کتاب صعود چهل ساله

کتاب صعود چهل ساله به‌ قلم سیدمحمدحسین راجی و سیدمحمدرضا خاتمی را نشر معارف منتشر کرده است. این کتاب بر اساس آمارهای بین‌المللی، به مرور و بررسی و تحلیل دستاوردهای چهل‌سالهٔ انقلاب اسلامی ایران می‌پردازد.

درباره کتاب  صعود چهل ساله

با گذشت بیش از ۴۰ سال از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، ضروری دانسته شده است تا میزان تحقق آرمان‌ها و اهداف این انقلاب بررسی، نقاط‌ ضعف‌ و‌ قوت آن تحلیل و راه‌های بهینه‌تری برای نیل به مقاصد آن پیشنهاد شود. این مهم تنها زمانی رخ خواهد داد که تحولات و برنامه‌ها در ابعاد گوناگون سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، بهداشتی، اجتماعی و... به‌صورت تطبیقی مورد واکاوی و مقایسه قرار گیرد. کتاب صعود چهل ساله به‌ قلم سیدمحمدحسین راجی و سیدمحمدرضا خاتمی کوشیده است تا با بهره‌گیری از همکاری بیش از ۷۰ نخبهٔ دانشگاهی و حوزوی و نیز ارجاع به داده‌های معتبر سازمان‌هایی چون بانک جهانی و سازمان ملل و در قالب ۹ فصل، چهره‌ای شفاف از دستاوردها و نقاط قابل‌بهبود و نیز آسیب‌ها ارائه دهد و برنامه‌ریزی برای سال‌های آتی را سهولت بخشد.

خواندن کتاب صعود چهل ساله را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

دانشجویان و محققان رشته‌های تاریخ، علوم‌ سیاسی و روابط بین‌الملل و نیز مدیران و تصمیم‌گیران در حیطه‌ها و سطوح مختلف از مطالعهٔ این کتاب سود خواهند برد.

بخشی از کتاب صعود چهل ساله

«استعمار نو در دورهٔ پهلوی به جای مسکوکات و جواهرات خزائن نفتی ایران را نشانه گرفت و در نتیجهٔ تحمیل قواعد تجارت آزاد بر اقتصاد ایران، زیرساخت‌های تولیدی کشور نه‌تنها تقویت نشدند بلکه زیرساخت‌های موجود نیز ویران گشتند. در این دوران نفت، صادر و اغلب مایحتاج ایران وارد می‌شد. محمدرضا پهلوی از مدرن‌سازی صنایع سخن می‌گفت اما مدل مدرنیزاسیون وی درواقع مونتاژ محصولات غربی و فروش آن‌ها در بازار ایران و در ازای صادرات نفت بود. ویژگی عمدهٔ صنایع در این دوران، مصرفی بودن آن‌ها و وابستگی‌شان به فناوری، مواد اولیه، قطعات ماشین‌آلات و نیروی انسانی متخصص بود. به‌طوری که به حرکت درآمدن چرخ صنایع وابسته، نیاز کشور را به واردات ملزومات صنعتی چهارگانهٔ ذکرشده تشدید کرد و به‌این‌ترتیب صنایع وابسته نه‌تنها کمکی به خودکفایی کشور نکردند بلکه خود پیشاهنگ وابستگی اقتصادی در ایران شدند و سود فراوانی به کشورهای خارجی رساندند. اصلی‌ترین نتیجهٔ حمایت رژیم پهلوی از صنایع وابسته، زوال تدریجی صنایع داخلی بود.»