کتاب نامه های روسیه

کتاب نامه های روسیه نوشتهٔ آستولف لویی لئونور مارکی دو کوستین و ترجمهٔ باقر پرهام است. نشر مرکز این کتاب تاریخی را روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب نامه های روسیه

کتاب نامه های روسیه (روسیه در ۱۸۳۹) اولین‌بار در سال ۱۸۴۳ در پاریش منتشر شد. این کتاب بخشی از یک حقیقت را بازگو کرده است؛ حقیقتی دررابطه‌با کشور روسیه. این اثر از یک مجموعه نامه تشکیل شده است. در پیش‌درآمد کتاب توضیح داده شده است که نامه‌هایی که می‌خوانیم همگی برای عموم نوشته نشده بودند؛ چندین نامه از نخستین نامه‌ها خصوصی محض بود. نویسنده که از نوشتن، نه از سفر، خسته شده بود، تصمیم داشت این‌بار بدون روش خاصی به مشاهده بپردازد و شرح و توصیف‌هایش را برای دوستانش نگاه دارد. در جریان خواندن خود اثر، خواننده متوجه خواهد شد چه دلایلی این نویسنده را واداشته تا همهٔ نامه‌ها را چاپ کند. نخستین نامه مربوط به «اِمس، ۵ ژوئن ۱۸۳۹» و آخرین آن‌ها مربوط به «امس، بیست‌ودوم اکتبر ۱۸۳۹» است.

نویسندهٔ این کتاب که آستولف لویی لئونور مارکی دو کوستین نام دارد، اشراف‌زاده و نویسنده‌ای فرانسوی بود که بیشینهٔ پرتلاطمی داشته است. پدر و پدر بزرگش در دوران وحشت در انقلاب فرانسه با گیوتین اعدام شدند و مادرش از زندان جان به در برد. در کودکی و نوجوانی بسیار سفر کرد و در سال ۱۸۳۹ میلادی به تشویق بالزاک که استعداد سفرنامه‌نویسی را در او پس از انتشار سفرنامه‌اش به اسپانیا کشف کرده بود، در دوران حکومت تزار نیکلای اول به روسیه رفت. او گزارش سفر خود را به‌دلیل هراس از فضای پلیسی حاکم بر روسیه به صورت نامه برای دوستانی نامعلوم نوشت و این نامه‌ها را پنهانی از روسیه با خود به فرانسه برد و بعد در سال ۱۸۴۳ آن‌ها را به‌صورت نامه برای دوستانی نامعلوم نوشت و این نامه‌ها را پنهانی از روسیه با خود به فرانسه برد و بعد در سال ۱۸۴۳ آن‌ها را به‌صورت کتاب منتشر کرد. کتاب با استقبال بسیار روبه‌رو شد و به زبان‌های انگلیسی و آلمانی هم ترجمه و منتشر شد. انتشار آن خشم حکومت روسیه را برانگیخت و تزار آن را ممنوع کرد. ترجمهٔ روسی کتاب پس از سال ۱۹۱۷ نیز در شوروی در فهرست کتب ممنوعه قرار گرفت. برخی آن را به سبب کندوکاوش در سرشت استبداد مطلق و تأثیر آن در ایجاد روحیهٔ بردگی حتی پیشکویانه و جلوتر از زمانهٔ خود یافته‌اند و معتقدند مشاهدات کوستین دربارهٔ جامعهٔ روسیه و خصال حاصل از استبداد در این کشور در نیمهٔ نخست سدهٔ نوزدهم «تاریخ گذشته» نیست.

خواندن کتاب نامه های روسیه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران تاریخ جهان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب نامه های روسیه

«... سرانجام نفس می‌کشم!... می‌توانم بدون رعایت احتیاط‌های کلامی که پلیس تحمیل می‌کرد برایتان بنویسم: احتیاط‌هایی به‌تقریب همواره ناکافی، زیرا در جاسوسی کردنِ روس‌ها، احتیاط سیاسی به جای خود، خطر زودرنجی ناشی از عزت نفس افراد هم وجود دارد که باید مواظبش بود. روسیه غم‌انگیزترین کشور روی زمین است با زیباترین مردمانی که تا کنون دیده‌ام؛ کشوری که در آن چشم آدمی به‌ندرت به زنان می‌خورد نمی‌تواند کشوری شاد باشد... سرانجام از آنجا خارج شده‌ام بی‌آن‌که اتفاقی هم برایم بیفتد! در عرض چهار روز حدود یکصدوهفتاد فرسنگ را طی کرده‌ام، آن‌هم در راه‌هایی غالباً نفرت‌انگیز، غالباً باشکوه، زیرا ذهنیت روسی، که این‌همه دوستدار یک‌شکلی است، قادر به دست یافتن به نظم حقیقی نیست؛ سرشت این دستگاه دولتی مداخله، سهل‌انگاری و فساد است. آدمی از تصور این‌که با این‌همه خو بگیرد عاصی می‌شود، و با این‌همه به این‌ها خو می‌گیرد. آدم صادق در این کشور دیوانه تلقی می‌شود.

فعلاً قصد دارم به استراحت بپردازم و هر وقت که میلم کشید سفر کنم. از اینجا تا برلین حدود یکصدوچهل فرسنگ را باید طی کنم؛ ولی در سر راهم تختخواب‌هایی هست که می‌توان در آن‌ها خوابید و مهمان‌خانه‌های خوب در همه‌جا، و جاده‌ای هموار و بقاعده که این مسافرت را به گردش تبدیل می‌کند....»