کتاب میان بازی ها

کتاب میان بازی ها نوشتۀ واسکو پوپا و ترجمهٔ سینا کمال‌آبادی و فرامرز الهی است و انتشارات چشمه آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب میان بازی‌ها

کتاب میان بازی ها مجموعه‌ای از سروده‌های سوررئالیستی یک شاعر است. شاعری که تجاربی از جمله حضور در جنگ جهانی دوم و اسارت به دست آلمانی‌ها را داشته است. او یکی از بهترین سرایندگان مدرن صرب بود. صراحت و سادگی از ویژگی‌های بارز این اشعار است. دریافت جایزۀ ترجمۀ PEN در سال ۱۹۸۰ از افتخارات این مجموعۀ شعر به شمار می‌رود.

در اشعار کتاب میان بازی ها، شعرهایی را می‌بینیم که از طرفی مدرن و نتیجۀ اجتناب شاعر از سنت‌های دست‌وپاگیر ادبی بوده است و از طرفی تأثیرپذیری شاعر را از ادبیات فولکلور سرزمینش می‌بینیم. او از یک جانب برای نمایش واقعیت‌ها از رئالیسم کمک گرفته و از جانبی دیگر به جهان سوررئالیسم پناه می‌برد.

«تد هیوز» می‌گوید: واسکو پوپا را باید شاعری حماسی سرا دانست و از دیدگاه «چارلز سیمیک» از او باید به‌عنوان یکی از اسطوره نگارهای معاصر یاد کرد. صلابت کلام و لطافت خیال‌پردازی واسکو تأییدی به نظرات آن‌ها است. او در حقیقت برای ادبیات صربستان یک شروع جدید همراه با تغییر است و تنها پوپا نجابت گذشتگان به همراه خلاقیت را در آثار خود به کار گرفته است. شعر و ادب صربستان به‌واسطۀ واسکو پوپا شاهد ترکیب سنت و مدرنیته بوده است.

در این مجموعه بیش از هفتاد شعر نوشته شده که با نگاهی غیر عمیق در فهرست اشعار متوجه می‌شویم طبیعت و پدیده‌هایش برای شاعر ارزشمند بوده است. از نگاه پوپا طبیعت مخزنی پربار برای درس‌های زندگی است و هر کدام از حیوانات معلمانی هستند که جلوه‌گر زندگی‌اند. در این مجموعه خوب و بدی معنایی ندارد و نه چیزی مطلقاً اشتباه و نه مطلقاً درست است و او تنها آنچه که هست را در برابر شما قرار می‌دهد، حالا انتخاب با شماست که چه چیزی را ببینید؟ ناامیدی را یا شادی را...

کتاب میان بازی ها پر از شعر‌هایی برای انسان‌های شکاک، دودل و بی‌اعتماد است، برای آن‌هایی که با تمام شکست‌هایی که تجربه کرده‌اند، همچنان روح گران‌بهایی همراه خود دارند. تا وقتی روح ما زنده است از میان صدای فوران زندگی و بوی باروت به خنده و بازی‌های کودکانه نیز می‌توان فکر کرد.

خواندن کتاب میان بازی ها را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

تمامی اشخاص علاقه‌مند به شعر و دنیای شعر از خواندن کتاب میان بازی ها لذت خواهند برد.

درباره واسکو پوپا

واسکو پوپا در سال ۱۹۹۲ متولد شد، او در دانشگاه بلگراد و بخارست و وین تحصیل کرده و از بلگراد فارغ‌التحصیل شد. وقتی جوان بود به‌عنوان پارتیزان در جنگ جهانی دوم می‌جنگید و یک‌بار در صربستان توسط آلمانی‌ها اسیر شد. سبک نوشتاریِ پوپا مدرن و موجز بود و تحت‌تأثیر سوررئالیسم و سنت‌های فولکلور صربستان بود. شعر او برای نخستین‌بار پس از جنگ جهانی دوم، رئالیسم - سوسیالیسمی را که بر فضای شعری اروپای شرقی حاکم شده بود زیر پا گذاشت.

بخشی از کتاب میان بازی‌ها

«گلِ قاصدک

در حاشیۀ پیاده‌رو

در انتهای جهان

چشمِ زردرنگ تنهایی

قدم‌های کور

گردنش را به شکم سنگ‌ها

می‌کوبند

و زیرِ زمین با آرنجش

ریشه‌هایش را به سمت زمین سیاه آسمان

هل می‌دهد.

سگی پایش را بالا می‌برد

و با شُرشُر آب داغ

دستش می‌اندازد

تنها دل‌خوشی‌اش

نگاه آوارۀ یکی است که قدم می‌زند

نگاهی که شب را

در کاسۀ گلبرگ‌های او می‌گذراند

و به‌این‌ترتیب

در انتهای جهان

کُنده‌اش می‌سوزد

روی لب پایینیِ ناتوانی.

خوک

تنها زمانی که چاقوی وحشی را

در گلویش حس کرد

پردۀ سرخ

بازی را برایش توضیح داد

و غمگین شد.

دل از آغوش گل‌ولای

بُریده بود

و تا غروب دویده بود

شادمان شتاب کرده بود

از دشت تا دروازهٔ زردرنگ.»