کتاب حضرت حجت (عج)

کتاب حضرت حجت (عج) گردآوری‌شده توسط مرکز تنظیم و نشر آثار حضرت آیت‌الله العظمی بهجت (قدس سره) است و مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله العظمی بهجت آن را منتشر کرده است. این کتاب مجموعه بیانات و اشارات آیت‌الله بهجت (قدس سره) پیرامون حضرت ولی عصر (عج) است.

درباره کتاب حضرت حجت (عج)

کتاب حضرت حجت (عج) ثمره بیش از بیست سال فعالیت و تلاش جهادی دست اندرکاران و پژوهشگران مرکز تنظیم و نشر آثار حضرت آیت‌الله بهجت در جمع‌آوری فرمایشات آن فقیه عارف و حدود سه سال کار مستمر جهت تحقیق و تتبع و تدوین نهایی آن تحت اشراف شاگردان ایشان و بیت معظم‌له است.

در ابتدا سخنان معظم‌له از آرشیو صوتی و تصویری به شکل متنی پیاده شد. سپس دسته‌بندی و تطبیق و تحقیق و مراجعه به منابع اصلی و پژوهش در زمینه‌هایی که به غنای علمی بحث کمک می‌نمود، در دستور کار قرار گرفت. علاوه بر این، با استفاده از یادداشت‌هایی که از شاگردان و اطرافیان حضرت آیت‌الله العظمی بهجت از جلسات درس خارج فقه و اصول به یادگار مانده است در تکمیل مطالب استفاده گردید. از میان این آثار، به طور ویژه از کتاب در محضرحضرت آیت‌الله بهجت، نوشته حجت الاسلام والمسلمین رخشاد استفاده شده است.

در ادامه برای رفع ابهام ناشی از گزیده‌گویی معظم له و ارائه توضیحات بیشتر در تبیین مطالب، از پاورقی‌های تحقیقی و مقالات پژوهشی در فصل ملحقات کتاب استفاده شده است. محققان این مرکز با بررسی ده‌ها کتاب روایی از منابع شیعه و اهل‌سنت و کتب تخصصی در زمینه مهدویت، سعی داشته‌اند تا حد امکان، منابع و اسناد بیانات آیت‌الله بهجت را تخریج و مستند نمایند، و مسیر تحقیق و پژوهش را برای علاقه‌مندان هموار سازند.

این کتاب حاوی عصاره‌ای از زندگانی عالمی بزرگ و عارفی پارسا و تنها چکیده‌ای از نود سال تحصیل علم و جهاد اکبر و تثبیت اخلاص و نزول توفیق الهی است. بنابراین بدیهی است آنچه در آن منعکس شده، تنها بخش کوچکی از این ثمرات گران‌بهاست.

به‌طور کلی این کتاب مشتمل بر چهار گلستان است. در گلستان اول پایه‌های اساسی الگوی فکری و سیره عملی آیت‌الله بهجت (قدس سره) درباره چگونگی ارتباط با امام زمان (عج) بیان می‌شود. این فصل از کتاب در دو بخش پایه‌های اعتقادی و عملی ارتباط با امام عصر (عج) تنظیم شده است، و بیانگر دیدگاه معظم له در این دو ساحت است.

گلستان دوم که بیشترین حجم کتاب را به خود اختصاص داده است، دربردارنده بیانات گران‌بهای آیت‌الله بهجت (قدس سره) پیرامون امام زمان (عج) است. این گلستان با توجه به گستردگی موضوعات در ۱۲ گلشن دسته بندی و تنظیم شده است. لازم به ذکر است که سخنان معظم‌له در این بخش مطالبی است که به صورت شفاهی و در ضمن درس خارج فقه و اصول بیان شده است. از این رو ایشان بنایی بر استدلال‌های تفصیلی و بیانات توضیحی نداشته‌اند. همچنین مخاطب ایشان طلاب درس خارج فقه و اصول بوده‌اند که نسبت به اشارات و مبانی موجود در کلام معظم له واقف بوده‌اند. از سوی دیگر رعایت امانت در نقل و حفظ لحن صمیمی ایشان سبب شد اسلوب گفتاری کلام ایشان حفظ شود و در صورت لزوم توضیحاتی در پرانتز و کروشه به کلام ایشان اضافه گردد. این شیوه اگرچه بر شیرینی و روانی سخنان افزوده است اما تا حدودی آن را از ساختار نوشتاری دور می‌کند.

