کتاب زیر نگاه ماه

کتاب زیر نگاه ماه نوشتهٔ سیدمحمدرضا دربندی است. انتشارات کتاب نیستان این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر روایتی است عاشقانه از زندگی امام علی (ع) و حضرت فاطمه زهرا (س) که از زبان امیرالمؤمنین بیان شده است.

درباره کتاب زیر نگاه ماه

کتاب زیر نگاه ماه که با تصویرسازی‌هایی از «نجمه فامیل دشتی» منتشر شده، داستانی بلند است که با شرح احساسات راوی درمورد زندگی مشترکش آغاز می‌شود. راوی می‌گوید که امشب اولین باری است که احساس می‌کند می‌تواند با فردی که او را «تو» خطاب می‌کند، راحت صحبت کند. راوی درحال گفت‌وگو با همسرش است. او می‌خواهد داستان زندگی مشترک با همسرش را مرور کند. داستان بلند زیر نگاه ماه نوشتهٔ سیدمحمدرضا دربندی روایتی است عاشقانه از زندگی امام علی (ع) و حضرت فاطمه زهرا (س) که از زبان امیرالمؤمنین بیان شده است.

نویسندهٔ این داستان با حرکتی ظریف روی مرز احساس و واقعیت تاریخی، به روایتی کوتاه اما عاشقانه از این زندگی پرشور دست پیدا کرده که از چند زاویه قابل‌توجه است. نخست اینکه راوی این کتاب به گواه متن و شواهد امام علی (ع) است و نوشتن روایت عاشقانه از زبان ایشان دربارهٔ بزرگ‌بانوی جهان اسلام و دختر پیامبر اکرم (ص) حساسیتی بسیار زیاد می‌طلبد. از سوی دیگر مخاطب این زبان عاشقانه دختر پیامبر اسلام است و موضوع آن رابطهٔ عاطفی و عشق میان آن‌ها.

گفته می‌شود که این کتاب از منظر خلق نگاه عاشقانه میان ۲ چهرهٔ مطهر و نیز استفاده از عبارات، جملات و مفاهیمی که در کنار ارائهٔ این رابطهٔ عاشقانه، خدشه‌ای به چهرهٔ معصوم این ۲ شخصیت تاریخی وارد نسازد، نمونه‌ای درخور توجه به‌شمار می رود.

خواندن کتاب زیر نگاه ماه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران ادبیات داستانی معاصر ایران و قالب داستان بلند پیشنهاد می‌کنیم.

بخش‌هایی از کتاب زیر نگاه ماه

«ٰٰدر طول این سال‌ها، هیچ‌گاه فرصت نکردیم داستان زندگی مشترکمان را با هم مرور کنیم. تو خوب می‌دانی که همه‌ی همسران، بخشی از اوقات خوش خود را به مرور گذشته‌ها می‌پردازند و در این واگویه‌ها، حتی مرور خاطرات بد هم زیباست. نمی‌دانم از کجا شروع کنم؟ از زمانی که به خواستگاریت آمدم؟ نه، بهتر است از قبل از آن آغاز کنم. این‌طور مستقیم به چشم‌های من نگاه نکن، هنوز دلم تاب نگاه‌های مستقیم تو را ندارد. بگذار شلال موهایت، قسمتی از صورت و چشمانت را بپوشاند، تا من بتوانم راحت‌تر صحبت کنم. صورتت در مقابل نور لرزان شمع، دیدنی‌تر شده است.»

*

«... و ماه هم‌چنان غمگنانه بر من و بچه‌ها و جسم بی‌جان تو می‌تابد.»