کتاب سرچشمه های داستان کوتاه فارسی

کتاب سرچشمه های داستان کوتاه فارسی نوشتهٔ کریستف بالائی و میشل کوبی پرس و ترجمهٔ احمد کریمی حکاک است. انتشارات معین این کتاب را روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب سرچشمه های داستان کوتاه فارسی

کتاب سرچشمه های داستان کوتاه فارسی، برگردان اثری فرانسوی از نمونهٔ جمع‌شده از گنجینهٔ اثرهای ایرانی است که شامل بررسی ۲ نویسندهٔ فرانسوی و بلژیکی در ادبیات داستانی معاصر ایران است. داستان کوتاه به‌عنوان یکی از قالب‌های داستانیْ با استقبال بی‌نظیری ترویج شد و با تغییراتی در سبک نوشتن و تألیف ادبی در ادبیات فارسی نیز تثبیت شده است. صنعت چاپ و مطبوعات در این روند بدون تأثیر نبوده است. علی‌اکبر دهخدا و نسیم شمال زبان عامیانه را در شعر آوردند و میرزادهٔ عشقی و ابوالقاسم لاهوتی و ایرج‌میرزا وصف حقیقی و واقع‌گرایانه را به کار بردند.

بخش اول و دوم کتاب حاضر بر پایهٔ پژوهش‌هایی طی اقامت ۴سالهٔ کریستف بالائی در انجمن ایران‌شناسی فرانسه در ایران نوشته شده است. در بخش نخست، ویژگی‌های حیات ادبی ایران در دوران قاجاریان بررسی و ارزیابی شده است و بخش دوم کتاب، مربوط به زندگی و آثار علی‌اکبر دهخدا، به‌ویژه تحلیل کتاب «چرند و پرند» به قلم دهخدا است. بخش سوم کتاب، خلاصهٔ دانش‌نامهٔ دکتری «میشل کویی پرس» است که در آن «یکی بود و یکی نبود» و سایر آثار محمدعلی جمال‌زاده (آثار دوران جوانی او) نقد و بررسی شده است؛ در این بخش، همچنین مختصات نویسندگی محمدعلی جمال‌زاده ارزیابی شده است.

می‌دانیم که داستان کوتاه به داستان‌هایی گفته می‌شود که کوتاه‌تر از داستان‌های بلند باشند. داستان کوتاه دریچه‌ای است که به روی زندگی شخصیت یا شخصیت‌هایی و برای مدت کوتاهی باز می‌شود و به خواننده امکان می‌دهد که از این دریچه‌ها به اتفاقاتی که در حال وقوع هستند، نگاه کند. شخصیت در داستان کوتاه فقط خود را نشان می‌دهد و کمتر گسترش و تحول می‌یابد. گفته می‌شود که داستان کوتاه باید کوتاه باشد، اما این کوتاهی حد مشخص ندارد. نخستین داستان‌های کوتاه اوایل قرن نوزدهم میلادی خلق شدند، اما پیش از آن نیز ردّپایی از این گونهٔ داستانی در برخی نوشته‌ها وجود داشته است. در اوایل قرن نوزدهم «ادگار آلن پو» در آمریکا و «نیکلای گوگول» در روسیه گونه‌ای از روایت و داستان را بنیاد نهادند که اکنون داستان کوتاه نامیده می‌شود. از عناصر داستان کوتاه می‌توان به موضوع، درون‌مایه، زمینه، طرح، شخصیت، زمان، مکان و زاویه‌دید اشاره کرد. تعدادی از بزرگان داستان کوتاه در جهان «آنتوان چخوف»، «نیکلای گوگول»، «ارنست همینگوی»، «خورخه لوئیس بورخس» و «جروم دیوید سالینجر» و تعدادی از بزرگان داستان کوتاه در ایران نیز «غلامحسین ساعدی»، «هوشنگ گلشیری»، «صادق چوبک»، «بهرام صادقی»، «صادق هدایت» و «سیمین دانشور» هستند.

خواندن کتاب سرچشمه های داستان کوتاه فارسی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران مطالعه درمورد داستان کوتاه معاصر ایران پیشنهاد می‌کنیم.

