کتاب شدن

کتاب شدن نوشتهٔ الهام یوسفی است و انتشارات سپیده باوران آن را منتشر کرده است. این کتاب دربارهٔ زندگی و زمانه دکتر علی شریعتی است.

درباره کتاب شدن

کتاب شدن داستان‌هايی كوتاه و آموزنده از زندگی دكتر علی شريعتی، نويسنده، فيلسوف، جامعه‌شناس و پژوهشگر بزرگ دينی روایت کرده است. در این کتاب در قالب بریده‌های بسیار کوتاه، خلاصه‌ای از زندگی دکتر علی شریعتی به تصویر کشیده‌ شده است. قصه‌ای که ابتدایش از کودکی علی شریعتی آغاز شده و با مرگ دردناک او در کشوری دیگر پایان یافته است. این در حالی است که هر بریده، داستانی مجزا دارد که بخشی از زندگی کمتر شنیده‌شدهٔ دکتر علی شریعتی را بیان می‌کند.

خواندن کتاب شدن را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به طرفداران و دوستداران دکتر شریعتی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب شدن

«وقتی سال‌ها پیش، تابستان به مزینان آمد ... عاشق شد! هنوز دهنش بوی شیر می‌داد.

تا می‌رسید دِه، خودش را به پشت بام می‌رساند و دخترک را توی باغچه دید می‌زد.

دوسال بعد که دوباره به میزینان آمد، نرسیده، پرید روی پشت‌بام و صاف چشم دوخت به باغچه! اما خبری از دخترک نشد. هرچه منتظر ماند فایده‌ای نداشت.

تا این که چند روز بعد توی کوچه، روی خاک‌روبه‌ها، زنی را دید؛ بچّه در بغل، که سینه‌اش را که یک گلّه مگس دوره کرده بودند، چپانده بود توی دهن بچّه. چشمش که افتاد پرسید: این کیه؟

- دختر فلانی است.

می‌گفت: «همان موقع عشق دخترک مثل همان مگس‌ها از کلّه‌ام پرید.»

شاید به خاطر همین عشق مگسی بود که بعدها نوشت: «عشق جوششی کور است و از سر نابینایی، عشق از غریزه آب می‌خورد و هرچه از غریزه آب بخورد بی‌ارزش است اما دوست داشتن ...»

در فرهنگ ما شهادت مرگی نیست که دشمن ما، بر مجاهد تحمیل کند.

شهادت مرگ دلخواهی است که مجاهد، با همهٔ آگاهی و همهٔ منطق و شعور و بیداری و بینایی خویش، خود انتخاب می‌کند!

***

بعضی وقت‌ها یک شبانه‌روز نمی‌خوابید و یک لقمه هم غذا نمی‌خورد.

هنوز درس و دانشگاه‌ش تمام نشده بود که نشست «ابوذر غفاری» را از عربی به فارسی ترجمه کردن و «مکتب واسطه» را نوشت!

رتبهٔ اول دانشگاه که شد، دولت فرستادش سوربنِ فرانسه برای ادامهٔ تحصیل، آن موقع معلّم هم بود. بعد، از فرانسه که آمد دوتا درجه دکترا داشت: تاریخ اسلام و جامعه‌شناسی اسلامی. استادش در پاریس بعدها که علی را شناخت و فهمید چقدر در ایران حرف‌هایش مخاطب دارد تعجب کرد. از ظاهر ساده و گوشه‌گیر علی. از این که در سال‌های تحصیل به ندرت پیش می‌آمد در مسأله‌ای وارد شود، ژاک آگوستین برک می‌گفت: «خویشتن داری علی مرا تحت تأثیر قرار داد... افسوس می‌خورم که چرا درکش نکردم. او نه تنها رسم هجرت بلکه رسم غربت را هم به جا آورد.»

در آنجا که حسین (ع) حضور دارد، هر کس که در صحنه او نیست هر کجا باشد یکی است. مؤمن و کافر و جانی و زاهد (بیرون از صحنه حق و باطل) یکسان است. این است معنی این اصلِ تشیع، که قبول هر عملی یعنی ارزش هر عملی به امامت و رهبری و ولایت بستگی دارد و اگر آن نباشد همه چیز بی معنی است.»