کتاب شب بخیر، خوب بخوابی!

کتاب شب بخیر، خوب بخوابی! نوشتهٔ کیم وست و ترجمهٔ فاطمه رضایی است و انتشارات راوشید آن را منتشر کرده است. این کتابْ راهنمای کاربردی و تمرینی برای والدین مخصوص نوزادان تا کودکان پنج‌ساله است. از تمرین‌های مراقبه گرفته تا همراهی با دوقلوها برای خوابیدن، خانم وست پندهای ارزشمند و نوینی برای یاری رساندن به والدینی دارد که می‌خواهند بهترین تصمیم‌ها را برای بهبود کیفیت خواب کل اعضای خانواده بگیرند.

درباره کتاب شب بخیر، خوب بخوابی!

کیم وست، درمانگر خواب کودکان و مشاور خانواده است. مراجعه‌کنندگانش او را با نام بانوی خواب می‌شناسند. طی چند سال گذشته، بیشتر تمرکز خود را روی کمک به ده‌ها هزار والدین خسته و نگران در سرتاسر دنیا گذاشته‌ که به دنبال یافتن راه‌حلی برای مشکلات خواب کودکانشان هستند. این گروه شامل کودکانی می‌شوند که به سنی رسیده‌اند تا طی شب یک خواب کافی و عمیق داشته باشند اما ندارند، تا کودکان نوپا که در برابر چرت نیمروزی مقاومت می‌کنند، و حتی کودکان بزرگ‌تر که نمی‌خواهند در تختخواب خودشان باشند (یا ناخواسته وارد تختخواب والدینشان می‌شوند). روش وست، براساس تغییرات قدم‌به‌قدم در زمان خواب، چرت نیمروزی، و برنامه‌های معمول برای دوباره خواباندن کودک در نیمه‌شب، برای خانواده‌هایی است که روش‌های متداول برایشان کارساز نبوده. خصوصاً برای والدین نوزادان، که جایگزین بهتری برای جلوگیری از گریه‌های مدام کودکشان است. 

آنچه روش بانوی خواب را تبدیل به شیوه‌ای موفق کرده این است که رویکردی که برای همه مناسب باشد را ندارد. وقتی به طور جداگانه با یک خانواده کار می‌کند، ارزش‌های آنها، سبک زندگی و فلسفهٔ فرزندآوری آنها را در نظر می‌گیرد تا چیزی برخلاف خواست والدین پیشنهاد ندهم که باعث ناراحتی آنها شود. انجام چنین کاری می‌تواند خیلی خطرناک باشد، نمی‌توانم فشار عصبی زیادی به آنها وارد کنم، بنابراین طرحی که والدین نتوانند آن را دنبال کنند هیچ موفقیتی کسب نخواهد کرد.

شیوهٔ بانوی خواب چیزی نیست که یک شبه بتوان به آن دست پیدا کرد. در واقع، شما قرار است مهارت جدیدی به فرزندتان آموزش دهید. پس لازم است صبور باشید و به یاد داشته باشید که تسلط کافی بر یک مهارت، فرقی ندارد راه‌رفتن، نگه داشتن قاشق، استفاده از توالت، یا خوابیدن در طی شب باشد، همگی زمان‌بر هستند.

خواندن کتاب شب بخیر، خوب بخوابی! را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

برای تمام والدینی که ساعت‌های بیشماری از زندگی‌شان را در حالی گذرانده‌اند که با سختی شب‌ها خوابشان برده و نوزادی را رها کردند تا از گریه و زاری خسته شود، کتاب حاضر می‌تواند دستورالعمل آموزنده و شگفت‌انگیری فراهم کند.

بخشی از کتاب شب بخیر، خوب بخوابی!

«اگر کودک شما بیشتر از ۶ ماه سن دارد و فکر می‌کنید لازم است در طی روز استراحت کوتاهی داشته باشد، از روز دوم، یا صبح بعد از اولین شب اجرای برنامهٔ "بانوی خواب" آموزش چرت زدن را شروع کنید. نکات زیر را باید به یاد داشته باشید:

- این اطمینان را داشته باشید که برنامهٔ خواب نیمروزی کودک را با توجه به شرایط سنی او به خوبی تنظیم کرده‌اید. همچنین، نسبت به نشانه‌های خواب او آگاهی کافی پیدا کنید.