درباره احمد کریمی حکاک

احمد کریمی حکاک نویسنده، مترجم و پژوهشگری ادبی است که در سال ۱۳۲۲ در مشهد به دنیا آمد. او در سال ۱۳۴۵ از دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه تهران در رشتهٔ ادبیات انگلیسی فارغ‌التحصیل و یک سال بعد از دانشگاه ارتش، موفق به اخذ گواهی تدریس شد؛ احمد کریمی حکاک سپس برای ادامهٔ تحصیل به آمریکا رفت. از دانشگاه میسوری کانزاس سیتی (University of Missouri-Kansas City) مدرک کارشناسی‌ارشد خود را در رشتهٔ ادبیات انگلیسی دریافت کرد و پس از آن رشتهٔ ادبیات تطبیقی را در دانشگاه راجرز نیوجرسی (Rutgers University) تا مقطع دکتری ادامه داد. در سال ۱۳۵۸ بود که از پایان‌نامه‌اش با عنوان «شاهنامهٔ فردوسی در فرانسه و انگلستان ۱۷۷۰–۱۸۶۰: پژوهشی در مواجههٔ اروپاییان با حماسهٔ شاهان پارسی» دفاع کرد. او در بازگشت به ایران، به دانشگاه ادبیات دانشگاه تهران رفت تا در جایگاه استادیار در رشتهٔ ادبیات تطبیقی برای ۲ سال به فعالیت بپردازد. در همین زمان، مدیریت کتابخانهٔ دانشکدهٔ ادبیات را در همان دانشگاه بر عهده داشت.

احمد کریمی حکاک پیش از مهاجرت به آمریکا، در مدرسهٔ عالی ترجمهٔ ادبیات تطبیقی تدریس می‌کرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷، معاونت مدرسهٔ عالی ترجمه را برای یک سال بر عهده گرفت. پس از آن در سال ۱۳۶۳ (۱۹۸۴ میلادی) به آمریکا مهاجرت کرد و با دپارتمان زبان انگلیسی و زبان‌های شرقی و آفریقایی دانشگاه آوستین تگزاس (University of Texas at Austin) آغاز به همکاری کرد. یک سال بعد به دانشگاه واشنگتن در شهر سیاتل در واشینگتن رفت و فعالیت خود را با عنوان استادیار در رشتهٔ زبان و ادبیات فارسی و همچنین فرهنگ و تمدن ایرانی ادامه داد. او همچنان تا سال ۱۳۸۳ (۲۰۰۴ میلادی) در مسند استادی در آن دانشگاه باقی ماند. پس از آن به ایالت مریلند رفت و در دانشگاه مریلند با درجهٔ استادی، به تدریس اشتغال داشته است.

از احمد کریمی حکاک به زبان‌های فارسی و انگلیسی آثار متعددی به چاپ رسیده است؛ به علاوه او به زبان فرانسه آشنایی کامل دارد. ترجمه به فارسی را از جوانی آغاز کرد. از آثار او در این زمینه می‌توان به «گزیدهٔ اشعار کارل سندبرگ»، «بلندی‌های ماچوپیچو» از پابلو نرودا، «تام جونز» اثر هنری فیلدینگ و نیز به «سرچشمه‌های داستان کوتاه فارسی» نوشتهٔ کریستف بالایی اشاره کرد. گردانه‌های از فارسی به انگلیسی هم در کارنامهٔ احمد کریمی حکاک به چشم می‌خورد؛ ترجمه‌هایی از اشعار اسماعیل خویی، فروغ فرخزاد و عباس کیارستمی از آن جمله‌اند، اما شناخته‌شده‌ترین اثر تألیفی او کتاب «طلیعهٔ تجدد در شعر فارسی» است که به زبان انگلیسی با عنوان «Recasting Persian Poetry: Scenarios of poetic modernity in Iran» و در سال ۱۹۹۵ میلادی نوشته و در ایران، در سال ۱۳۸۴، با ترجمهٔ مسعود جعفری و به‌همت انتشارات مروارید منتشر شده است.