کتاب صعود چهل ساله

کتاب صعود چهل‌ساله تحقیقی بی‌طرفانه و ارزشمند نوشته‌ی سید محمدحسین راجی و سید محمدرضا خاتمی، درباره‌ی وضعیت رشد، شکوفایی و نقاط ضعف و قوت کشور ایران پس از انقلاب است. کتابی که در آن به معتبرترین منابع بین‌المللی نظیر داده‌های اطلاعاتی سازمان ملل، بانک جهانی، سازمان جهانی غذا و کشاورزی، سازمان جهانی سلامت، دفتر برنامه توسعەی ملل متحد و دیگر مراجع آماری جهانی رجوع شده است. صعود چهل‌ساله، نتیجه‌ی تلاش نزدیک به هفتاد نفر از پژوهشگران حوزوی و دانشگاهی بوده که بالغ بر هفده‌هزار ساعت مطالعه را به خود اختصاص داده و تلاش شده میزان دستیابی جمهوری اسلامی ایران به آرمان‌هایی ازقبیل عدالت، استقلال، معنویت، آزادی، کرامت زن، مردم‌سالاری دینی، گسترش رفاه عمومی و... با استفاده از نزدیک‌ترین و مناسب‌ترین شاخصه‌های بین‌المللی به آرمان‌های انقلاب اسلامی سنجیده شود. نشر معارف این کتاب را در سال ۱۴۰۰ منتشر کرده است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره‌ی کتاب صعود چهل‌ساله

در جهان امروز که دسترسی به اینترنت و رسانه‌های مجازی به‌راحتی صورت می‌گیرد، و ممکن است حقیقت جای دروغ و دروغ به جای حقیقت القا شود، این مسئله در درازمدت می‌تواند به آسیب‌های روانی و از دست دادن باور افراد منجر شود. بسیار حیاتی است که منابعی قدرتمند که حاصل سندهای قوی و دست اول است، جای اطلاعات کذب و نادرست را بگیرند. در همین ارتباط بسیاری از مغرضان سعی در برعکس و بی‌ارزش جلوه‌دادن تاریخ انقلاب و دستاوردهای آن داشته و دارند. بنابراین نیازمند تبیین در این زمینه هستیم. ضروری است که صرفاً با منابع آماری پذیرفته در نزد جامعه‌ی بین‌الملل، کارنامه‌ی چهل‌ساله‌ی‌ انقلاب اسلامی را با کارنامه‌ی‌ حکومت گذشته و کارنامه‌ی‌ کشورهای دیگر دنیا، به‌ویژه کشورهای توسعه‌یافته مقایسه کنیم تا نادرستی تصویری که رسانه‌های بین‌المللی در جنگ روانی علیه انقلاب اسلامی ایران ساخته و پرداخته‌اند، بیش‌ازپیش آشکار شود.

خلاصه‌ی کتاب صعود چهل ساله

این کتاب دارای نُه فصل است. فصل اول استقلال نام دارد که از وابستگی‌های ایران در دوران پهلوی تا استقلال ایران پس از جمهوری اسلامی را روایت می‌کند. همچنین برای فهم بهتر اهمیت مسئله‌ی اسـتقلال، نتیجه‌ی وابستگی بعضی کشورها به کشوری مانند امریکا بررسی شده است. در فصل دوم با گسترش عدالت اجتماعی مواجه می‌شویم؛ یعنی توزيع عادلانه‌ی ثروت و درآمد ملی در میان افراد جامعه. و آمارهای مختلفی از فقر و نابرابری در کشورهای مختلف و ایران پیش‌وپس از انقلاب اسلامی ارائه شده است. در فصل سوم ذیلِ عنوان گسترش برخورداری‌های عمومی با آمارهای ارائه‌شده‌ی سازمان‌های جهانی از امنیت غذایی، آموزش مناسب، بهداشت، دسترسی به آب و برق، دسترسی به سوخت، دسترسی به وسایل ارتباطی و شاخصەی توسعه‌ی انسانی در دوران انقلاب اسلامی مطلع می‌شویم و جایگاه حکومت پهلوی و سپس جمهوری اسلامی در میان سایر کشورها قابل توجه است.

در فصل چهارم مقایسه‌ی میان عزت و اقتدار جمهوری اسلامی و حکومت پهلوی در سه جنبه‌ی امنیتی، نظامی و منطقه‌ای بررسی شده و همچنین آمارهای جهانی در ارتباط با میزان تروریسم در کشورهای مختلف جهان ازجمله ایران ارائه شده است. فصل پنجم به پیشرفت‌های زیرساختی پرداخته که دو حوزه‌ی حمل‌ونقل و علم و فناوری را دربرگرفته است. به‌عنوان مثال بانک جهانی از رشد دو برابری خطوط ریلی پس از انقلاب خبر می‌دهد؛ همچنین جمهوری اسلامی ایران با نرخ رشد یازده برابر متوسط جهانی، رتبه‌ی نخست رشد علمی را در بین سال‌های ۱۹۸۰-۲۰۰۹ دارا بوده است. در فصل ششم پیشرفت صنعتی گزارش‌های سازمان‌ها و بانک‌های جهانی در ارتباط با نحوه‌ی رشد و توسعه‌ی انرژی و صنعت در دوران جمهوری اسلامی ارائه شده است.