- مختصری از برنامه‌های عادی که زمان خواب شب انجام می‌دهید را اجرا کنید، بعد کودکتان را که احساس خواب‌آلودگی می‌کند اما همچنان هوشیار است روی تخت خودش بگذارید. کنارش بنشید و همانطور که در شب انجام می‌دهید او را نوازش کنید. یک ساعت تلاش کنید تا بتوانید او را بخوابانید.

- پیش از شروع طرح خواب نیمروزی پشتیبان، دو بار در روز (و اگر شرایط کودک اجازه می‌دهد فقط یکبار در روز این کار را انجام دهید) سعی کنید کودکتان را در تخت خودش بخوابانید:اگر جدول خواب کودکتان را بین ساعات ۲ تا ۳ بعدازظهر بررسی کردید و متوجه شدید خواب کافی نداشته، باید از طرح پشتیبان استفاده کنید. باید سعی کنید از طریق یکی از روش‌هایی که می‌توانید پیش از اتمام بعدازظهر کودکتان را بخوابانید، تا یک شب بد را پیش‌رو نداشته باشید. کودک می‌تواند یک خواب نیمروزی کوتاه را در اتومبیل، کالسکه، و یا تاب تجربه کند، اما سعی کنید از روشی استفاده کنید که متفاوت از عاداتی باشد که حالا می‌خواهید آنها را ترک کند. به عنوان مثال، اگر تصمیم دارید با برنامهٔ جدید دیگر کودک را در کنار خودتان نخوابانید، برای خواب نیمروزی او را در تخت خودتان نخوابانید. به جای آن کودکتان را در کالسکه یا اتومبیل بگذارید و کمی چرخ بزنید تا خوابش ببرد. در حالت آرمانی، چرت نیمروزی باید حداقل ۴۵ دقیقه باشد، و کودک نهایتاً تا ۴:۳۰ عصر بیدار شده باشد، تا برای خواب شب آمادگی کافی داشته باشد.

- اجازه ندهید قبل از ساعت ۸ صبح چرت بزند، حتی اگر کودک شما از ساعت ۵ صبح بیدار است! این کار کل روز را خراب خواهد کرد و عادت زود بیدار شدن در او تقویت خواهد شد. کاملاً درک می‌کنم که این برخوردی موذیانه است و احتمالاً کودک شما را بیش‌ازحد خسته خواهد کرد، اما در دراز مدت ارزشش را دارد.

- چرت صبحگاهی کودک شما نباید بیش‌تر از ۱ ساعت و نیم باشد. اگر لازم است او را بیدار کنید. می‌دانم که این توصیه با قانون «هرگز کودکی را که خوابیده بیدار نکنید» مغایر است، اما از شما می‌خواهم این کار را فقط برای چرت صبح انجام دهید تا به تنظیم خواب کودک کمک شود.

- برای چرت زدن همان موقعیت صندلی را که در شب انجام می‌دهید دنبال کنید.

- اگر فرزند بزرگتری در خانه دارید که وقتی در اتاق نوزادتان هستید نمی‌توانید او را تنها بگذارید، می‌توانید با فاصلهٔ مشخص به هر دو سر بزنید و از آنها مراقبت کنید. اولویت شما باید فرزند کوچکترتان باشد و به تصمیمات‌تان پایبند باشید. اگر نمی‌دانید دقیقاً باید از کجا شروع کنید، سعی کنید هر هفت دقیقه یکبار او را کنترل کنید، و بعد به آرامی فاصلهٔ زمانی را بیشتر کنید. وقتی به تخت نوزاد نزدیک می‌شوید، برایش قوت قلب باشید اما درعین حال آرام باشید. اگر کودک فقط تا زمانی که شما کنارش هستید و نوازشش می‌کنید بخوابد و به محض دور شدن بیدار شود، پس در رسیدن به هدف شکست خورده‌اید.»