کتاب مهارت های مصاحبه انگیزشی

کتاب مهارت های مصاحبه انگیزشی با عنوان اصلی Building Motivational Interviewing Skills نوشتهٔ دیوید بی. روزنگرن و ترجمهٔ شیما تمنایی فر و ویراستهٔ بهروز بیرشک توسط انتشارات ارجمند منتشر شده است. این کتاب راهنمایی عملی برای متخصصان گوناگون در حوزه‌های مختلف است که با افراد در جهت ایجاد تغییر همکاری می‌کنند. هدف این راهنما، ارائه فرصت‌های تمرینی برای یادگیری و تقویت مهارت‌های مصاحبه انگیزشی (MI) است؛ رویکردی که در زمینه‌های متنوعی از درمان اعتیاد گرفته تا مراقبت‌های بهداشتی و روان‌شناختی کاربرد دارد و شواهد تجربی فزاینده‌ای از اثربخشی آن در رفتارهای مشکل‌ساز به دست آمده است. نسخهٔ الکترونیکی این کتاب را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب مهارت های مصاحبه انگیزشی

چرا باید کتاب مهارت های مصاحبه انگیزشی را بخوانیم؟

خواندن کتاب مهارت های مصاحبه انگیزشی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

متخصصان بهداشت روان، پزشکان و متخصصان مراقبت‌های بهداشتی، مربیان، مددکاران اجتماعی، کارمندان بخش بازپروری، داوطلبان فعال در خدمات کمک‌رسانی و هر کسی که در موقعیتی قرار دارد که نیازمند کمک به دیگران برای ایجاد تغییرات مثبت در زندگی‌اش است، مخاطب این کتاب هستند.

فهرست کتاب مهارت های مصاحبه انگیزشی

فصل ۱. مقدمه

این فصل به معرفی مصاحبهٔ انگیزشی، کاربردهای آن در زمینه‌های مختلف (از جمله درمان اعتیاد، مراقبت‌های بهداشتی و روان‌شناسی)، و اهمیت یادگیری و تمرین مهارت‌های آن می‌پردازد.

فصل ۲. اصول مصاحبهٔ انگیزشی

این فصل به بررسی اصول اساسی مصاحبهٔ انگیزشی، از جمله همدلی، توسعهٔ تضاد، اجتناب از بحث و جدل، و حمایت از خودکارآمدی می‌پردازد.

فصل ۳. کاربرد ‌OARSگوش دادن انعکاسی

این فصل به‌طور خاص بر روی مهارت گوش دادن انعکاسی، که یکی از تکنیک‌های کلیدی OARS (پرسش‌های باز، تصدیق، گوش دادن انعکاسی، خلاصه سازی) است، تمرکز دارد و نحوهٔ به‌کارگیری مؤثر آن را شرح می‌دهد.

فصل ۴. کاربرد ‌OARS سؤالات بازپاسخ، تأییدها و خلاصه‌ها

در این فصل، سایر تکنیک‌های OARS (سؤالات باز، تأییدها و خلاصه‌سازی) به تفصیل مورد بحث قرار می‌گیرند و نحوهٔ استفاده از آن‌ها در جلسات مصاحبهٔ انگیزشی آموزش داده می‌شود.

فصل ۵. شناسایی، تقویت و فراخوانی گفتگوی تغییرمدار

این فصل به آموزش نحوهٔ شناسایی، تقویت و فراخوانی «گفت‌وگوی تغییر مدار» (Change Talk)، یعنی اظهارات مراجع در جهت تغییر رفتار، می‌پردازد.

فصل ۶. کنترل مقاومت

این فصل به بررسی مفهوم مقاومت در مصاحبهٔ انگیزشی و ارائهٔ راهکارهایی برای کنترل و کاهش آن اختصاص دارد.

فصل ۷. شروع یک جلسه یا موضوع

این فصل به بررسی چگونگی شروع مؤثر یک جلسه مصاحبهٔ انگیزشی یا پرداختن به یک موضوع خاص در طول جلسه می‌پردازد.

فصل ۸. کار با تردید و دودلی

در این فصل، مفهوم تردید و دودلی مراجع در مورد تغییر رفتار مورد بحث قرار گرفته و راهکارهایی برای کمک به مراجع در بررسی و حل این تردیدها ارائه می‌شود.

