من و نه هیچ کس دیگر نمی‌توانست بدون تباه کردن کل طرح، حذفش کند. انجام جراحی لارنژکتومی تصمیم خودم بود. تا شاید بتوانم به آواز خواندن‌هایشان پایان بدهم - البته اگر می‌شد اسم آن ناله و زوزهٔ ساری در تمام ساعات بیداری‌ام را که از کوچک‌ترین درز موجود در عالم خواب به رؤیاهایم نفوذ می‌کرد، آواز خواندن گذاشت. البته، در آن زمان، از نظر خودم عملی منطقی انجام دادم؛ گامی دیگر در راستای سلسله پژوهش‌هایی که تقریباً چهار سال قبل آغاز شده بود؛ یگانه آزمایش مهمی که بشر می‌تواند به انجام برساند: یافتن مختصات دقیق روح؛ یگانه موهبتی که ما را از حیوانات جدا می‌کند. یافتنش، ابتدا با نوعی محروم‌سازی و پس از آن نوعی نابودی منطقی و ضروری امکان‌پذیر بود. از اینکه انجام عمل جراحی بر روی آن دو مخلوق نیمه‌آگاه چقدر ساده بود، حیرت کردم. آنها در دنیایی متفاوت زندگی می‌کردند؛ دنیای موش‌های آزمایشگاهی پا فضای پیوسته در تغییر و عقیم توهم حقیقی. اینک دیگر آزمایش به پایان رسیده است. پژوهش کاملا نابود شده ما با هدف شروع دوباره به شکلی دیگر. اگر تنها از یک چیز مطمئن باشم، آن الگوی حقیقی زندگی ماست: یک دور مسلسل با دگرگونی‌های کوچک و درعین‌حال مشخص که در طول سالیان فاش می‌شود. آزمایش بر روی دوقلوها؛ فقط تغییری در طول یک عمر زندگی بود. اگر یکی از آن آزمایش‌های متداول بود، قطعاً نتایجش را ثبت می‌کردم و با زبان انتزاعی می‌نوشتم: مسألهٔ اولیه مجموعه‌ای از فرضیات و آزمایش‌ها و نتیجهٔ نهایی. در آن‌صورت همه‌چیز به‌وضوح ثبت می‌شد. آن هم با اصطلاحات علمی. اما این یک آزمایش متداول نبود. توضیح چنین آزمایشی، بدون شرح کامل آنچه اتفاق افتاده غیرممکن است.»