کتاب مدیر خودت باش

کتاب مدیر خودت باش نوشتهٔ علی شاه حسینی است که در انتشارات نسل نواندیش منتشر شده است.

درباره کتاب مدیر خودت باش

با توانایی‌های فراوانی که انسان‌ها دارند، می‌توانند به همهٔ خواسته‌هایشان برسند؛ اما پرسش مهمی که به ذهن خطور می‌کند این است که آیا ابزار لازم برای رسیدن به خواسته‌های خود را دارند؟ آیا می‌دانند چگونه در کارهایشان تواناتر شوند؟ در مقام یک انسان چگونه می‌توانند به خرد و ژرف‌نگری بیشتر دست یابند و چگونه می‌توانند بر موانع چیره شوند؟ آیا باید سخت‌تر کار کنند، طولانی‌تر کار کنند یا منتظر از راه رسیدن چیزهایی باشند که ما را به‌سوی بهترشدن سوق دهند؟

کتاب مدیر خودت باش به خواننده یاد می‌دهد چگونه قدم‌به‌قدم در مسیر پیشرفت پیش برود. این کتاب مانند یک کتاب کار است که باید مرحله‌به‌مرحله آن را مطالعه کرد و با تمرین‌های آن پیش رفت. 

خواندن کتاب مدیر خودت باش را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به کتاب‌های موفقیت پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب مدیر خودت باش

«حکیم فرزانه‌ای مردم شهر را جمع کرد تا حکایت فراموش‌شده‌ای را برای آنان بازگو کند. مریدان حکیم از چند روز قبل در سراسر شهر جار زدند و مردم را از سخنرانی او آگاه کردند، ازاین‌رو در روز موعود جمعی کثیر برای شنیدن حکایت فراموش‌شده گرد آمدند. حکیم بالای منبر رفت و گفت: «روزی روزگاری پسری بود که بزرگ و جوان شد. ازدواج کرد و صاحب فرزند شد. به‌سختی کار کرد تا توانست خانه و تجارتخانه‌ای برای خود فراهم کند...»

حکیم سکوت کرد. مردم کمی صبر کردند؛ اما عاقبت عصبانی شدند و فریاد کشیدند: «خب که چه؟»

حکیم به نشانه تأسف سری تکان داد و گفت: «آن را دیگر از خودتان بپرسید. این داستان زندگی خود شماست!»

***

من و شما هم جزئی از این حکایت هستیم؛ خب که چه؟ هدف از بیان این حکایت کوتاه این نیست که به شما بگویم تلاش نکنید، تحصیل نکنید، درآمد کسب نکنید، بلکه می‌خواهم بگویم هم‌زمان که به زندگی روزمره مشغولید، به رشد خود نیز فکر کنید، به اثرگذاری خود بیندیشید و آن‌گونه زندگی کنید که پس از رفتنتان همچنان بودنتان حس شود. این مهم میسر نمی‌شود مگر با تمرین و آموزش. ما باید روح خود را به چنان جایگاه بلندی برسانیم که خود و دیگران بگوییم و باور داشته باشیم که انسانی مفید هستیم.

البته موقعیت خوب یا بد فرد هرگز معیار بزرگی یا کوچکی او نیست و موقعیت‌های ایده‌آل و داشته‌ها سبب اثرگذاری و ماندگاری انسان‌ها نمی‌شود. چه بسیار عالمانی که قرن‌ها پیش در کلبه یا حجره کوچکی می‌زیسته‌اند و هنوز آموزه‌های آنان نقل محافل است و چه فراوان حاکمانی که کاخ‌های آنان هنوز هم زبانزد خاص و عام است؛ ولی هیچ سخنی از کردار و منش آنان به میان نمی‌آید. ما نیز بارها با دیدن فردی که محاسبه ثروت او امکان‌پذیر نیست در دل گفته‌ایم: «چه انسان حقیری!» یا با مشاهده رفتاری از یک کارگر ساده و شریف گفته‌ایم: «چه انسان بزرگی!»

در این بخش چند راهکار و پیشنهاد ارائه می‌کنم تا بتوانید حکایت فراموش‌شده روزگار خود را به خاطر آورید و زندگی خود را به شایستگی رقم بزنید. اگر تمایل داشتید، می‌توانید راهکاری به راهکارهای پیشنهادشده بیفزایید.»