فصل ۹. تبادل اطلاعات، طرح یک نگرانی و توصیه کردن

این فصل به نحوهٔ تبادل مؤثر اطلاعات بین متخصص و مراجع، چگونگی طرح نگرانی‌های متخصص به شیوه‌ای همدلانه و ارائهٔ توصیه‌های سازنده می‌پردازد.

فصل ۱۰. سؤال کلیدی

این فصل به اهمیت و نحوهٔ استفاده از «سؤال کلیدی» (Key Question) در مصاحبهٔ انگیزشی که برای ارزیابی آمادگی مراجع برای تغییر رفتار به کار می‌رود، می‌پردازد.

فصل ۱۱. مذاکره در مورد طرح درمان

در این فصل، فرایند مذاکره با مراجع در مورد طرح درمان و تعیین اهداف و گام‌های مشخص برای تغییر رفتار مورد بحث قرار می‌گیرد.

فصل ۱۲. یادگیری مصاحبهٔ انگیزشی

این فصل به بررسی فرایند یادگیری و کسب مهارت در مصاحبهٔ انگیزشی و همچنین راهکارهایی برای بهبود و حفظ این مهارت‌ها در طول زمان می‌پردازد.

بخشی از کتاب مهارت های مصاحبه انگیزشی

«برخی متخصصان در موقعیت‌هایی کار می‌کنند که در آن مراجعان در گیر رفتارهای آسیب رسان به خودشان یا دیگران می‌شوند. برای مثال فردی که در بخش درمان اختلال خوردن کار می‌کند به‌طور معمول افرادی را می‌بیند که درگیر رفتار خودمخرب هستند. گاهی، این رفتار زندگی مراجع را تهدید می‌کند. در متخصص این تمایل قوی وجود دارد که به مراجع هشدار دهد شکست در تغییر می‌تواند منجر به مرگ شود. موضوع بحث نباید در مورد هشدار دادن یا هشدار ندادن باشد بلکه باید در این مورد بحث شود که چطور کارآمدی فرد به حداکثر برسد.

متخصصان زمانی که رفتاری نه تنها زندگی مراجع بلکه دیگران به ویژه کودکان را در معرض خطر قرار می‌دهد احساس حتی شدیدتری دارند. پس، وقتی خانمی که مورد سوءاستفاده قرار گرفته ابراز می‌کند که تمایل دارد پناهگاه خشونت خانگی را ترک کرده و نزد همسر پرخاشگر خود برگردد، کودکان خود را به موقعیت بی‌ثبات می‌کشاند، برای متخصص ماندن در رویکرد مراجع محور بسیار دشوار است. او آن قدر احساس خطر می‌کند که نمی‌تواند کاری کمتر از مواجه مادر با قوی‌ترین کلمات ممکن انجام دهد تا سعی کند از کودکان محافظت کند.

بنابراین، ما چطور این مراجعان را با مشکلات "مواجه" کنیم؟ اول اینکه، اگر هدف تغییر رفتار است و ما توانایی کنترل همه جنبه زندگی مراجع را نداریم، قدرت ما برای تغییر وی محدود می‌شود. پس، ما به مشارکت مراجع نیاز داریم تا این تغییر رخ دهد. در برخی موقعیت‌ها، ارزیابی منطقی ازیک موقعیت وحشتناک می‌تواند کافی باشد. در سایر موارد، مانند زمانی که کودک به سمت خیابان می‌دود، ما پیام را با کلمات بسیار شدیدی منتقل می‌کنیم. دوم، ما باید آگاه باشیم که اگر پیش‌بینی‌های وحشتناکی کنیم و دیگران هم اطلاعات مشابهی به مراجع داده باشند، شاید او آنها را نادیده بگیرد. در نهایت، ما باید شرایط مراجع را هم در نظر بگیریم. گزینه‌ای که مراجع انتخاب می‌کند شاید حس می‌کند تنها گزینه موجود است. برعکس آن، شاید گزینه‌ای که متخصص پیشنهاد می‌کند در لیست اولویت مراجع به قدری پایین است که سایر گزینه‌ها بسیار برتر هستند. در مورد خانمی که نزد همسر پرخاشگر خود برمی‌گردد، عوامل موقعیتی را بررسی کرده و سپس دو رویکرد را در نظر بگیرید: یکی همسو با مصاحبهٔ انگیزشی، دیگر غیرهمسو. ما با دومی شروع می‌کنیم.»