اما در فصل هفتم که به نظر جذابیت خاصی دارد از پیشرفت در معنویت سخن به میان آمده و معنویت در دوران پهلوی و همچنین در دوران جمهوری اسلامی و تأثیر جمهوری اسلامی بر معنویت دنیا مباحث و اسنادی آورده شده است. در فصل هشتم کرامت زن با نحوه‌ی نگاه به زن در دو دوره پهلوی و جمهوری اسلامی آشنا می‌شویم و همچنین رشد بالای زنان تحصیلکرده در جمهوری اسلامی و ورود آنان به بیشتر دستگاه‌های دولتی و علمی و عرصه‌های ورزشی و پزشکی و … قابل توجه است. در آخرین و نهمین فصل آزادی و مردم‌سالاری در دوره‌ی پهلوی و انقلاب اسلامی تشریح شده است. از نحوه‌ی سانسورهایی که در کتاب‌های دوره پهلوی اعمال می‌شده تا خفقانی که در فضای عمومی جامعه وجود داشته و جیمی کارتر هم به آن اشاره کرده است. در نهایت با خواندن این کتاب می‌توان به حقایق پنهانی که رسانه‌ها هیچ‌گاه به ما منتقل نکرده‌اند، یا همراه با غرض‌ورزی بوده، پی برد و دیدگاهی منصفانه نسبت به وضعیت جمهوری اسلامی در میان سایر کشورها و در مقایسه با دوره پهلوی پیدا کرد.

درباره نویسنده کتاب صعود چهل‌ساله

سید محمدحسین راجی در سال ۱۳۶۴ در مشهد متولد و در سال ۱۳۷۹ به حوزه علمیه وارد شده است. وی دوره مقدمات و سطح را در حوزه علمیه خراسان به اتمام رسانده و سپس با رفتن به شهر قم از محضر استادانی همچون جوادی آملی و وحید خراسانی بهره‌مند شده است. برخی آثار راجی عبارت‌اند از: صعود چهل‌ساله، گام تمدن‌ساز، شش محور جهاد تبیین، نقدی علمی بر سند ۲۰۳۰، جهاد امیدآفرین، معجزه‌ی تولید، راه‌های نفوذ دشمن، شبهه کرونا، ناگفته‌های صورتی و… .

چرا باید این کتاب را بخوانیم؟

برای اغلب کسانی که پس از انقلاب متولد شده‌اند، همیشه این چالش وجود دارد که ایران پیش‌وپس از انقلاب چگونه بوده و آیا می‌توان به اطلاعاتی سالم و واقعی دست یافت که بتواند به تمام سؤالات پاسخ دهد؟ پاسخ نویسنده‌ی کتاب آری است. منطق این کتاب، منطق مقایسه است؛ مقایسه با دو چیز: مقایسه با زمان شاه که در آن زمان چه بودیم و الان چه شدیم و اگر ما فقط همین مقایسه را انجام می‌دادیم، شبهه‌ای پیش می‌آمد که اگر شاه هم بود، این کارها را انجام می‌داد؛ اما ما دستاوردهای ایران را با کل دنیا مقایسه کردیم که نشان ‌دهیم چهل سال پیش کجای دنیا بودیم و امروز کجای دنیا هستیم.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

اگر جزو آن دسته از مخاطبان آزاداندیشی هستید که می‌خواهند شخصاً جویای حقیقت باشند و جایگاه واقعی جمهوری اسلامی در عرصه‌های مختلف و دستاوردهای آن را در مجامع و سازمان‌های بین‌المللی پیدا کنند، حتماً به این کتاب رجوع کنید تا پاسخ بسیاری از شبهات خود را از راهی مطمئن دریافت کنید. کتابی که آیت‌الله خامنه‌ای پس از خواندن آن به نویسنده گفت: قلبم را شاد کردید… .

بخشی از کتاب صعود چهل ساله

«استعمار نو در دورهٔ پهلوی به جای مسکوکات و جواهرات خزائن نفتی ایران را نشانه گرفت و در نتیجهٔ تحمیل قواعد تجارت آزاد بر اقتصاد ایران، زیرساخت‌های تولیدی کشور نه‌تنها تقویت نشدند بلکه زیرساخت‌های موجود نیز ویران گشتند. در این دوران نفت، صادر و اغلب مایحتاج ایران وارد می‌شد. محمدرضا پهلوی از مدرن‌سازی صنایع سخن می‌گفت اما مدل مدرنیزاسیون وی درواقع مونتاژ محصولات غربی و فروش آن‌ها در بازار ایران و در ازای صادرات نفت بود. ویژگی عمدهٔ صنایع در این دوران، مصرفی بودن آن‌ها و وابستگی‌شان به فناوری، مواد اولیه، قطعات ماشین‌آلات و نیروی انسانی متخصص بود. به‌طوری که به حرکت درآمدن چرخ صنایع وابسته، نیاز کشور را به واردات ملزومات صنعتی چهارگانهٔ ذکرشده تشدید کرد و به‌این‌ترتیب صنایع وابسته نه‌تنها کمکی به خودکفایی کشور نکردند بلکه خود پیشاهنگ وابستگی اقتصادی در ایران شدند و سود فراوانی به کشورهای خارجی رساندند. اصلی‌ترین نتیجهٔ حمایت رژیم پهلوی از صنایع وابسته، زوال تدریجی صنایع داخلی بود.»