گلستان سوم به تشرفات آیت‌الله بهجت (قدس سره) محضر حضرت ولی‌عصر (عج) اختصاص یافته است. حکایاتی اندک از تشرفات متعددی که از گوشه و کنار پرده ضخیم کتمان او بیرون زده و نشان‌دهنده ثمره مجاهدت‌های این عالم ربانی در طول عمر خویش در راستای رضای امام زمان (عج) است. این تشرفات حکایت از رابطه‌ای عمیق میان او و حبیبش دارد، که یک عمر سعی در کتمان آن داشت. خواندن این بخش هر عاشق شیدایی را برای دیدار یار حقیقی تشنه‌تر می‌کند و آتش عشقش را شعله ورتر می‌سازد.

بخش چهارم کتاب به توضیح و تبیین پاره‌ای از موضوعات و مفاهیم طرح شده در فرمایشات آن عالم ربانی اختصاص دارد که با تلاش پژوهشگران این مرکز و با درنظر گرفتن مبانی و منظومه فکری حضرت آیت‌الله بهجت، مقالاتی علمی پژوهشی جهت علاقه‌مندان به مباحث مهدویت تنظیم و تدوین گردیده است. همچنین در این بخش سؤالات و شبهاتی که ممکن است خواننده را به دلیل فقدان دانش کافی پیرامون آن، دچار تزلزل یا توقف نماید، مطرح شده و با استناد به منابع حدیثی تشیع و اهل‌سنت به آن‌ها پاسخ داده شده است.

خواندن کتاب حضرت حجت (عج) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به کسانی که می‌خواهند با بیانات آیت‌الله بهجت درخصوص حضرت حجت (عج) آشنا شوند و تمام علاقه‌مندان به کتاب‌های مذهبی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب حضرت حجت (عج)

«اصل امکان تشرّف به محضر امام زمان (عج) نزد حضرت آیت‌اللّه بهجت (قدس سره)، قطعی و مسلّم و وقوع آن نیز از نظر ایشان مسلّم و متواتر بود. ایشان می‌فرمود:

«همین دیدن [حضرت حجت (عج)] را هم خیلی از بزرگان علما ادعا کرده‌اند، که اگر ما بگوییم آن‌ها دروغگو بودند، دیگر معلوم است که ما در چه حالی هستیم!»

معظّم‌له همچنین به‌صراحت تأکید می‌نمود:

«... تزید علی ذلک کلّه ما تواتر من شهود الصّالحین من العلماء و غیرهم و المستغیثین فی الشّرق و الغرب للامام الثّانی‌عشر بحیث یقطع بصدق من علم بعضها و ان لم‌یعلم کلّها، فأسأل و انصف» (بر آنچه گفته شد، افزوده می‌شود که گواهان صالح بر امام دوازدهم (ع)، از علما و غیر آن‌ها گرفته تا دادخواهان و اغاثه‌کنندگان به آن حضرت (عج) در شرق و غرب، به حد تواتر رسیده‌اند؛ به نحوی که حتی اگر کسی تنها بر بخشی از این‌ها اطلاع یابد، بر راستی و درستی آن یقین می‌یابد. پس بپرس و انصاف داشته باش).

مسأله تواتر لقاء و شهود حضرت (عج) توسط علما و صالحان نزد آیت‌الله بهجت، یقینی و بدیهی بود، بلکه بالاتر، ایشان معتقد بود آنچه غیر طبیعی و تعجب برانگیز است، غیبت و حجاب از امام است، وگرنه اصل بر این است که مأموم، امام خود را ببیند. مقتضای اصل لطف و فیض مطلق الهی، این است که در نبود مانع، دسترسی به منبع نور و هدایت برای عبدِ مریدِ هدایت حاصل باشد. عقل حکم می‌کند، احتجاب از دیگری زمانی نیکوست که زائر، شایستگی دیدار او را نداشته باشد، یا اینکه دیدار و زیارت برای یکی از آن دو خطر یا ضرری داشته باشد. اما در صورت وجود شایستگی و نبود خطر، احتجاب بی‌معناست.»